7 มีนาคม 2547 01:03 น.
บุรุษผู้โชคดี
ใช้ชีวิตทุกอย่างกับผืนดิน
ยามจะกินมีก้อนหินเป็นเก้าอี้
ยามจะนอนนอนด้วยหมอนกะหล่ำปรี
ชีวิตนี้คงไม่ได้เจอแสงไฟ
ต่างกับเธอซึ่งเป็นถึงคุณหนู
มีรถหรูมีคนขับฉันใจหาย
ต้องทำงานอีกกี่ปีจึงจะได้
เคียงคู่กายเคียงคู่ใจได้ใกล้เธอ
6 มีนาคม 2547 16:25 น.
บุรุษผู้โชคดี
ยังจำไม่ลืมเลือน
คำว่าเพื่อนไม่ทิ้งกัน
จะผ่านซักกี่วัน
คำๆนั้นอยู่ในใจ
แม้ว่าเวลานี้
จะไม่มีเพื่อนคนไหน
ดูแลและปลอบใจ
ยามที่ใครทำร้ายเรา
ต้องดูแลตัวเอง
โดนข่มเหงต้องทนเอา
ไม่ว่าเวลาเหงา
หรือยามเศร้าต้องอดทน
เพราะถึงคราวต้องไป
ต้องจากไกลใจหมองหม่น
อยากบอกเพื่อนทุกคน
ทุกแห่งหนรักเพื่อนเอย
6 มีนาคม 2547 01:15 น.
บุรุษผู้โชคดี
ไม่อยากรู้ว่าพรุ่งนี้เป็นอย่างไร
ไม่อยากรู้วันต่อไปใครจะผ่าน
ไม่อยากรู้พรุ่งนี้ใครจะจากกัน
กลัวว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะตาย
แต่วันนี้พอฉันได้เจอเธอนั้น
ทำให้ฉันเปลี่ยนแปลงความคิดใหม่
เริ่มอยากรู้วันพรุ่งนี้เป็นเช่นไร
เป็นหรือตายขอแค่ให้เธอข้างกัน
6 มีนาคม 2547 01:06 น.
บุรุษผู้โชคดี
ไม่อยากรู้ว่าพรุ่งนี้เป็นเช่นไร
ไม่อยากรู้วันต่อไปใครจะผ่าน
ไม่อยากรู้พรุ่งนี้ใครจะจากกัน
กลัวว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะตาย
แต่พอฉันได้มาเจอกับเธอนั้น
ทำให้ฉันเปลี่ยนแปลงความคิดใหม่
อยากรู้ว่าวันพรุ่งนี้เป็นเช่นไร
เป็นหรือตายขอมีเธออยู่ข้างเคียง
6 มีนาคม 2547 00:42 น.
บุรุษผู้โชคดี
ผมชื่อว่าทุกๆครั้งหลังฝนพรำ
ฟ้าสีดำก็กลับเป็นฟ้าใส
มีเรื่องดีก็ต้องมีเรื่องร้าย
ไม่ต้องไปกลัวว่าจะไม่เจอ
เปรียบเสมือนชีวิตของคนเรา
เมื่อมีเหงาก็ไม่ได้เหงาเสมอ
ในชีวิตมีหลายสิ่งรอให้เจอ
อย่าไปเพ้ออย่าไปท้อจงก้าวไป
หน้าส่วนตัว
749
