25 กรกฎาคม 2555 10:17 น.
บุญเพิ่ม
ภูติพรายรำพัน
(กลอน ๖)
"อาทิตย์ ลับลา ฟ้าแล้ว
นกแจ้ว ร้อยเรียง เสียงสั่ง
กระพือ ปีกวับ กลับรัง
สู่หวัง นิทรา ราตรี
เยียบเย็น อีกครา ป่าเขา
ลมเบา พัดพา ครานี้
มืดใน ไม้ดง พงพี
คล้ายมี วังเวง เพลงมา
เสียงวิ่ง ซอกแซก แหวกผ่าน
หรือสาส์น จากเจ้า เขาป่า
ว่าใคร ใดเที่ยว เลี้ยวมา
จงอย่า หวาดหวั่น มั่นคง
เพราะยิ่ง มืดรอบ ครอบค่ำ
สูง-ต่ำ เสียงต่าง ดังส่ง
คนอาจ ข่มใจ ไม่ลง
ขนตรง ชูชัน หวั่นกลัว
นกอาจ สำเนียง เสียงแปลก
ใจแตก คนสั่น กันทั่ว
ชะนี ร้องมา ระรัว
เรียกผัว มาอยู่ คู่เคียง
เสืออาจ กรรโชก โฮกเล่น
เสริมเด่น ให้ลือ ชื่อเสียง
หมูป่า หมีช้าง ข้างเคียง
มองเมียง รื้อเล่น เต็นท์คน
อยากเอ่ย คำเอื้อน เตือนไว้
ถึงผู้ มาใน ไพรสณฑ์
อย่ามัว พูดมาก ปากตน
ไม่สน เจ้าป่า ฟ้าใด
ควรเข้า มาหา ความรู้
เชิดชู ดีงาม ตามใฝ่
พูดมั่ว นั้นอาจ พลาดไป
เป็นภัย หลงทาง ปางตาย
ให้เกียรติ ป่าเขา เจ้าที่
ปาร์ตี้ จัดกัน มั่นหมาย
ของกิน นำมา ท้าทาย
เซ่นไหว้ ตูด้วย ช่วยกิน!"
อริญชย์
๒๒/๗/๒๕๕๕
24 กรกฎาคม 2555 14:20 น.
บุญเพิ่ม
๐ฤๅใครบ่เคยเป็นสิว๐
สุดระกำ เช้า-เย็นลำเค็ญสิว
ขรุขระผิวเป็นคูราวภูเขา
สิวเม็ดใสไขมันไม่บรรเทา
ส่องมองเงากระจกพาตกใจ
บีบแล้วบีบเท่าไหร่สิวไม่แตก
ผิวไม่แยก แต่โนขึ้นโตใหญ่
กลายเป็นสิวหัวช้างอยู่ข้างใน
จนว่าใครหัวเราะยิ้มเยาะเอา
เป็นวัยรุ่นลำเค็ญสิวเป็นหนอง
หน้าตุ่มพองดั่งไข่ที่ใกล้เน่า
บีบสิวแตกออกไปเจ็บไม่เบา
กระจกเงาด่างพร้อยเป็นรอยวิว
โฟมล้างหน้าชั้นดีหลายยี่ห้อ
สินค้าล่อ ขายครบ ว่าลบริ้ว
ใช้แล้วตุ่มยังเด่นขึ้นเป็นทิว
อยากเอาสิ่วเจาะหนองซักสองที
สุดระกำ เป็นสิว สยิวหน้า
ยากจะหา ยาเด่น ทาเป็นศรี
ก็วัยรุ่น สิวยัง เข้มขลังดี
พ้นวัยนี้ สิวทั้งหลายก็หายเอง!ฯ
อริญชย์
๑๒/๑๒/๒๕๕๔
22 กรกฎาคม 2555 17:11 น.
บุญเพิ่ม
๐นิทานนกแก้ว๐
๐ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..มีนกแก้วอยู่สามตัว
ตัวหนึ่งเป็นตัวผัว....ส่วนอีกตัวเป็นตัวเมีย
๐กับลูกอีกหนึ่งตัว.....ที่พันพัวเคล้าคลอเคลีย
ตัวผัวตาบอดเสีย....ส่วนตัวเมียตาบอดสี
๐ตัวลูกไม่เป็นไร....เพราะมองไปแจ่มใสดี
จึงได้ทำหน้าที่.......หาอาหารกลับรังตน
๐นำมาเลี้ยงพ่อแม่..ที่วัยแก่มาเวียนวน
บินไปตามไพรสณฑ์..จิกอาหารสำราญใจ
๐คราวนั้นพรานใจบาป..ลูกศรอาบยาพิษไว้
เล็งธนูยิงไป.........หวังลูกนกให้ตกมา
๐แต่ด้วยเดชะบุญ....ลูกนกเลี้ยงพ่อแม่หนา
เจ้าไพรเทวดา.......ช่วยปัดศรพลาดเป้าไป
๐นกน้อยพลันรู้ตัว.ว่าพรานชั่วแอบอยู่ใกล้
จึงรีบโบยบินไป....จากที่นั้นในทันที
๐นกน้อยบินถึงรัง..พ่อแม่ยังสวัสดิ์ศรี
กตัญญูกตเวที......เทพ ภูตผี คุ้มครองเอย ฯ
อริญชย์
๒๒/๑๑/๒๕๕๒
21 กรกฎาคม 2555 08:10 น.
