ข่าวน้ำมา ครั้งใด ใจมันแป้วคราวที่แล้ว ต้องลอยคอ รออาหารหลังคาคือ ที่พัก วางหลักการว่าต้องคลาน ปีนป่าย ให้คล้ายลิงข้าวของ เครื่องใช้ ภายในบ้านลอยเพ่นพล่าน เก็บยาก ลำบากยิ่งหันไปมอง บ้านเพื่อน เรือนเคยอิงเขาก็ทิ้ง หนีหาย ย้ายกันไปอุทกภัย แก้ได้ ต้องใช้งบปั้นทำนบ เขื่อนคลอง กันนองไหลให้ไปตาม ทิศทาง ที่ควรไปนี่อะไร จ้องค้าน รำคาญเว้ยมัวกลัวกิน กลัวโกง โยงไปหมดไอ้ที่คด กันมา ข้าทำเฉยเห็นแต่เสา โด่เด่ เก๋จังเลยไม่เห็นเคย เร่งรัด ให้ขัดตา
ก่อกำแพงกั้นขวางไว้อย่างสูงยังคิดจูง อวดสี นี่บ้านฉันก็ให้นึก แปลกใจอยู่ไหนกันผ่านทุกวันรู้แน่แค่กำแพงบ้านของเรามองแลก็แค่รั้วเห็นกันทั่วทะลุไปถึงในบ้านทั้งไม่ได้ใหญ่โตมโหฬารแค่ต้องการคลายทุกข์ซุกหัวนอนประตูรั้วเปิดอ้ารอท่าเพื่อนผู้มาเยือน แบ่งปันฉันท์น้องพี่สู่กันกิน แก้เหงา เท่าที่มีสร้างไมตรีกันไว้ในสังคมไม่มีใคร ทำร้ายใครในบ้านนี้ด้วยไม่มีสิ่งล่อใจให้ลุ่มหลงไร้เล่ห์เหลี่ยมซื่อใสปากใจตรงพร้อมเสริมส่งคนทำดีให้มีแรงรื้อกำแพงออกเถิด เปิดให้กว้างร่วมเดินทางสู่ฝันอย่างขันแข็งเพื่อชนชาติ เผ่าพงค์ รวมลงแรงช่วยกันแปลงชาติให้ได้ร่มเย็น
เขาจะเป็น ไงบ้าง ช่างเเขาเถอะแม้จะเลอะ ลางที ก็มีศิลปมองกันไป นานนาน ก็พาลชินแล้วก็อิน ไปเอง เรื่องเพลงกลอนชอบพระ ชอบนาง หนทางเปิดทักทายเถิด เขารอให้ เข้าไปอ้อนชอบธรรมะเชิญอ่าน ท่านเขียนกลอนทุกบทตอน สอนใจ ได้อย่างดีชอบใคร ชอบมัน ไม่กั้นปิดหากท่านฟิตเชิญสร้างสรร กันได้พี่อย่างบุญพร้อมเขียนไว้ ใช่จะดีก็ยังมี เพื่อนอ่าน นับล้านราย
เราต่างอยู่ ในอุ้งหัตถ์ มัจจุราชทั้งอำมาตย์ จนมี ผู้ดีไพร่ต่างก็หนี ไม่พ้น ทุกคนไปล้วนสิ้นใจ เพราะหัตถ์ มัจจุราเมื่อชีพอยู่ อาจเหลิง ระเริงเล่นมีความเห็น ชีพนั้น มันของข้าย่อมมีสิทธิ เลือกใช้ เพื่อได้มาตามแต่ใจ ของข้า ถ้าต้องการใกล้กำหนด หมดลม iระทมทุกข์โรคภัยรุก เยี่ยมยาม ตามผสานทรัพย์สมบัติ ช่วยได้ ก็ไม่นานยมบาล ท่านตามติด คิดบัญชีสงบเถิด มนุษย์ หยุดเสียเถิดต่างก็เกิด เพื่อตาย กลายเป็นผีหากท่านยาก ลำบาก จะฝากดีก็ยังมี กลางกลาง เป็นทางเดินบุญไม่ทำ กรรมอย่าสร้าง ให้ขวางโลกเรื่องสุขโศก รอคิว ก็ผิวเผินห่วงผูกรัด มัดกาย คลายแน่นเกินพร้อมเผชิญ ความตาย ให้กลายดี
ความสำเร็จที่ผู้คนทนบากบั่น
เขาว่ากันได้ยากลำบากยิ่ง
กว่าจะสมดังปองต้องรู้จริง
พร้อมช่วงชิงแข่งขันอย่างมั่นใจ
รู้ครึ่งครึ่ง กลางกลาง หนทางแคบ
ต้องคอยแอบอิงเขาเอาใจใส่
กว่าจะได้ไฟเขียวให้เลี้ยวไป
พวกแซงไกลไปก่อนเกือบค่อนทาง
หากว่าตนผอมแห้งแรงยังน้อย
ก็ค่อยค่อยคลานได้อย่าไปขวาง
เพียรก้มหน้าเลือกไปให้ถูกทาง
จะช้าบ้างก็ถึงแน่ไม่แพ้ใคร
หน้าส่วนตัว
1547
