27 กุมภาพันธ์ 2555 15:30 น.
บุญพร้อม
ที่นี่เขามีปราชญ์ ราชบัญฑิต
แหล่งความคิดเรื่องโคลงกลอน อักษรสาร
แต่ละท่านระดับครู ผู้เชี่ยวชาญ
ประสพการณ์ท่านยอดเยี่ยม เปี่ยมเมตตา
เป้นเวที ที่ประลอง ของนักเขียน
ได้พากเพียรให้รู้หลัก การศึกษา
ผู้ใดพลั้งท่านสอนสั่ง ให้รั้งรา
มิเคยด่าหรือแนมเหน็บ เท่าเล็บมือ
เป็นเวทีสร้างพลัง ทางความคิด
ได้ลิขิตแนวทางให้ ใช้ยึดถือ
จะดี ชั่วให้สังคม เขาร่ำลือ
ควรยึดถือกันหรือไม่ ใช่หรือชัง
เป็นเวทีทีฉันใช้ ใส่ความคิด
ได้เขียนขีดก่อนจะตาย กายถูกฝัง
หากไรัค่าก็อย่าถือ เป็นจริงจัง
มัดตราสังถีบส่ง ลงโลงเลย
25 กุมภาพันธ์ 2555 18:18 น.
บุญพร้อม
อิสสระ เสรี คือชีวิต
ไม่ผูกติดกับสิ่งใด ในโลกหล้า
จะเป็นตายมันก็ชีพ ของอาตมา
ดูไร้ค่าแต่แจ้งชัด สัจจะธรรม
วันนี้เกิดพรุ่งนี้ดับ ลาลับโลก
วันนี้โชคพรุ่งนี้ตาย ใครอยู่ค้ำ
จะเศรษฐีขอทาน ไม่พ้นกรรม
จึงขอย้ำต้องตาย ทุกนายไป
ธุลีดินนั้นคือถิ่น ที่ต้องอยู่
อย่าลบหลู่ว่าเป็นดิน สิ้นสดใส
คิดให้ดีร่างเจ้านั้น คืออะไร
แลัวทำใมถึงตัองเกิด กำเหนิดมา
อิสสระ เสรี ทางความคิด
ย่อมมีสิทธิคิดดั่งใจ ที่ใฝ่หา
เป็นความฝันที่สรรสร้าง จินตนา
ใช้นำพาชีวิตรอด แลปลอดภัย
24 กุมภาพันธ์ 2555 09:44 น.
บุญพร้อม
มีสลึงพึงบรรจบ ให้ครบบาท
แลัวกี่ชาติจึงจะพบ ครบล้านนี่
คลำกระเป๋าแค่หนึ่งพัน ยังไม่มี
ก็วันนี้จะต้องจ่าย อีกหลายพัน
ค่าผ่อนรถผ่อนบ้าน จิปาถะ
อีกเลี้ยงพระลูกชาย ดวงใจฉัน
จะถอยรถไปซื้อข้าว อ้าวน้ำมัน
ยืนขาสั่นเพราะวิตก โอัอกตู
เพื่อหน้าตาที่วาดฝัน ในวันหน้า
จำตัองหาสักร้อยพัน ฉันต้องกู้
ไม่เคยเป็นหนี้สิน จะลองดู
ที่รู้รู้เพื่อนก็เป็น เหมือนเช่นกัน
ปีต่อมาบ้านเริ่มหด รถก็เปลี่ยน
ดูเหมือนเกวียน ยิ่งคิดไป ให้ขบขัน
บ้านเคยอยู่สุขสบาย กลับกลายพลัน
เป็นเพิงกั้นสังกะสี เพราะหนี้ไง
22 กุมภาพันธ์ 2555 20:42 น.
บุญพร้อม
สิ่งใดมันมีโทษ
ประโยชน์ย่อมมีอยู่
ผิดพลั้ง ยังเป็นครู
สอนให้รู้ หนทางเดิน
ที่ใหน มันมีหนาม
ประสพการณ์ สอนให้เมิน
หากมัว แต่เพลิดเพลิน
จะเจอหนาม มันตำตีน
ตัองเจ็บ อีกซ้ำสอง
เลือดไหลนอง น้ำตาริน
คนเขาจะติฉิน
ว่ามีหัวดั่งหัว ตอ
21 กุมภาพันธ์ 2555 15:22 น.
บุญพร้อม
พูดถึงเรื่องการเมือง ให้เคืองขัด
ถูกจับยัดให้ใส่เสื้อ เบื่อเหลือหลาย
ทั้งสีแดงสีเหลือง อีกเสื้อลาย
ดูเลวร้ายกันไปทั่ว มั่วจริงๆ
ไม่อยากยุ่งไม่อยากเกี่ยว เสียวโดนด่า
มันก็มาผูกรัด มัดจนได้
เรื่องปากท้องร้องเรียน ความเป็นตาย
ล้วนเข้าข่ายการเมือง ทุกเรื่องเลย
ก็ตัวเองยังเดียงสา ไม่บ้าใบ้
แล้วจะให้เฉยไว้ กระไรหนอ
ความทุกข์ร้อนที่สุมใจ มันไม่รอ
จึงมาขอแจ้งความ ตามเป็นจริง
อาจพลั้งพลาดกันไปบ้าง ทางคำพูด
มิใช่สูตรต้องทำลาย ให้ขายหน้า
บุญพร้อมขอกราบงามๆ สักสามครา
ขออย่ามาแบ่งแยก ให้แตกกัน