28 มีนาคม 2555 21:01 น.
บุญพร้อม
เป็นผู้น้อย ให้กราบก้ม ประนมกร
ต้องไหว้วอน ร้องขอ ต่อนายท่าน
ดีครับนาย ได้ครับผม นิยมกัน
แล้วแบ่งปัน ความชอบ ต่างตอบแทน
เป็นเช่นนี้ ตลอดมา จึงล้าหลัง
บ้านเมืองพัง ช่างปะไรไม่เห็นแปลก
ข้าไม่รู้ ข้าไม่เห็น ใครแตกแยก
อันดับแรก ข้าต้องรอดและปลอดภัย
27 มีนาคม 2555 08:43 น.
บุญพร้อม
เสียงปี่พากย์โอดครวญ เมื่อจวนค่ำ
พระอ่านธรรมกุสลา ตามหน้าที่
ญาติสนิทมิตรสหาย เขาพอมี
ท่วงท่าทีหมองเศร้า เจ้าของงาน
ข้างหน้าโลงเขาแขวนป้าย นายบุญมาก
ได้ลาจากเมื่อพฤษภา ปีห้าสาม
เป็นคนดีมีประวัติ มิเคยทราม
เป็นเพราะความเคราะห์ร้าย จึงตายลง
เคยเห็นเขาเก็บของเก่า เอามาขาย
สอนเด็กชายให้รู้ค่า ราคาส่ง
เงินน้อยค่าแต่ได้ชื่อ ความซื่อตรง
ดีกว่าโกงให้ใครเขา เฝ้านินทา
คนเช่นนี้ไม่มีดี ที่ตรงไหน
ช่างทำได้หรือใจ ไร้เดียงสา
เขาเป่าหูมิใช่ไร้ ซึ่งสายตา
ควรเข่นฆ่ากันหรือไม่ โธ่คุณเวร
25 มีนาคม 2555 15:04 น.
บุญพร้อม
มธุรสบทกลอน
มีสอน มีสี่ง
มีรัก มีชีง
มีพลั้ง มีเผลอ
นานาจิตตัง
ทั้งฉัน และเธอ
ไม่พ้น ต้องเจอ
คำด่า แหละชม
มหาบุรุษ สุดเลิศ
ชนเทิด เช่นโคดม
มารยัง ขู่ข่ม
หวังถม จมดิน
เดชะ บารมี
อสุรี จึ่งสิ้น
พยศ พังภินท์
กราบก้ม ประนมกร
จำแบบอย่างมาจากหลาน ประภัสสรครับ
24 มีนาคม 2555 19:51 น.
บุญพร้อม
อันหญิงอื่นหมื่นแสน ในแดนดิน
ยังโสภินน้อยกว่าเจ้า เฝ้าครวญหา
เรียมคลั่งใคล้ด้วยศรรัก ปักอุรา
ยากเยียวยาด้วยพิษรัก มันปักตรึง
กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนจับใข้
เมื่อหล่อนใช้มารยา ทำหน้าบึ้ง
เคยยิ้มให้ เหตุไฉน มาปั้นปึง
ความสวยซึ้งหายวับ ไปกับตา
นางเอกประจำใจ หายไปแล้ว
มีหนูแววหล่อนมาทัก ช่วยรักษา
แผลในใจทุเลาได้ ไม่นานมา
เพราะคู่ขาชื่อแวว แจ๋วจริงจริง
ปรนนิบัตพัดวี ไม่หนีห่าง
ช่วยเสริมสร้างพลังใจ ได้ดียิ่ง
แต่เสียดายหล่อนมิใช่ เป็นหญิงจริง
เลยต้องชิงเลี่ยงหลบ ไม่พบเธอ
กำลังช้ำซ้ำซาก จากบ้านเกิด
เลยเตลิดเข้าไพร ใช่พลั้งเผลอ
ยุญหรือกรรมนำให้ ได้ไปเจอ
ข้อเสนอสาว รุ่นราว คราวเดียวกัน
ข้อเสนอชวนสนอง ต้องใจพี่
รีบเร็วรี่เข้าห้องหอ รอปลอบขวัญ
จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็นานครัน
ตายังมั่นยายไม่หมอง ครองคู่เคียง เอย
23 มีนาคม 2555 18:58 น.
บุญพร้อม
พูดยังไงก็ได้ ให้รู้เรื่อง
ไม่ตัองเปลืองเรี่ยวแรง คอยแปลงสาร
ด้วยรู้น้อยพลอยทำ ให้รำคาญ
ท่านเอ่ยขานเหมือนทางรก ช่างวกวน
เอาแบบไม่ต้องตีความ ให้ถามไถ่
ดูโปร่งใส พริ้งเพรา เราไม่สน
คำหยาบคายขออย่าได้ เอามาปน
ที่เบื่อล้นน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งลอย