14 กรกฎาคม 2548 14:49 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ก่อกำเนิดเกิดกายในภพนี้
ทุกข์สุขมีปะปนให้ค้นหา
ตามครรลองครองตนบนโลกา
ด้วยศรัทธาที่มุ่งมั่นหมั่นกระทำ
โศกเศร้าล้อมตอมตัวทั่วเรือนร่าง
มิปล่อยวางห่างไกลใจถลำ
จมหล่มทุกข์รุกกมลใช่ผลกรรม
อย่าตอกย้ำโชคชะตาหรือฟ้าดิน
เพียรเสาะหาปัจจัยในสาเหตุ
ทุกขเวทผันผ่านได้คล้ายกระสินธ์
ปล่อยหลากไหลล่วงพ้นมิยลยิน
อีกล้างสิ้นคราบตะกอนเกาะคอนใจ
ยามมีสุขพึงจำน้อมนำจิต
ชั่วชีวิตอย่าเลินเล่อเผลอเหลวไหล
คะนองตนปนประมาทอาจบรรลัย
ระลึกไว้ทางสายกลางห่างนิวรณ์
สุขและทุกข์อยู่ที่ใจใครบังคับ
หากยอมรับศีลธรรมน้อมนำสอน
สติมาปัญญาฉายมิไหวคลอน
ถ้วนทุกตอนเพียงตนคนกระทำ
13 กรกฎาคม 2548 12:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
วันผ่านผันกาลล่วงพ้นคนเริ่มล้า
ห้วงมายามาเกาะกุมคุสุมขอน
รักไร้รอยคอยสร้างร่างฝังอาวรณ์
ความอาทรดั่งขุดตมถมทะเล
ฝันสร้างฝันช่างเลอะเลือนเหมือนคนบ้า
อนาถาอนาถนักรักหักเห
วาดวิมานสานรวงรังอย่างทุ่มเท
ถูกปนเปเล่ห์ปะปนเกินทนทาน
อนิจาตามืดบอดกกกอดฝัน
ร้อยจำนรรค์พันสำเนียงเสียงขับขาน
หายินดีมิยินยลกมลมาน
ดั่งลมผ่านแล้วไม่หวนทบทวนมา
ปีกความรักที่ทักทายท้ายกาลก่อน
ถูกซุกซ่อนเลือนลับดับเสน่หา
เขาถักทอก่อฝันใหม่ในแววตา
ยังด้านหน้าไขว่คว้าไปทำไมกัน
โบราณกล่าวเล่าเรื่องจริงกลับนิ่งเฉย
อันครั่งเอยอีกขี้ผึ้งพึงจัดสรร
ปล่อยใกล้ไฟเล็มลามเลียทุกเมื่อวัน
ท้ายสุดนั้นหลอมละลายกายตนเอง
11 กรกฎาคม 2548 15:15 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
พันธนาการหัวใจใครผูกมัด
ดั่งโซ่รัดตีตรวนล้วนกักขัง
อยากปลดแอกแหกคอกออกจากรัง
กลับถูกรั้งยื้อยุดฉุดกลับคืน
วางกฏกรอบขอบเขตขีดเส้นกัก
ดุจกับดักกั้นไว้มิให้ฝืน
กรงทองครอบชอกช้ำสุดกล้ำกลืน
จะขัดขืนอย่างไรไร้หนทาง
เจ้าลืมเลือนบางสิ่งนะลิงน้อย
คำนกคอยบอกย้ำยามรุ่งสาง
ถึงทะเลผาสูงมุ่งคั่นกลาง
แค่เส้นบางควรกล้าท้าข้ามไป
จิตเสรีมุ่งหมายจรดปลายฟ้า
เพียงศรัทธามุ่งมั่นอย่าหวั่นไหว
อันโซ่ตรวนจงปลดทั้งหมดไป
แล้วเริ่มต้นหนใหม่ไร้พันธนาการ
9 กรกฎาคม 2548 08:04 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
พรประเสริฐบนห้วงสรวงสวรรค์
ทวยเทพอันสถิตย์ไกลในเวหา
โปรดอำนวยอวยชัยอัลมิตรา
สรรพโศกโรคามิมากราย
ให้เกียรติก้องเกริกไกรในไตรภพ
ให้ประสบสมหวังดั่งมั่นหมาย
ให้พ้นห้วงบ่วงบาปฉาบอบาย
ให้เรือนกายผุดผ่องทองนพคุณ
ขอร่ำรวยยศถาบรรดาศักดิ์
เป็นที่รักมากล้นคนเกื้อหนุน
มีทรัพย์สินเงินตรามาเจือจุน
มากใบบุญห่อห่มเป็นร่มเงา
จะหลับตื่นไร้ทุกข์สุขเคียงข้าง
ทุกก้าวย่างทางใดไม่อับเฉา
อุปสรรคกางกั้นพลันบางเบา
ขอนงเยาว์สมจิตหวังทุกอย่างเทอญ
8 กรกฎาคม 2548 12:11 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ยินเสียงครวญพร่ำเพ้อ....................คืนแรม
เพียงหมู่ดาววาวแวม......................แต่งฟ้า
โสมดับเลื่อนลับแกม........................ซุกซ่อน
มิห่อนหาโลกหล้า............................ก่อนนั้นเคยยล
อกหมองครองก่ำเศร้า.....................มิวาย
จมหล่มตรมเดียวดาย......................เปลี่ยวร้าง
เหน็บหนาวก่อรัดกาย.......................โอบห่ม
เวียนว่ายทะเลว้าง............................หนึ่งน้องนางเดียว
อัลมิตราอย่าพ้อ...............................รอนเดือน
ยังมุ่งหมายกรายเยือน.....................สู่เหย้า
แสงทองบ่รางเลือน..........................ยังสว่าง
จักอาบฉานลานเศร้า.......................ทุกข์ค้างคลอนคลาย
ด้วยขุนเขาเห่ล้อม...........................บดบัง
เมฆก่อหมอกคงยัง..........................เยี่ยมห้วง
ทางเดินไกลดุจดัง............................เกินกู่
เหมือนดั่งฉุดเดือนคว้าง...................ล่มสิ้นความเพียร
วอนนวลพึงอย่าร้าง.........................สัมพันธ์
จักล่องหาโดยพลัน..........................ไม่ช้า
ทอฉายส่องแสงจันทร์......................สวยอร่าม
โอบร่างนางจากฟ้า..........................จูบแก้มปลอบขวัญ