23 ตุลาคม 2555 17:06 น.
บุญพร้อม
ศีล มุสา วาทา ว่าอย่าเท็จ
จะเป็นเหตุ วุ่นวาย ขึ้นหลายอย่าง
เรื่องไม่จริง มีได้ ในทุกทาง
ต่างก็อ้าง ที่มา ของข้าจริง
บ้างโกหก กันไว้ ให้สนุก
เขาจะผูก เป็นนิทาน ชำนาญยิ่ง
มีพระเอก นางร้าย ให้คล้ายจริง
ซ่อนมนต์สิง ใส่ไว่ ให้ตามชม
บางคนดู ดูได้ ไม่เก็บคิด
ที่มีจิต อินหนัก ประจักษ์ผล
ท่าทางก็ เปลี่ยนไป ให้พิกล
ทำเหมือน คนเพี้ยนหนัก ชักไม่ดี
เรื่องโกหก ควรอิง สิ่งสร้างสรร
เพราะคนนั้น ต่างจิต คิดให้ถี่
โลกของเรา ของเขา เท่าที่มี
ย่อมบ่งชี้ ว่าแตกต่าง อย่างสิ้นเชิง
21 ตุลาคม 2555 11:18 น.
บุญพร้อม
หน้าแล้ง ปีนั้น มันร้อนหนัก
เลยต้องพัก ผ่อนกาย ตามชายทุ่ง
หยิบเอาผ้า ขม้าขาด ที่คาดพุง
ปัดริ้นยุง เช็ดเหงื่อ แทนเสื่อนอน
กลิ่นฟางข้าว สาปควาย กระจายทั่ว
เคล้ากลิ่นตัว หนุ่มนา ยามหน้าร้อน
คงไม่มี สาวไหน ให้ตักนอน
คิดแล้วอ่อน ใจนัก ในศักดิ์ตน
ปองดอกหญ้า กลางนา ก็มาหลบ
เจ้าคงพบ หนุ่มใหม่ เลยไม่สน
ทิ้งหนุ่มนา นั่งเศร้า เฝ้าความจน
คงไม่พ้น หนาวตาย ตอนปลายปี
แล้งปีนี้ หนุ่มนา มามาตร์ใหม่
ทิ้งคราบไคล ท่องไป ในวิถี
ขืนทำตัว มอซอ มัวรอรี
จะไม่มี สาวไหน ใครเขามอง
เรื่องหน้าตา ผิวพรรณ สำคัญยิ่ง
คนจะชิง เอ่ยปาก อยากเกี่ยวข้อง
สูตร์สำเร็จ จริงเท็จ ไม่รับรอง
หากจะมอง ย่อมเห็น เขาเป็นกัน
19 ตุลาคม 2555 13:08 น.
บุญพร้อม
ใจเป็นนาย สั่งความ ตามที่คิด
กายก็ติด ตอบความ ตามประสงค์
ใจและกาย ร่วมกัน อย่างมั่นคง
ต่างเสริมส่ง ต่อกัน นิรันด์กาล
สิ่งแปลกปลอม กระทบกาย ใจย่อมรู้
ใจสั่งสู้ กายเฉย ปล่อยเลยผ่าน
เปิดโอกาส ให้ศัตรู จู่รุกราน
ไม่ทำงาน ดื้อแพ่ง ขัดแย้งใจ
ฝ่ายศัตรู โจมจู่ ด้วยรู้หลัก
เร่งฟูมฟัก เชื้อร้าย กายเลยไข้
พลอยกระทบ ย่อยยับ ถึงตับไต
เกิดกองไฟ ร้อนรุ่ม กลุ้มถึงทรวง
กายกับใจ เปรียบได้ คล้ายประเทศ
เมื่อเกิดเหตุ หนึ่งใด ก็ให้ห่วง
ใจหยุดไป กายตาย มิใช่ลวง
กายประท้วง ใจแย่ ตายแน่เอย
17 ตุลาคม 2555 14:30 น.
บุญพร้อม
อะไรคือ ความรัก ที่มักเอ่ย
ถึงกับเปรย ฝากถ้อย ร้อยเรียงสาร
ผูกเป็นกลอน อ้อนเร้า เยาวมาลย์
ให้สะท้าน อ่อนทรวง ยอมควงเดิน
เห็นอะไรในรัก จึงปักจิต
ฝากชีวิต สัญญา น่าสรรเสริญ
จะกล่าวถ้อย แต่ละครั้ง ก็ฟังเพลิน
ร่วมเผชิญ สู่ที่หมาย ปลายหนทาง
ในความรัก มีอะไร น่าใฝ่ฝัน
จึงพากัน เทิดไว้ ไม่ยอมห่าง
เพื่อรักแล้ว ยอมให้ ได้ทุกทาง
ยอมทุกอย่าง แม้ชีวิต อุทิศพลี
หากเปรียบรัก คือศรัทธา ก็น่าใช่
คนบอดใบ้ เห็นผ่องพรรณ กันไหมนี่
ใช้ภาษา แบบไหน ไยจึงมี
ลูกสามสี่ ให้เราเห็น เป็นพยาน
12 ตุลาคม 2555 13:05 น.
บุญพร้อม
เกิดมาแล้ว ชาติหนึ่ง พึงรู้ไว้
สุขยังไง ทุกข์ยังไง ให้รู้บ้าง
ชอบแต่สุข ทุกข์ไม่เอา จะเข้าทาง
ถึงคราวคว้าง ทุกข์ถม จะล้มครืน
เกิดเป็นคน จนมี คือสีสรร
ที่สำคัญ รับได้ ไม่ยึดถือ
ยอมร้บมัน กันไว้ ใช้ฝึกปรือ
ว่านี่คือ ทางลิขิต ชีวิตดิน
ถอดรองเท้า ลองเดินดิน เหยียบหินแง่
อย่าเพลินแต่ เดินพรม หลบคมหิน
จะได้รู้ เรื่องราว ของชาวดิน
หรือจะบิน เลี้ยวลด จนหมดแรง
จะหาคอน ที่ไหน มาใช้เกาะ
คงตอ้งเหาะ กันไป หลายปีแสง
เพราะยึดมั่น ถือไว้ ไม่เปลี่ยนแปลง
เลิกตะแบง กันเถอะหนอ พร้อมขอวอน
เรา ไม่จน ไม่รวย ด้วยมีหล้ก
เพราะประจักษ์ รวย จน ล้นเกินสอน
ทุกข์ก็มาก สุขก็มี บนทางจร
จึงได้พรไม่ยากไร้ ในทุกทาง
ยามมีแรง ช่วยแรง ไม่แห้งเหี่ยว
และไม่เหนียว เงินตรา จนพาขวาง
ไม่พูดจา ให้เด่น เช่นหลุมพราง
ถึงแม้ร่าง ไม่สวย รวยน้ำใจ
ได้หลานช่วยพิมพ์ให้ ก็คิดถีงทุกท่านครับ
หน้าส่วนตัว
1487
