30 สิงหาคม 2548 11:41 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ทิวาวารเคลื่อนคล้อยดูอ้อยอิ่ง
ดั่งหยุดนิ่งมิผ่านให้กาลผัน
กาลเวลายาวนานเกินจำนรร
ดุจแกล้งคนไกลกันให้ฝันคอย
ยามราตรีมองเดือนเด่นเพ็ญนภา
มองดาราแล้วเราก็เหงาหงอย
ยิ่งดึกดื่นน้ำค้างพร่างพรมดอย
แสนเศร้าสร้อยละห้อยหายอดยาใจ
แต่ละคืนผันผ่านวันวารล่วง
ทุกห้องห้วงความฝันสะท้านไหว
เกรงความต่างซ้อนทับจับทรวงใน
เพาะบ่มใยเหินห่างอย่างเยือกเย็น
ร้อยทิวาพันราตรีที่ลาลับ
กี่จันทร์ดับสุรีย์หายยังใคร่เห็น
จะยาวนานเพียงใดไม่ลำเค็ญ
มิว่างเว้นความคำนึงถึงคนไกล ๚ะ๛
25 สิงหาคม 2548 12:57 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ยามท้อแท้แพ้พ่ายในปัญหา
หมดปัญญาแก้ไขจากหลายสิ่ง
แม้ปราศที่พึ่งพาคราพักพิง
เราจะอิงอุ่นไอใต้พฤกษ์เงา
อย่าหวาดหวั่นสิ่งใดแม้นใครทัก
หรือมารผลักไฟร้อนมาย้อนเผา
จงเชื่อมั่นความภักดิ์ในรักเรา
จะแนบเนายืนยงคงนิรันดร์
เราจะเคียงข้างกันสู้ฟันฝ่า
สร้างศรัทธาต่อไปดั่งใฝ่ฝัน
ต่อให้หมื่นมารร้ายหมายประจัญ
แต่ความรักเรานั้นยังมั่นคง
เพียรถักทอสายใยหมายประสาน
แม้นเนิ่นนานเพียงใดใจยังหลง
รักของเราซึมซาบตราบชีพปลง
จะยืนยงตราบฟ้าดินสิ้นมลาย๚ะ๛
19 สิงหาคม 2548 11:47 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ท่ามกลางพรรณแมกไม้...........รายเรียง
หลังม่านหมอกผาเคียง...............โอบล้อม
เรไรร่ำจำเรียง...........................หรีดหริ่ง
จั๊กจั่นขับขานพร้อม....................สลับถ้อยโสตเสียงฯ
๏ ทิวามาเคลื่อนคล้อย..................อัสดง
มวลวิหคร่อนลง..........................พรั่งพร้อม
เสียงเพรียกเรียกลั่นพง..............ขานคู่
คืนสู่รังโอบอ้อม..........................ลูกน้อยกลอยใจฯ
๏ คีตสวรรค์ยังขับก้อง.................กลางไพร
หากแต่ปราศผู้ใด......................เคียงข้าง
ลำพังสุดเหงาใจ.........................เกินเอ่ย
ตัวพี่เปลี่ยวอกร้าง.....................ขาดเจ้าเชยชมฯ
๏ กระท่อมน้อยขาดน้อง..............อัลมิตรา
เมื่อไหร่จะหวนมา......................สู่เหย้า
ดาวเดือนเลื่อนลับลา..................ผันผ่าน
ตัวพี่ยังเพียรเฝ้า........................มิร้างลืมเลือนฯ
๏ เขียนโคลงหวังเพรียกเจ้า.........สู่รัง
ด้วยพี่มุ่งหมายยัง........................ร่ำร้อง
แม้นเขาทะเลบัง.........................สุดห่าง
มิอาจห้ามจิตพ้อง.........................ยิ่งซึ้งคะนึงหา๚ะ๛
18 สิงหาคม 2548 11:24 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ราตรีมืดไร้จันทร์อาบลานฝัน
รอยตะวันก็ไกลเกินใฝ่หา
มีแต่ทุกข์โศกเศร้ารุมเข้ามา
จนมิกล้าก้าวย่างอย่างมั่นใจ
ฤๅเจ้าหวั่นแผลเก่าเข้าทับซ้อน
ฤๅกลัวฝันร้าวรอนตอนเริ่มใหม่
ฤๅหวาดหวั่นจนจิตเลิกคิดไป
ฤๅตัดใจเพรงสวาทมิขาดกัน
มิสัญญาจะจงรักตราบกาลสิ้น
แต่ชีวินมีเพียงเธอเสมอมั่น
มิสาบานว่าห่วงใยในทุกวัน
แต่ตราบฉันยังอยู่จะดูแล
จงกล้าก้าวบากบั่นวันฟ้าใหม่
เพื่อหัวใจงดงามตามกระแส
จะโอบกอดเอื้อกันมิผันแปร
ขอเพียงแค่มั่นใจมิสายเกิน ๚ะ๛
17 สิงหาคม 2548 10:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เมื่อม่านหมอกหมองตรมล่มสลาย
โศกละลายลับล่วงจากห้วงฝัน
ปมเศร้าคลายเงื่อนทุกข์ที่ผูกพัน
ขมขื่นอันลึกรอยพลอยร้างลา
มิ่งแม้นเคยรู้รักประจักษ์รส
เคยหวานหยดสวาทล้ำเพ้อพร่ำหา
แต่ด้วยบ่วงพิสวาสฉาบมายา
ฉุดศรัทธาขาดวิ้นจนสิ้นใย
ต้องฝืนจมสายสวาทที่บาดบาก
เจ้าทุกข์ยากเก็บกดหยดน้ำใส
สะอื้นครวญซบหน้าทุกคราไป
สลดใจสังเวชตนคนอ่อนแอ
ณ วันนี้ม่านหมองที่ครองครอบ
เจ้าทุบกรอบจนล่มจมกระแส
พี่อยากบอกคนไกลในดวงแด
จะคงคอยดูแลดั่งวันวาน
ปลดอดีตแสนเศร้านี้ที่สีชัง
ปล่อยความหวังลอยไกลใจช่างหาญ
เจ้าทิ้งรักที่หลงรอลงบ่อธาร
กลบตำนานมิให้เหลือเมื่อกลับมา
พี่ยังคอยดูแลแม่มิ่งมิตร
มิสะกิดแผลใดใคร่รักษา
นำความรักรักษ์ใจอัลมิตรา
ปีกบินเดี่ยวเปิดอ้ามาป้องกัน๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1886
