18 มีนาคม 2550 21:08 น.
บุญนำ
เมฆหมอก กลุ้มรุม มัวหม่น
พิบัติกล่น เกลือกทั่ว พื้นที่
อุบัติเหตุ อุบัติภัย มากมี
ดังกับ จะมี เหตุมา
ด้วยว่า ไม่มีธรรม การนำ
เห็นแต่ทำ กรรมเป็นส่วนใหญ่
ที่มา ก็มาได้ อย่างไร
ที่ไป ก็ไปได้ เช่นกัน
ไม่มีอีกแล้วพี่น้อง
ดังเหมือนต้อง มนต์ดำ คุณไสย
ไม่อาจรอดปลอดโรคโภยภัย
ต้องบรรลัย วายวอด มอดลง
เสียงปืน ระเบิด ดังกึกก้อง
เสียงร้อง โหยหวน ทุกแห่งหน
เลือดสาด อวัยวะขาด จากคน
ได้หล่น เกลื่อนกล่น คนมรณ์
17 มีนาคม 2550 20:58 น.
บุญนำ
ตามใจ ท่องเที่ยว เทียวไป
ทุกแคว้น แดนไหน แล้วสุข
หากไป แล้วยัง คงทุกข์
มิอาจสุข แย่แน่ แท้เรา
บินไกล ไปยัง เกาหลีใต้
ดูทำเนียบ ดูวัด ช๊อบปิ้ง
นั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน
ของกินหลากหลายมากมี
หมูย่างเกาหลี กิมจิ
ไก่ตุ๋นโสมยัดข้าวเหนียว
กิมจิเบียร์เหล้าเพียวๆ
เดี๋ยวเดียวก็ต้องกลับบ้านเมือง
ให้ไปอีกคงไม่ไปแน่
ครั้งแรกฉลาดครั้งสองแย่ไม่ไหว
ขออยู่แต่ในประเทศไทย
ไม่มักไปแปลกๆแลกเกลือ
15 มีนาคม 2550 21:30 น.
บุญนำ
วันนี้ มาโพส เรื่องสั้น
เรื่องธรรม์ เล่มเดียว เลิกได้
เนื่องจาก ยาวมาก เลยไซร้
ขอให้ ทุกท่าน ได้ลอง
แม้มัน จะยาว ย้าวยาว
ลองแล้ว ให้จบ ให้ได้
หากมีประโยชน์แล้วไซร้
ก็ก๊อป ไปแจก แบ่งปัน
อันนี้ ก็ลอก เขามา
หวังว่า ช่วยพา ชาติได้
หากแม้น ทุกคน ได้ยลไซร้
ชีวิต ชีวา คงดี
9 มีนาคม 2550 20:32 น.
บุญนำ
น้ำโขงสีกาแฟพาดแบ่งกลาง
หว่างบ้านพี่เมืองน้องสองรัฐ
เหนือฟ้าไกลอาทิตย์ใกล้ลับ
ส่องแสงหลากสีสรรต้องเมฆา
สักพักเมฆดำลอยกลุ้มครึ้ม
ค่อยค่อยคลุมพื้นดินไว้สิ้น
แสงสว่างค่อยค่อยโรยริน
ภุมรินทร์ปักษาหารัง
ความมืดเข้าครอบครองทั่ว
ให้เมามัวมืดมิดชิดมั่น
คลอเคล้าคลอเคลียมิจาง
ผูกใจมั่นรักกันวันดี
ฟ้าฝนเริ่มเทถ้วนทั่ว
เมามัวแรงลมถล่มใหญ่
ฟ้าแลบฟ้าผ่าไวไว
ทันใดก็สงบจบลง
9 มีนาคม 2550 09:14 น.
บุญนำ
สามัคคี กลมเกลียว ในพี่น้อง
อย่าไปหมอง หม่นหมิ่น ปีนเกลียวได้
อย่าได้คิด เล็กน้อย อันตราย
พี่พรั่งไป คนอื่น ก็แย่ตาม
รักกันไว้ นะครับ ให้เหนียวแน่น
เป็นดังแก่น ไม้ยืนต้น คนเกรงขาม
ใครจะด่า ว่าอย่างไร ก็ตาม
พยายาม ทำดี เพื่อปวงชน
วันนี้เขา ไม่เข้าใจ ก็ช่างเขา
วันนี้เรา รักกันอยู่ สู้ไม่ถอย
เกียรติศักดิ์ ของทหาร เราเฝ้าคอย
สู้ไม่ถอย แม้จะรู้ ตูอาจตาย
ไม่มีใคร รู้ได้ ในน้ำจิต
ว่าเราคิด พลีใจ กายถึงไหน
ยึดมั่นใน ประชาธิปไตย เพียงใด
สละได้ ทุกอย่าง เพื่อปวงชน
หน้าส่วนตัว
740
