20 กันยายน 2555 15:32 น.
บุญเพิ่ม
อย่าเปิบปักเป้า
ปลาปักเป้า มีพิษ แรงฤทธิ์ร้าย
ปลาปักเป้า ที่หมาย ถึงตายดับ
ใครหาเปิบ มีสิทธิ์ ชีวิตลับ
ใครหาเปิบ ถึงกับ ย่อยยับดวง
ลำไส้ไข่ มากนัก พิษปักเป้า
ลำไส้ไข่ เปิบเข้า อาจเศร้าป่วง
น้ำดีตับ พร้อมหนัง พิษทั้งปวง
น้ำดีตับ ตักตวง พิษพ่วงปลา
จงทบทวน สักนิด หากคิดเปิบ
จงทบทวน ออเดิร์ฟ ที่เสิร์ฟหนา
เปิบปักเป้า หลายคน ชีพหล่นลา
เปิบปักเป้า เตือนว่า เตรียมหาโลง!ฯ
อริญชย์
๒๐/๙/๒๕๕๕
19 กันยายน 2555 12:34 น.
บุญเพิ่ม
นกปีกเขียว
กลอักษรลิ้นตะกวด
แบบที่ ๑
กลางสิงขร หินงอก ซอกหลีกเสี้ยว
นกปีกเขียว คับแค้น แสนเศร้าสร้อย
บินเชื่องช้า ผ่านทาง อย่างเบาลอย
ทั่วเขาดอย พงไพร ไยมิตรเคือง
โบยบินข้าม ลำห้วย ด้วยหมายพัก
เผื่อทายทัก ผองเพื่อน เตือนติดเนื่อง
แต่หมู่นก ล้วนเก่ง เบ่งฤทธิ์เรือง
ต่างคิดเยื้อง กรายร่าง ทางเชิงดอย ฯ
แบบที่ ๒
กลางสิงขร หินงอก ซอกเสี้ยวหลีก
นกเขียวปีก คับแค้น แสนสร้อยเศร้า
บินเชื่องช้า ผ่านทาง อย่างลอยเบา
ทั่วดอยเขา พงไพร ไยเคืองมิตร
โบยบินข้าม ลำห้วย ด้วยพักหมาย
เผื่อทักทาย ผองเพื่อน เตือนเนื่องติด
แต่หมู่นก ล้วนเก่ง เบ่งเรืองฤทธิ์
ต่างเยื้องคิด กรายร่าง ทางดอยเชิง ฯ
อริญชย์
๑๗/๙/๒๕๕๕
18 กันยายน 2555 15:46 น.
บุญเพิ่ม
น้ำเต้าคุณปู่
ฉันเดินไป ท้องนา เวลาเช้า
หาน้ำเต้า คุณปู่ ตกอยู่ไหน
เมื่อวานนี้ เรามา เที่ยวป่าไพร
แวะพักใน ริมคลอง ข้างท้องนา
หลังหายเหนื่อย คุยเพลิน ก็เดินกลับ
เก็บมะพลับ ที่ลาน หลังบ้านป้า
ทานอาหาร ช่วงค่ำ ต้มยำปลา
ปู่ถามหา น้ำเต้า ทำเอามึน
ฉันจึงบอก ปู่ว่า โปรดอย่าเศร้า
พรุ่งนี้เช้า วันใหม่ ฟ้าใสขึ้น
จะเดินอย่าง ขุนศึก ร่างบึกบึน
แสดงกึ๋น ตามเอา น้ำเต้าคืน ฯ
อริญชย์
๑๘/๙/๒๕๕๕
17 กันยายน 2555 13:06 น.
บุญเพิ่ม
เจ้าสายฝนยังกลับมาเมื่อหน้าฝน
สายฝนจางร้างลาเริ่มหน้าหนาว
ทอแสงดาวพราวฝันเฉิดฉันฉาย
พฤกษ์พงไพรใบเฉียงหล่นเรียงราย
หมอกม่านพรายเบาบางน้ำค้างริน
ดวงแดดสาดแสงทองละอองอุ่น
ลมพัดฝุ่นหมุนกลบตลบถิ่น
ทุ่งลำธารแห้งขอดตลอดดิน
นกกาบินร่ำร้องกล่อมท้องนา
แสนอาลัยเสียดายเจ้าสายฝน
เคยสู้ทนทำงานที่บ้านป่า
ซึ่งตัดใจเอ่ยคำกล่าวอำลา
หอบเสื้อผ้าเข้ากรุงอันรุ่งเรือง
เพียงหน้าหนาวเริ่มต้นหลังฝนห่าง
ก็ทิ้งทุ่งลืมบางกองฟางเหลือง
รอนแรมเช่นนกขมิ้นจรถิ่นเมือง
ฤๅเจ้าเคืองหนาวลมที่ห่มไพร
ผ่านหน้าหนาวและร้อนลา ครึ้มฟ้าหม่น
เจ้าสายฝนกลับมาบ้านนาใหม่
ส่งรอยยิ้มอิ่มแปล้มาแต่ไกล
พูดจากใจ ห่วงแม่ครับ จึงกลับมา! ฯ
อริญชย์
๑๕/๙/๒๕๕๕
15 กันยายน 2555 07:39 น.
บุญเพิ่ม
คอยหวัง
จงร้อยพจน์บทความไปตามฝัน
ให้เฉิดฉันบรรจงชวนหลงใหล
ใช้ศิลป์ศาสตร์วาดคำด้วยน้ำใจ
มีอะไรมากมายระบายกลอน
เธอแต่งถ้อยคำงามฉันตามอ่าน
เพื่อสืบสานจารสลักมนต์อักษร
เติมเรื่องราวให้สนุกได้ทุกตอน
เอื้ออาทรต่อกันทุกวันคืน
วันหนึ่งเธอหายไปฉันใจเศร้า
ทุกค่ำเช้าตรอมตรมอยู่ขมขื่น
รอเธอจุดความหวังให้ยั่งยืน
เก็บใจฝืนอาวรณ์สะท้อนทรวง
โปรดกลับมาแต่งคำเริงรำร่าย
สื่อความหมายปลายฝันสวรรค์สรวง
ส่องแสงเด่นเช่นดาวสกาวดวง
หวานดั่งรวงผึ้งรินกวินมา
สักเพียงนิดสามวรรคสลักพจน์
บริบทกลอนอบอุ่นทรงคุณค่า
รัก ห่วงใย ธรรมชาติ ปรัชญา
ฉันคิดว่า เธอยังมีสิ่งดีพอ!ฯ
อริญชย์
๑๒/๕/๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
908
