ทีฆามาอนัมพร

บุญนำ

เมื่อพระนารายณ์เสด็จเหาะผ่านเขาไกรลาศพร้อมกับพระอุมาเทวี ขณะที่ทั้งสององค์กำลังหยอกล้อกันพลันสองพระเนตรของพระอุมาก็เหลือบไปเห็นมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่งกำลังลอยละล่องลงสู่หุบเหวด้านล่าง แต่ทว่าเหตุใดหน้าของชายคนนั้นกลับอิ่มเอมด้วยความสุข พระอุมาเทวีจึงได้ทูลถามพระสวามี
    เมื่อนั้นพระนารายณ์ท่านก็แย้มให้พระอุมาเทวีชายารักของท่านแล้วกล่าวว่า มันผู้นั้นชื่อทีฆามาอนัมพร มันเป็นมานพหนุ่มแห่งแคว้นกาลิงคราช ผู้ซึ่งได้พบกับความวิบัติมาแล้วอย่างถึงที่สุด และได้พบกับความเจริญอย่างที่สุดเช่นเดียวกัน และในการนี้ก็เป็นการแสวงหาอย่างใหม่ของเขา
   พระอุมเทวีอึ้งไปสักครู่นิดหนึ่ง แล้วก็ครุ่นคิด แล้วพระองค์ท่านก็โอมอ่านมนตราออกไปคำรพหนึ่ง ฝ่ายพระนารายณ์เห็นก็อมยิ้มแล้วก็กอดตระกองท้าวเธอมุ่งหน้าต่อไปยังวิมานเขาไกรลาศต่อไป
   เมื่อชายหนุ่มได้ตกมาถึงพื้น ร่างกายของเขามิได้กระแทกกับพื้นหุบเหวแต่อย่างใด ตรงกันข้ามกับเหมือนกับล้มตัวลงกับบรรณจถรณ์ขนนกฉันนั้น ชายหนุ่มสงสัยและรู้ด้วยญานของตนว่าเป็นเพราะความสงสัยของพระชายาแห่งราชาเทพนั่นเอง ว่าแล้วมานพหนุ่มก็ก้าวล่วงไปในหุบอย่างน้อยก็เป็นจุดเริ่มต้นของหนทางใหม่ๆ