27 พฤศจิกายน 2551 12:04 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ยินลำนำตรอมตรมผ่านลมหนาว
ร้อยเรื่องราวขื่นขมเกินข่มไหว
ด้วยสัมพันธ์จืดจางของบางใคร
สะอื้นในพฤศจิกาคราหนาวเยือน
ไยตัดพ้อทอคำระกำเศร้า
ดั่งเจ็บเร้ารุกใจหาใดเหมือน
ฤๅไหวหวั่นสัญญาจักลาเลือน
จึ่งเชือดเฉือนพากย์พจน์ประชดประชัน
หนาวลมหนาวคราวนี้เหมือนปีก่อน
ทุกบทตอนรักแท้มิแปรผัน
แม้นแสนห่างทางไกลในคืนวัน
ยังคงมั่นเราสองเต็มห้องใจ
อย่าเศร้าสร้อยปล่อยหนาวให้ร้าวจิต
ยังคงคิดถึงกันอย่าหวั่นไหว
อีกมินานยอดกมลของคนไกล
จักกลับไปรับขวัญ...ให้สัญญา๚ะ๛
4 พฤศจิกายน 2551 12:27 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ก๊กหนึ่งตั้งทำเนียบมาดเฉียบขาด
ป่าวประกาศเขตตนคนเสื้อเหลือง
อ้างข้อโน่นโยนคำกล่าวดูเปล่าเปลือง
เฝ้าผูกเรื่องร้อยพันปั่นประชา
อีกก๊กหนึ่งตั้งตนคนเสื้อแดง
เพื่อต้านแรงปฏิวัติมิจัดหา
เจตจำนงคงอยู่คู่พารา
เจตนาส่วนลึกต้องตรึกตรอง
ยังเงียบเงียบก๊กนี้เสื้อสีเขียว
ใช่โดดเดี่ยวกลับมากหลากเพื่อนผอง
เฝ้าดูเชิงสองฝั่งตั้งกรมกอง
ยังมิจองจับสถานทำการใด
จะหนึ่งก๊กสองก๊กฤๅสามก๊ก
สกปรกจงอย่านำมาใส่ -
แผ่นดินทองผืนงามนามว่า " ไทย "
สำนึกไว้เรานี้หนอ " พ่อเดียวกัน " ๚ะ๛
...........................................................
จะหนึ่งก๊กสองก๊กฤๅสามก๊ก
ล้วนตลกโปกฮาน่าขบขัน
หมดสามก๊งวงสุรายังคราวัน
สั่งมาพลันสามกั๊กค่อยพักนอน