14 กันยายน 2555 08:26 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ สิบหกอันดับชายเจ้าชู้
อัลมิตรา
..๏ ช่อมะไฟเก่งกล้าเข้ามาถาม
มิหวงห้ามคำตอบมอบทุกผู้
ลำดับหนึ่งคือใครให้คิดดู
ที่เจ้าชู้เห็นชัด...ทัดหทัย
หวานคารมคมกลอนออดอ้อนสาว
ลีลาพราวคนอ่านพาลหลงใหล
ทุกอักษรหวานสนิทพิชิตใจ
ขอทุ่มเทคะแนนให้ใช่กล่าวลาม
อันดับสองมองไปให้หดหู่
คนที่เขาเรียก (..) กันล้นหลาม
ทำใจแสนลำบากหากเอ่ยนาม
ขอตอบข้ามเพราะจิตมิคิดคบ
อันดับสามคะแนนดีที่ระยอง
สาวต่างจ้องล้วงใจไม่รู้จบ
ผีเข็นแพ-ไกวเปลเห่กระทบ
แถมตอนพลบส่องปูดูซาบซึ้ง
อันดับสี่รู้จักผีนักซอย
เห็นหงุบหงอยเดินเหงาเช้าวันหนึ่ง
มาเล่าความเรื่องราวสาวรุมทึ้ง
กลอนทะลึ่งคงไม่ไร้ที่มา
อันดับห้ากวีปกรณ์ร่อนลงจอด
หวานตลอดทุกวันเพ้อฝันหา
เขียนอักษรรำพันวันเวลา
ทุกเนื้อหาหวานหยดในบทกลอน
อันดับหกเลขดีนี้ให้ฤกษ์
คงยากเลิกรักใคร่ใจผัดผ่อน
แอบวนเวียนย่องมาหาบังอร
แม้กายจรยังฝากจิตจนคิดถึง
อันดับเจ็ดของจริงทิงนองนอย
เห็นอยู่บ่อยคารมชมที่หนึ่ง
โน่นก็ดีนี่ก็งามนิยามซึ้ง
เพื่อนต่างพึ่งเสน่ห์ใจนายคนนี้
อันดับแปดของแท้ต้องแม่จิตร
เที่ยวผูกมิตรกับใครไปทุกที่
นักกลอนสาวเดินเดี่ยวเกี้ยวทันที
เห็นอย่างนี้พาลขำมิซ้ำคน
อันดับเก้าแน่ล่ะแก้วประเสริฐ
มาดเขาเลิศเท่ห์จริงผู้หญิงสน
เขียนธรรมะแต่เจ้าชู้ดูชอบกล
ลอยลมบนจีบนางฟ้ากล้ากว่าใคร
อันดับสิบเดี๋ยววุ้ยอุ๊ยเสี่ยวภู
คือสุดยอดเจ้าชู้ผู้ยิ่งใหญ่
ที่เติมศูนย์ต่อท้ายเพราะหลายใจ
สาวคนใดหากเห็นเป็นรักเฮีย
ส่วนแทนคุณแทนไทใช่ว่าหลุด
อย่าเพิ่งมุดหลบไปเหมือนใจเสีย
จองอันดับสิบเอ็ดมิเข็ดเมีย
ถึงกายเพลียก็ยอมพร้อมสู้ตาย
อันดับโหลมองไปใครดีล่ะ
ชัยชนะหนุ่มอุบลคนรักหาย
เห็นเที่ยวอ้อนหญิงอื่นชื่นมิวาย
หลากลวดลายชีกอพ่อไก่แจ้
ที่สิบสามตามหาคาวงเหล้า
ขอโทษครับผมเมาเราจึงแหย่
ตอนไม่เมาบางคนมิสนแล
โอ้ซวยแท้ !..ยามสร่างนางไหนนอน
ที่สิบสี่รีบจัดคัดอย่างเร่ง
เราฤๅเกรงผู้ใดใจถอดถอน
จับผลิใบสู่วัยกล้าคาขื่อคอน
ด้วยหวังตอนคาแถวก่อนแจวลา
แหมท่านมาดึกจังดาวอังคาร
มิอยากขานไกลลิบที่สิบห้า
เสื้อชูชีพฤๅช่วยได้ในธารา
ตุ้มถ่วงขาหนักกว่าใดให้คิดดู
ที่สิบหกมั่นหมายชายแห่งธาร
ลำน้ำน่านหวานใจใครต่างรู้
เห็นแอบซุ่มเกี้ยวสาวเข้าพันตู
จุ๊ฮุกกรูมาทีหลังยังติดโผ
3 กันยายน 2555 16:22 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ยังหยาดหยดรดรินมิสิ้นสาย
จากสุดปลายเวิ้งฟ้าสุดตาเหลียว
พร่างพรมช่อไสวแต้มใบเรียว
โลมไล้เกี่ยวสร้อยสายเข้าหมายมาลย์
แม้บางดอกร่วงหล่นลงบนพื้น
ยังโปรยชื้นฉ่ำสายมิกรายผ่าน
ต่างภู่ผึ้งคราหมดสิ้นรสตาล
มิย้อนกาลผ่านกรายมาชายตา
ปล่อยกลีบบางซบดินรานกลิ่นสี
เพียงธุลีซากงามอันทรามค่า
มีเพียงสายฝนอาบลงทาบทา
หน่วงเวลากร่อนยุ่ยเป็นขุยดิน
หวังสร้อยสายเย็นฉ่ำของน้ำฝน
โลมดวงมนชื่นฉ่ำดั่งลำสินธุ์
ชะล้างเถ้าขื่นขมที่ถมจินต์
จนหมดสิ้นรอยกรรมที่จำแลง
**สายวสันต์บรรเลงบทเพลงกล่อม
โอนหยาดเย็นอาบย้อมประนอมแหล่ง
ผ่านแล้วเล่าเพลาร้อนให้ผ่อนแรง
จนทุกแห่งทรวงขื่นค่อนชื่นบาน**
ฝากทุกถ้อยบริบทแฝงหยดหยาด
เข้าหมายมาดฉันทาแทนตราสาส์น
กรองพากย์ถ้อยร้อยเรียงประเดียงกานท์
เข้าล้อมมานหวานชื่นมิขื่นทรวง
แน่นหนาสายฝนหลั่งประดังหล้า
ฤๅเทียมหนึ่งพันธนาคราแหนหวง
ที่พันเกี่ยวเหนี่ยวคล้องใจสองดวง
ตราบสิ้นช่วงรอบกาลที่ผ่านวน
ยังหยาดหยดรดรินทุกถิ่นที่
เถื่อน - ธานีพร่างพรายสร้อยสายฝน
เปรียบอาทรอาลัยจากใจคน
สิ้นช่วงชนม์รานร่างมิร้างลา ๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
3470
