26 กรกฎาคม 2554 08:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คมเวลาบาดเกี่ยวทุกเสี้ยวส่วน
รอยแผลล้วนมากล้ำเกินคำขาน
ช่วงบาดเจ็บเหน็บหนาวแสนยาวนาน
ยากฝ่าผ่านขวากขวางกั้นกลางใจ
เหลือเพียงเสี้ยวเศษรักปรักซาก
คอยถางถากดวงมนเกินทนไหว
คำว่า " รัก " ค่าล้ำน้ำคำใคร
แล้วไฉนเฉือนจิตแทบปลิดปลง
ด้วยดวงมานมิเหลือเผื่อใครอีก
ยามรักฉีกยับยุ่ยเป็นผุยผง
เกินทานเจ็บให้ผ่อนแรงรอนลง
เหลือเพียงคงซากร่างอยู่กลางดิน
ฝนรินหลั่งพรั่งพรูจวบตรู่สาง
เอ่อท้นกลางลำแควกระแสสินธุ์
เปรียบดุจน้ำนัยน์ตาที่บ่าริน
ล้นท่วมสิ้นทุกอย่าง ณ กลางทรวง
กี่นับนานรักเอยที่เคยหวัง
จักโน้มฝั่งดินแดนจรดแมนสรวง
กี่บาดเจ็บเหน็บหนาวรานร้าวดวง-
ฤดีจักหลุดล่วงพ้นบ่วงบรรพ์-
บาปวาดวงขีดทางให้ย่างย่ำ
ด้วยลำนำแห่งวัฎกรรมคัดสรร
ตราบมิสิ้นฤทธิ์โกรธแห่งโทษทัณฑ์
จำสบวันเวลาแห่งปราชัย
ศิโรราบต่อทัณฑ์มิผันผ่อน
ทุกบทตอนแม้นหนักแทบตักษัย
แต่คำนึงยังย้ำถ้อยคำใคร??
" รัก"ยิ่งใหญ่ไยพรากเหลือ..ซากคำ๚ะ๛
9 กรกฎาคม 2554 07:57 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หวนมาบรรจบแล้ว.................อีกครา
วันที่เก้ากรกฏา.........................ศกแก้ว
เชิญมิตรร่วมรจนา....................สาส์นส่ง
มอบแด่ผู้เพริศแพร้ว.................ชื่อนั้นอัลมิตรา๚
๏ น้อมจิตบริสุทธิ์ตั้ง...................อวยชัย
พุทธองค์ผู้เกริกไกร..................ปกป้อง
พระธรรมสถิตย์ใจ.................... เสมออยู่ แม่เอย
คุณพระสงฆ์ครอบคล้อง..............จิตให้วัฒนา๚
๏ มวลพรหมเทพแห่งฟ้า.............เมืองแมน
ดุสิตสวรรค์แดน..........................เหล่าไท้
โปรดจงร่วมสวดแสน..................บริบท พรเอย
พิสุทธิ์มงคลให้............................แม่เนื้อนาบุญ๚
๏ จงมากทรัพย์เปี่ยมล้น..............บารมี
ลาภเพิ่มพูนทวี............................ยิ่งล้ำ
ฐานะพรั่งพร้อมศรี......................เกียรติก่อ
ยศศักดิ์ดำรงค้ำ..........................เหล่าพ้องวงศ์วาร๚
๏ มีกายใจเปี่ยมล้น.....................สดใส
ปราศสิ่งโรคาภัย.........................ห่มห้อม
มาดหวังมุ่งการใด.......................สมดั่ง จินต์เอย
สุขเกษมสันต์พร้อม.....................ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛
..๏ อยากเรียงร้อยถ้อยคำจำนรรจ์พจน์
วจีหมดโลกหล้ามหาศาล
ยากเอื้อนเอ่ยให้เจ้าเยาวมาลย์
ในสื่อสารจากห้วงของดวงใจ
มีเพียงคำอวยพรบทกลอนนี้
อีกวจีแสนเชยคุ้นเคยไหม??
" จงพบสุขไร้เศร้าแลเหงาใจ
ตลอดไปพานพบสบโชคดี
คิดและหวังการใดทั้งใหญ่น้อย
จงเรียบร้อยสมปองมิหมองศรี
อุปสรรคภัยพาลรานราวี
ขอความดีชนะผ่านมารผจญ "
ขอพระพุทธพระธรรมหนุนนำจิต
โคมชีวิตสว่างแจ้งทุกแห่งหน
เป็นแสงงามสาดส่องมวลผองชน
มิขัดสนคนศรัทธาแม้นคราใด
เพียงถ้อยคำธรรมดานำมากล่าว
มิงดงามพร่างพราวดุจดาวไสว
นั่นคือสิ่งกลั่นกรองจากห้องใจ
หมายมอบไว้แด่นามนั้น " อัลมิตรา " ๚ะ๛