25 มิถุนายน 2550 21:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ กระแสสินธุ์รินไหลท่ามสายหมอก
น้ำค้างหยอกยอดหญ้าคราคืนหนาว
ลมรำเพย-คนรำพึงถึงเรื่องราว
ฝันเก็บดาวสาวเดือนสู่เรือนใจ
คล้ายกระต่ายหมายหมั้นดวงจันทร์เจ้า
พิศรูปเงาบนฟ้างามตาไสว
ยามโสมส่องล่องมา ณ คราใด
ดุจดังใจเคียงชิดตราบนิทรา
แม้นเป็นเพียงความฝันยามวันลับ
เกินต้องจับคว้าไขว่สิ่งโหยหา
เพียงความว่างเปล่าดายในเวลา
เพียงปลอบตนคนล้าคราแรมทาง
ยามพลบพรุ่งรุ่งรางเข้ากางกั้น
สิ่งที่ฝันลับไปแสนไกลห่าง
แสงราตรีหรี่ลิบกระพริบจาง
เหลือบางอย่างเพียงรอยให้คอยจำ๚ะ๛
16 มิถุนายน 2550 19:19 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เพื่อประโยชน์อันใด?ของใครหรือ?
จึ่งเที่ยวถือกฏเกณฑ์ความเป็นใหญ่
ก่อพลังมวลหมู่ข่มขู่ใคร?
เพียรผลักไสไล่ส่งลงหลุมดำ
พฤติกรรมอำพรางซ่อนวางเงื่อน
บ้างบิดเบือนเจตนาช่างน่าขำ
ไทยล้างไทย?ควรฤๅถือกระทำ
เพียงถ้อยคำคนไร้ด้าวเข้าประโลม
จะดี-ชั่ว-ตัวเราอย่าเขลาขลาด
ปล่อยโอกาสเขาสุมเพลิงรุมโหม
อีกร้อยเล่ห์เพทุบายหมายประโคม
เพื่อน้าวโน้มให้ร้าวฉานประจานไทย
อย่าตกเป็นเครื่องมือเขาถือเถือ
จนเลือดเนื้อนองดินถิ่นอาศัย
แผ่นดินทองของเราใช่ของใคร
จงตรองไตร่ด้วยสมองลองทวนดู
อันพลังมวลชนนั้นล้นหลาย
หากจุดหมายเจตจำนงค์ดำรงอยู่
ใช่ผันเปลี่ยนเวียนวน..เพราะคนของกู
น่าอดสู-สงสาร-วิญญาน...ของวีรชน๚ะ๛