28 กรกฎาคม 2555 11:55 น.
บุญเพิ่ม
มู่หลานยอดหญิงกตัญญู
โอ้ยอดหญิงกตัญญูนาม มู่หลาน
ช่างกล้าหาญเหนือชายทั่วใต้หล้า
เข้าร่วมทัพทำหน้าที่แทนบิดา
ประจัญหน้าเหล่าข้าศึกมินึกเกรง
ด้านกระบี่ฝีมือเธอลือเลื่อง
ทั้งปราดเปรื่องความคิดพินิจเพ่ง
ในการรบครบถ้วนกระบวนเพลง
เธอบรรเลงทวนหอกกระฉอกไป
ผองศัตรูส่วนมากคิดอยากหนี
กลัวเป็นผีเฝ้าสนามสงครามใหญ่
มิอยากประกับหญิงเพื่อชิงชัย
เกรงแพ้ภัยมู่หลานประจานตน
มู่หลานมีคุณธรรมประจำจิต
จึงมีมิตรร่วมแรงทุกแห่งหน
เมื่อยามใดถึงคราเข้าตาจน
ก็มีคนช่วยให้พ้นภัยพาล
โลกจึงได้บันทึกจารึกชื่อ
เพื่อเล่าลือต่อไปเกียรติไขขาน
อนุชนจดจำเป็นตำนาน
ว่ามู่หลานคือวีรสตรีเอย!ฯ
อริญชย์
๒๑/๗/๒๕๕๕
ปล.แต่งจากประวัติคร่าว ๆ เพื่อยกย่องวีรสตรีมู่หลาน อาจไม่ตรงตามข้อมูลทั้งหมด
และขอขอบคุณข้อมูลส่วนหนึ่งจากภาพยนตร์
มู่หลาน วีรสตรีโลกจารึก
27 กรกฎาคม 2555 19:51 น.
บุญเพิ่ม
เสือดาวเสือดำ
เสือดาววิ่งไล่ล่ากวางป่าเล่น
เสือดำเห็นจึงได้วิ่งไล่ด้วย
เสือดาวเสือดำหลงกันงงงวย
กวางป่าฉวยโอกาสปลาตไว
เสือดำแยกเขี้ยวอ้าวางท่าขู่
เสือดาวรู้ว่ากัดกันคงหวั่นไหว
เสือดำเสือดาวจึงวิ่งบึ่งไป
กวางหนีไกลเสียจนรอดพ้นตัว
เสือดาวแยกเขี้ยวอ้าวางท่ากร่าง
เสือดำครางขู่ร้องดังก้องทั่ว
เสือดาวเสือดำพลันฉะกันนัว
กวางยิ่งกลัวเสียงขู่วิ่งลู่ลม
เสือดำกัดที่เท้าเสือดาวเจ็บ
เสือดาวเล็บตะปบคืนแก้ขื่นขม
เสือดำเสือดาวหน้าเริ่มระบม
กวางสุขสมเมื่อรู้เสือสู้กัน
กวางจึงได้วิ่งเล่นไม่เป็นเหยื่อ
ส่วนสองเสือมัวแต่ทำการห้ำหั่น
จนชอกช้ำกายากลางป่านั้น
แผนเหนือชั้นกวางโอ่ เสือโง่เอง! ฯ
อริญชย์
๒๗/๗/๒๕๕๕
ปลาต = หนี
ปล.เสือดำกับเสือดาว เป็นเสือชนิดเดียวกัน เสือดำก็คือเสือดาว เพียงแต่มันมีขนสีดำ ในคอกหนึ่งของลูกเสือ อาจมีสีดำหนึ่งตัว จึงเรียกว่าเสือดำ เหมือนลูกแมว หลายตัวที่อาจมีหลายสี หรือมีสีดำปนด้วยหนึ่งตัว
26 กรกฎาคม 2555 20:36 น.
บุญเพิ่ม
กำลังใจ
ดูซิ! ดาวพราวฟ้าระย้าแสง
แวววาวแฝงลาวัณย์ชวนฝันใฝ่
แม้สูงลอยวิบวับระยับไกล
ยังท้าให้เธอจ้องแหงนมองดู
เธอนั่งหม่นหมองใจทำไมหรือ
ควรจะถือความกล้าตั้งหน้าสู้
หากมัวแต่โศกาน้ำตาพรู
ใครจะชูคุณค่าศรัทธาเธอ
โปรยรอยยิ้มเติมหวังอีกครั้งหนึ่ง
ค้นหาซึ่งความหมายเพื่อคลายเก้อ
คงมินานเกินไปต้องได้เจอ
ความเลิศเลอน่ายลหลังฝนโปรย
จงมองดาวบนฟ้าหากว่าท้อ
อย่าตัดพ้อ อ่อนแรง จนแห้งโหย
เธอเคยทอฝันทาบกุหลาบโรย
เขียนกลอนโดยเฉิดฉันงามบรรจง!ฯ
อริญชย์
๒๖/๗/๒๕๕๕
25 กรกฎาคม 2555 16:51 น.
