5 ตุลาคม 2555 22:57 น.
บุญเพิ่ม
หูกับคอ
เป็นไข้หวัดรันทดนั่งอดสู
แสบคอลามถึงหูปวดอยู่ได้
สองอย่างมาพร้อมกันนั่นกระไร
จำต้องไปตรวจดูทั้งหู-คอ
บอกปวดมาหนึ่งวันหูด้านซ้าย
กลับถูกฉายไฟหาหูขวาหนอ
ส่องตรวจดูทันทีไม่รีรอ
จากนั้นหมอจึงดูด้านหูซ้าย
พร้อมกล่าวคออักเสบจึงเจ็บหู
หลังตรวจดูคอเราคือเป้าหมาย
จากนั้นหมอพูดป้อนให้ผ่อนคลาย
ไม่สบายทานยารักษาตัว
สอง สามผ่านไป ก็ได้ผล
เมื่อฟื้นตนจากหวัดรุมรัดหัว
หูกับคอหายกันเลิกพันพัว
หายหม่นมัวเพราะหมอดีต่อเรา!ฯ
อริญชย์
๕/๑๐/๒๕๕๕
5 ตุลาคม 2555 07:54 น.
บุญเพิ่ม
ก็ลมมันเย็น
ลมพัดโชยประจำนั่งลำบาก
ช่างยุ่งยากยามลุกก็ทุกข์เข็ญ
ถูกโรคเข้าครอบงำยืนจำเป็น
ลมพัดเย็นแล้วเราสุดเศร้าใจ
เขามีแต่สุขสมยามลมพัด
เราอึดอัดจริงแท้ยากแก้ไข
เขาเริงร่าถ่ายคล่องปล่อยว่องไว
เราถ่ายไปปวดปร่าทุกนาที
จำต้องเดินเชิดหน้าไปหาหมอ
เพื่อจะขอเอายาเสริมราศี
หากลมเย็นแห้งหายสบายดี
ในโลกนี้ใครจะเยาะหัวเราะเรา!ฯ
อริญชย์
๕/๑๐/๒๕๕๕
4 ตุลาคม 2555 07:31 น.
บุญเพิ่ม
ปลายฝนต้นหนาว
เมื่อเมฆจางห่างหายหมดสายฝน
ก็เริ่มต้นลมหนาวอีกคราวหนอ
ดวงแดดอ่อนส่องอุ่นละมุนพอ
แสงดาวทอแจ่มฟ้ายามราตรี
เป็นฤดูใบไม้ร่วงอีกช่วงหนึ่ง
สวยสุดซึ้งสดชื่นหลายพื้นที่
หมอกคลุมเขาทาบทาแสงรวี
สายวารีใสงามวาบวามเงา
มองชีวิตคล้ายฝันคืนวันผ่าน
เมื่ออีกกาลแห่งวัยมาใกล้เข้า
ห้วงคำนึงตรึงใจอยู่ไม่เบา
ย้ำเตือนเราให้เห็นความเป็นจริง
ใบไม้แก่ร่วงหล่นลงบนพื้น
จากวันคืนเคว้งลอยลงอ้อยอิ่ง
เพื่อผลิแตกช่อใหม่ชูไหวติง
สืบต่อสิ่งที่ตนร่วงหล่นลา
สู่ปลายฝนต้นหนาวอีกคราวนี้
ในฤดีซาบซึ้งถึงคุณค่า
คิดตรึกตรองถึงกาลที่ผ่านมา
คล้ายกับว่าตัวเราทิ้งเปล่าดาย!ฯ
อริญชย์
๑๕/๙/๒๕๕๕
3 ตุลาคม 2555 15:38 น.
บุญเพิ่ม
กาดำเอ๋ย
นกกาดำ ร่ำร้อง กล่อมท้องทุ่ง
ยามเช้ารุ่ง โบยบิน ถวิลหวัง
คล้ายทับถม นกเอี้ยง ด้วยเสียงดัง
ไม่ยอมฟัง กาเหว่า ที่เฝ้าเตือน
ฉันหยิบฟืน สุมไฟ ผิงคลายหนาว
หมอกนวลขาว ลอยล่อง กลบคลองเขื่อน
ตั้งกาดำ จริงแท้ ไม่แชเชือน
ต้มยาเฝื่อน ดื่มชม ความขมไป
แม้คิดถึง กาแฟ รสแก่หอม
แต่ต้องยอม ละทิ้ง อย่างยิ่งใหญ่
กลัวท้องผูก อีกที จะมีภัย
โรคเก่าไซร้ คืนมา เสียอารมณ์
จำต้องหยิบ กาดำ ต้มน้ำร้อน
ดื่มยาก่อน สามครา ให้สาสม
หิวกาแฟ ก็คง เพียงชงนม
สูตรผสม ไมโล ดูโก้เลย
นกกาดำ ร้องร่า จากป่าไผ่
แล้วบินใกล้ เข้ามา อย่างผ่าเผย
ฉันเห็นแล้ว คิดเทียบ อย่างเปรียบเปรย
กาดำเอ๋ย มีค่า กว่ากาดำ!ฯ
อริญชย์
๓/๑๐/๒๕๕๕
2 ตุลาคม 2555 15:18 น.
บุญเพิ่ม
บ้านทุ่งกาดำ
นกกะปูด กล่อมไพร ยามใกล้ค่ำ
หลังฝนพรำ หลั่งริน ทั่วถิ่นทุ่ง
เสียงฝูงเป็ด ยังร้อง กล่อมคลองคุ้ง
ดอกผักบุ้ง พราวพราย ท้าสายลม
ฉันหยิบฟืน ก่อไฟ ด้วยใจหวัง
เพื่อจะตั้ง กาดำ เติมน้ำต้ม
ขาดกาแฟ กลิ่นหอม มาดอมดม
ซื้อเพียงนม ตราหมี แค่นี้พอ
ดื่มกาแฟ แล้วต้อง พบท้องผูก
กล้วยหลายลูก หลังบ้าน เก็บทานต่อ
เวลาถ่าย ยังนั่ง เบ่งหลังงอ
ใจทุกข์ท้อ เมื่อมี ริดสีดวง
คิดงดดื่ม กาแฟ ตั้งแต่นั้น
ทิ้งความฝัน บ้านไร่ ที่ใจห่วง
กลับมาต้ม กาดำ คลายช้ำทรวง
ดื่มนมช่วง เช้าบ่าย คงถ่ายดี!ฯ
อริญชย์
๒/๑๐/๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
959