บุญเพิ่ม
ตี๋เหรินเจี๋ย ดาบพายุทะลุคนไฟ
เกิดคดีฆาตกรรมอำมหิต
หลายชีวิตถูกไฟเผาไหม้ร่าง
เหลือกระดูกดำเปื้อนเศษเลือนราง
ไร้หนทางค้นหาฆาตกร
ตี๋เหรินเจี๋ยชายชาญผู้หาญกล้า
ถูกเรียกมาสืบสาวเรื่องราวซ่อน
ใช้ปัญญาปฏิภาณทำงานย้อน
หลายขั้นตอนลึกลับเกินจับใคร
พบซากแมลงเต่าทองอยู่กองหนึ่ง
พอรู้ซึ้งถึงพิษร้อนฤทธิ์ไหม้
หากเจือน้ำหยดหมายถูกกายใคร
จะติดไฟยามแดดร้อนแผดมา
จึงมีเค้าคดีในที่สุด
ตั้งสมมุติฐานอย่างหาญกล้า
ตี๋เหรียนเจี๋ยเหนือชั้นทางปัญญา
รู้แล้วว่าใครร้ายทำลายกัน
บูเช็คเทียนใกล้จะเฉลิมฉลอง
ขึ้นเป็นฮ่องเต้เลิศหญิงเฉิดฉัน
เกือบถึงกับชีวิตถูกปลิดพลัน
เมื่อถึงวันคนชั่วมาตามราวี
แท้เจ้าด้วนนี้ไซร้คนใกล้ชิด
อำมหิตก่อเหตุอาเพศผี
หวังให้องค์พระใหญ่สร้างไว้นี้
ล้มทับที่พระราชวังตายพังภินท์
ตี๋เหรินเจี๋ยสืบดูจนรู้ได้
ผู้ทำให้หลายคนชีพหล่นสิ้น
คือเจ้าด้วนแค้นมาเป็นอาจิณ
ไม่เคยสิ้นเคืองจัดถูกตัดมือ
ถึงที่สุดคนร้ายก็ตายไหม้
เพราะถูกไฟกระหน่ำเผาดำปื้อ*
เมื่อน้ำพิษที่นำมาหวังกระพือ
ถูกแย่งยื้อราดรดทั่วเผาตัวเอง!ฯ
อริญชย์
๑๘/๗/๒๕๕๕
*ปื้อ [ADJ] extremely black, See also: pitch-black, jet-black, very dark, Syn. ดำสนิท, ดำมาก, มืด, Example: วันนี้ท้องฟ้ามีสีดำปื้อไปหมด, Thai definition: ดำมืด
ไทย-ไทย: พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ [ฐานข้อมูลเชื่อมจาก เว็บ rirs3.royin.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้ - อาจมีข้อผิดพลาด - โปรดระมัดระวัง]
ปื้อ ว. ดํามืด, มักใช้ประกอบคํา ปึ้ด เป็น ปึ้ดปื้อ.
ปื๋อ ว. จัด, มักใช้ประกอบสีดําสีเขียวว่า ดําปื๋อ เขียวปื๋อ.
http://dict.longdo.com/search/%E0%B8%9B%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD
20 กรกฎาคม 2555 12:09 น.
บุญเพิ่ม
๐สายน้ำแห่งมิตรภาพ๐
๐สายน้ำแห่งมิตรภาพทอทาบฝัน
เชื่อมสัมพันธ์ลาว-ไทย เอาไว้แน่น
อารยธรรมศาสตร์ศิลป์คู่ดินแดน
โหวดพิณแคนซอซึงหวานตรึงใจ
๐แม่น้ำโขงสายนทีแห่งชีวิต
ไทย-ลาวต่างเชื่อมติดเป็นมิตรใกล้
ล่องเรือจับปูปลาตามสายน้ำไป
แบ่งปันให้กันด้วยรักสามัคคี
๐หวามสายลมหวีดหวิวขลุ่ยพลิ้วแผ่ว
แสงวาวแววธารจรัสรัศมี
ดอกอ้อขาวพราวตาริมวารี
ปลุกชีวีสัตว์พฤกษางามลาวัณย์
๐ดุจแสงธรรมส่องใจแผ่ไพศาล
ให้ลูกหลานไทย-ลาวได้กล่าวขวัญ
ชั่วฟ้าดินลึกล้ำความสัมพันธ์
คงความเป็นมิตรกันทุกวันคืน
๐สองฝั่งโขงสะพานใจสื่อไปถึง
ไทย-ลาวจึงเอิบอิ่มรอยยิ้มรื่น
เป็นพี่-น้องสองฝั่งน้ำ ไม่กล้ำกลืน
สุขสดชื่นมาแต่กาลโบราณเอย ฯ
อริญชย์
๓๑/๑/๒๕๕๕