26 มกราคม 2556 20:46 น.
บุญพร้อม
จึงโอมอ่าน มนต์ตรา มหาเสน่ห์
ขอมนต์เท ถ่ายใจ ให้ไหลหลง
อย่ารู้คลาด คลายเคลื่อน จนเลือนลง
สมประสงค์ ดังปอง ร่ำร้องมา
พุทธท่านผูก ธรรมมัด รัดตรึงไว้
กล่อมให้ใจ เกลียดฝัง ชังน้ำหน้า
จงคลายโกรธ คลายชัง ดังเห็นมา
ให้โหยหา แต่รัก พักขุ่นเคือง
ขออำนาจ แห่งรัก ปักเข้าจิต
ให้เลิกคิด ฆ่าฟัน อันต่อเนื่อง
บ้านก็จะ น่าอยู่ เมืองเป็นเมือง
ความรุ่งเรือง ขจรไกล ไปต่างแดน
ขอมนต์ตรา คาถา มหาระรวย
โปรดจงช่วย คลายชัง คลุ้มคลั่งแค้น
หันหน้ามา ผูกรัก สมัครแฟน
ทั่วดินแดน คงเป็นสุข ทุกข์ไม่มี
26 มกราคม 2556 08:17 น.
บุญพร้อม
เป็นตัวหนัง หน้าไฟ ให้เขาเชิด
มันจึงเกิด เรื่องราว ให้กล่าวขาน
เต้นไม่ได้ พูดไม่ได้ เขาไขลาน
คอยจัดการ หยิบหนัง มาบังไฟ
จึงได้เกิด เงาขวาง ทางหน้าจอ
ให้หัวร่อ ขุ่นข้อง และร้องไห้
เป็นมายา ทางเงา ชวนเร้าใจ
ตามเงื่อนไข คนสร้าง เขาอ้างอิง
พอจบเรื่อง เมิ่อใด ไล่เข้ากรุ
เหมือนหนังผุ ตัวเก่า ที่เขาทิ้ง
ต้องทรุดโทรม เสื่อมไป ในความจริง
ว่าทุกสิ่ง พบพราก แล้วจากจร
21 มกราคม 2556 16:03 น.
บุญพร้อม
เอาผ้าขม้า พาดบ่า ไปหน้าบ้าน
รอผู้ภิก ขาจาร ผ่านมาโปรด
หวังขัดเกลา ลดทัณฑ์ อันเป็นโทษ
หลงโลภโกรธ เกาะกินใจ ให้คลายลง
ชีวิตที่ ผ่านไป นั้นหน่ายหนัก
เวลาพัก เลิกหวัง ดังประสงค์
เพราะหลงโลภ นำใจ ไม่ให้ปลง
จึงยังคง อยากได้ แต่ฝ่ายเดียว
ลำบากกาย ลำบากใจ ฝืนไขว่คว้า
ใครก่นว่า อย่างไร ไม่แลเหลียว
ยังย้อนเขา ว่าตุ่น วุ่นนักเชียว
เพราะไม่เขี้ยว มัวเป็นสาก จึงยากจน
มาบัดนี้ เริ่มสาย ปลายชีวิต
จึงเห็นพิษ เห็นภัย ใช้เหตุผล
ทรัพย์สมบัติ กองไว้ ไช่ของตน
มีจนล้น แค่ไหน ตายอยู่ดี
20 มกราคม 2556 07:45 น.
บุญพร้อม
จะกล่าวหา ว่าใคร ให้มีหลัก
ควรประจักษ์ เห็นแจ้ง แหล่งที่หมาย
มิไช่แต่ง เรื่องมา ฆ่าทำลาย
มันเลวร้าย ยิ่งเหลือ เบื่อเสียจริง
ผู้ที่ถูก กล่าวหา ว่าผู้ร้าย
ต้องวุ่นวาย ยุ่งยาก ลำบากยิ่ง
สังคมต่าง รุมด่า ถ้าจะจริง
นี่คือสิ่ง ที่มันเกิด ละเมิดกัน
คนโวยวาย ว่าเขา เอาตัวรอด
คนที่จอด ต้องแก้ แย่ไหมนั่น
ต้องเสียทรัพย์ เสียชื่อ คนลือกัน
ขอยืนยัน เรื่องแบบนี้ เคยมีมา
คนชี้เขา ว่าร้าย คล้ายหาเรื่อง
กบิลเมือง ต้องเอาผิด ถอนพิษบ้า
ใช่ปล่อยให้ เพลิดเพลิน เดินไปมา
สร้างเรื่องด่า ไม่เว้นว่าง อย่างทุกที
18 มกราคม 2556 18:08 น.
บุญพร้อม
จินตนา การไกล หนอใจคน
จนล่วงพ้น เลยไป ถึงในฝัน
เที่ยวไปจน จรดริม หิมวันต์
พบสวรรค์ อัปสร กินนรนาง
ภาพวิมาน เมืองแมน ในแดนสรวง
คือผลพวง ภาพวาด ปราชญ์ท่านสร้าง
ตราเอาไว้ เพื่อให้เห็น เป็นแนวทาง
เป็นหลักวาง สอนไว้ ให้ใฝ่ดี
ต่างกับภาพ ที่บรรยาย ในนรก
สัตว์ที่ตก ลงไป ไร้ศักดิ์ศรี
เหตุเพราะกรรม ทำไว้ ไม่ใคร่ดี
เขาจึงหนี ไม่พ้น กลแห่งกรรม
ย้อนมาดู ภายใน กายมนุษย์
ลึกล้ำสุด เปรียบไป เหมือนใกล้ค่ำ
หากไม่มี แสงใด ใช้ส่องนำ
ความมืดดำ จะเข้าครอง จ้องทำลาย
จินตนา การใด ที่ให้คุณ
ใช้เกื้อหนุน ทุกข์ผ่อน ดับร้อนหาย
จินตนา การนั้น ไม่เสื่อมคลาย
ย่อมกระจาย แพร่ไว้ ในแผ่นดิน
หน้าส่วนตัว
2305