บุญเพิ่ม
นิทาน:เม่น กับ เสือ
เม่นตัวน้อยชอบเล่นกับเม่นใหญ่
ท่องเที่ยวไปตามป่ากินอาหาร
เสือตัวใหญ่เบื่อคอยเสือน้อยนาน
เห็นเม่นผ่านทางมาอยากฆ่ากิน
เม่นตัวน้อยไม่กลัวเสือตัวใหญ่
เสือมาใกล้รับรองว่าต้องดิ้น
เพราะเม่นใหญ่มีขนให้ยลยิน
เสืออาจรินน้ำตากลางป่าดง
เสือตัวใหญ่ไม่กลัวเม่นตัวใหญ่
เดินเข้าไปเลาะเลี้ยวแยกเขี้ยวส่ง
เม่นตัวน้อยยิ้มรื่น ไม่ยืนงง
เม่นใหญ่หลงผวาเสือตาลอย
เสือตัวน้อยเดินมาเวลานั้น
ยืนประจัญใกล้หัวเม่นตัวน้อย
เสือตัวใหญ่แววตาดั่งว่าพลอย
เม่นใหญ่ถอยห่างจนพองขนฟู
เสือตัวใหญ่ไม่กล้าจะฆ่าเม่น
เพราะว่าเห็นขนแหลมติดแต้มอยู่
ส่วนเม่นใหญ่แม้คอยจะถอยกรู
ก็พร้อมสู้หากว่าเสือกล้าลุย
เม่นตัวน้อยพันพัวเสือตัวน้อย
ทั้งสองคอยชื่นชม ไม่ถ่มถุย
เม่น-เสือพลันหันหน้าเข้ามาคุย
ก่อนเดินดุ่ยเข้าป่าหลบหน้าคน! ฯ
อริญชย์
๒๕/๗/๒๕๕๕
25 กรกฎาคม 2555 10:17 น.
บุญเพิ่ม
ภูติพรายรำพัน
(กลอน ๖)
"อาทิตย์ ลับลา ฟ้าแล้ว
นกแจ้ว ร้อยเรียง เสียงสั่ง
กระพือ ปีกวับ กลับรัง
สู่หวัง นิทรา ราตรี
เยียบเย็น อีกครา ป่าเขา
ลมเบา พัดพา ครานี้
มืดใน ไม้ดง พงพี
คล้ายมี วังเวง เพลงมา
เสียงวิ่ง ซอกแซก แหวกผ่าน
หรือสาส์น จากเจ้า เขาป่า
ว่าใคร ใดเที่ยว เลี้ยวมา
จงอย่า หวาดหวั่น มั่นคง
เพราะยิ่ง มืดรอบ ครอบค่ำ
สูง-ต่ำ เสียงต่าง ดังส่ง
คนอาจ ข่มใจ ไม่ลง
ขนตรง ชูชัน หวั่นกลัว
นกอาจ สำเนียง เสียงแปลก
ใจแตก คนสั่น กันทั่ว
ชะนี ร้องมา ระรัว
เรียกผัว มาอยู่ คู่เคียง
เสืออาจ กรรโชก โฮกเล่น
เสริมเด่น ให้ลือ ชื่อเสียง
หมูป่า หมีช้าง ข้างเคียง
มองเมียง รื้อเล่น เต็นท์คน
อยากเอ่ย คำเอื้อน เตือนไว้
ถึงผู้ มาใน ไพรสณฑ์
อย่ามัว พูดมาก ปากตน
ไม่สน เจ้าป่า ฟ้าใด
ควรเข้า มาหา ความรู้
เชิดชู ดีงาม ตามใฝ่
พูดมั่ว นั้นอาจ พลาดไป
เป็นภัย หลงทาง ปางตาย
ให้เกียรติ ป่าเขา เจ้าที่
ปาร์ตี้ จัดกัน มั่นหมาย
ของกิน นำมา ท้าทาย
เซ่นไหว้ ตูด้วย ช่วยกิน!"
อริญชย์
๒๒/๗/๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
3231
