25 กุมภาพันธ์ 2552 15:17 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ตะวันคล้อยลอยดวงใกล้ล่วงแล้ว
ลมโชยแผ่วขานขับรับค่ำหวน
โอ้อกเอ๋ยโศกศัลย์ร้าวรัญจวน
ยังคร่ำครวญมิหายกับสายวัน
ตราบเพ็ญเดือนเคลื่อนดวงสู่ห้วงหาว
ดาษดาดาวล้นหลากฟากสวรรค์
บรรจงแต่งแต้มแสงแข่งแรงจันทร์
ดุจภาพฝันรายล้อมห้อมราตรี
สะท้อนใจเปลี่ยวเหงาท่ามเงาโสม
โศกเศร้าโลมใจกายมิหน่ายหนี
รักเอยรักจากปากเพียงซากวจี
พลั้งพาทีเพียงเหงาเข้าผูกปม
ในคำนึงผูกพันของวันก่อน
เพียงละครปรุงแต่งแกล้งอุ้มสม
คราเสน่หาหายท่ามสายลม
เพียงตรอมตรมตราสังข์กักขังใจ
พบเพียงเพื่อผูกพันท่ามวันเหงา
สร้างรูปเงาภาพงามเกินห้ามไหว
จึ่งหลั่งหลอมยอมขวัญมอบฝันไป
มิเหลือใจเผื่อเศร้าเข้าตีตรวน
เถิดหัวใจจำนนเลิกค้นหา
ภาพมายาจอมปลอมมิหอมหวล
กล้ำกลืนเจ็บปวดช้ำเลิกคร่ำครวญ
ตราบเสี้ยวส่วนชีวินดับสิ้นปราณ
จันทราคล้อยลอยดวงใกล้ล่วงแล้ว
เพลงไพรแผ่วบ้างลับเสียงขับขาน
ฟากฟ้าโพ้นทาบทาทิวาวาร
ปล่อยสายกาลหมุนวนบนโลกเดิม๚ะ๛
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:38 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คงมิมีของขวัญกำนัลให้
ดั่งบางใครบางคนเทียวค้นหา
มีเพียงหนึ่งถ้อยคำธรรมดา
มั่นหมายมามอบไว้กลางใจเธอ
แม้นวารไหนคงเดิมดั่งเริ่มต้น
" รัก " ยังล้นมากล้ำสม่ำเสมอ
" รัก " สถิตเสถียรใจไม่เผลอเรอ
จากแรกเจอจวบวันนี้มิเปลี่ยนแปลง
อาจห่างหายไปบ้างในบางหน
ใช่มีคนเคียงกายหรือหน่ายแหนง
ด้วยหน้าที่หลายอย่างอย่าคลางแคลง
หาได้แล้งมิตรภาพตราบฟ้าดิน
คงมิมีของขวัญกำนัลให้
มีเพียงใจหนักแน่นเฉกแผ่นหิน
รักมั่นคงคนดีจอมชีวิน
ตราบสูรย์สิ้นสายสวาทมิขาดกัน๚ะ๛
.....................................................
จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปี??แล้ว
รักแน่แน่วเที่ยงแท้มิแปรผัน
ร้อยหญิงงดงามทั่วมิพัวพัน
................................................
6 กุมภาพันธ์ 2552 11:21 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ตราบฟ้าตราบดินล่ม...........มลายสูรย์
ปราศภพปราศธรณีบูร...........โลกตั้ง
จิตภักดิ์จิตเกื้อกูล...................เสมอมั่น
อุบัติอุทิศรั้ง............................มาตรใกล้ดวงสมร๚
๏ อธิฐานพานอื่นแม้น............อรชร
ปราศจิตปฏิพัทธ์วอน.............แนบเนื้อ
พระแพงเพื่อนอัปสร..............ไป่เทียบ อนงค์แม่
จิตมั่นปรารถน์โอบเอื้อ...........แต่เจ้านางเดียว๚
๏ ยังจดจำคำกล่าวเมื่อคราวนั้น
แม้นผ่านวันผ่านวัยใช่ลืมหลง
สัญญารักต่อกันยังมั่นคง
แลดำรงคงอยู่คู่ฟ้าดิน
อาจเพราะห่างเกินกว่าวาจาสนอง
เพียงทำนองเหว่ว้าคราถวิล
บรรเลงกล่อมนิทราเป็นอาจิณ
คล้ายชีวินร้างไร้คนใยดี
วอนนงรามอย่าเหงาแลเศร้าสร้อย
จงรอคอยบางใครอย่าหน่ายหนี
ความอาทรห่วงหาบรรดามี
พี่บัดพลีหมดแล้วแด่แก้วตา
ยังจดจำคำกล่าวเมื่อคราวนั้น
ยังคงมั่นในรักเป็นนักหนา
ตราบสายกาลกลืนกินสิ้นเวลา
สัตย์สัญญาพี่จำจดมิปดคำ๚ะ๛
๏ นางใดแม้นชื่อนั้น......อัลมิตรา
เราจักมั่นสิเหน่หา......ห่อนร้าง
ทวยเทพทั่วโลกา........ฟังสัตย์ เราเทอญ
อุบัติจักปรารถน์..........ชื่นด้วยเยาวมาลย์๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1345
