6 เมษายน 2549 06:46 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แม้นเพียงเศษความฝันที่ปันเผื่อ
แค่เสี้ยวรักจุนเจือโอบเอื้อหวัง
แค่หนึ่งน้อยห่วงหามาประทัง
แต่ก็ยังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งใด
เธอ..ดุจแสงทองส่องหล้าครารุ่งเริ่ม
ทาบแต่งเติมความฝันวันสดใส
คืนเหน็บหนาวโศกศัลย์ก็ผันไกล
ทุกห้องใจอบอุ่นไร้ขุ่นตรม
เธอ..ดุจสายน้ำฉ่ำเย็นร้อนเร้นหาย
คราทุกข์กรายคอนหามยามขื่นขม
ก็พัดพาคราบเศร้าร้าวระทม
ให้ลับล่มลอยหายในสายชล
เธอ..ดุจสายลมล่องลอยคอยพริ้วพัด
แผ่วสัมผัสอ่อนนุ่มทั่วขุมขน
แม้นไร้รูปร้างรอยให้คอยยล
แต่กมลสัมผัสได้ในอณู
แม้นเพียงเสี้ยวความฝันที่ปันเผื่อ
เศษรักเจือจารจุนหนุนมาสู่
เพียงหนึ่งน้อยห่วงหามาแลดู
โปรดรับรู้ว่ายิ่งใหญ่กว่าใครปวง๚ะ๛
3 เมษายน 2549 11:05 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แม้นต่างศาสน์ชาติเผ่าเราคือไทย
ทั้งเหนือใต้เกี่ยวพันฉันท์น้องพี่
อย่าแยกแบ่งหักหาญรานราวี
อย่าให้ใครมาบ่งชี้แยกสีพรรณ
แม้นภาษาสำเนียงเสียงสาส์นสื่อ
ล้านนาหรือปักษ์ใต้คล้ายแผกผัน
แต่สิ่งเดียวในใจไม่ต่างกัน
สมานฉันท์รักชาติกษัตริย์ไทย
ร้อยหัวใจแดนดินถิ่นใต้เหนือ
จงจุนเจือไมตรีที่ยิ่งใหญ่
เอื้ออารีย์โอบอ้อมน้อมอภัย
หากสิ่งใดขุ่นเคืองมีเรื่องราว
แม้นต่างศาสน์ชาติเผ่าเราคือเพื่อน
ยังต้อนรับสู่เรือนเยือนถิ่นหนาว
มวลดอกไม้สายธารสะพานดาว
รอหนุ่มสาวเมืองใต้ด้วยไมตรี๚ะ๛