13 มิถุนายน 2548 13:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ทิวาวารร่ำลาเวหาหน
ราตรีดลสู่ห้วงเวหาหาว
จันทร์อร่ามสดใสไล้แสงพราว
ล้านดวงดาวแจ้งแจ่มแต้มนภา
หนาวน้ำค้างพร่างพรมประโลมโลก
ลมพัดโบกพริ้วไหวสายหมอกหนา
เพียงเดียวดายพเนจรรอนแรมมา
จากฟากฟ้าหาฝั่งฝันอันแสนไกล
คมเวลาบาดบากจากอดีต
ริ้วรอยขีดกรีดยับนับไม่ไหว
เพียรถางถากขวากหนามท่ามพงไพร
ค่ำมืดไหนฝากร่างกลางดาวเดือน
จากฟากฟ้าหาฝั่งฝันแสนนานเนิ่น
เจ็บปวดเกินทนได้หาใครเหมือน
เพียงเสาะหาฟากฝั่งอันรางเลือน
กายใจเปื้อนน้ำตามิล้าหวัง
8 มิถุนายน 2548 12:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
สังคมคนล้นหลามหลากความหมาย
กำเนิดกายแตกต่างอย่างที่เห็น
อีกจิตใจร้อนรุ่มหรือชุ่มเย็น
อย่าใช้เกณฑ์พวกมากลากแบ่งกัน
เพียรศึกษาตรึกตรองให้ถ่องแท้
อย่ามองแค่ภาพลักษณ์จักผกผัน
รูปกายงามเทพบุตรสุดลาวัณย์
ไร้ค่าพลันหากใจชั่วมั่วอบาย
แม้นรูปชั่วตัวดำอัปลักษณ์
หากรู้จักเจียมตนทนขวนขวาย
ศีลธรรมสัมมาชีพครองจิตกาย
ต่อร้อยชายทองแท้แพ้ราบไป
อันเพชรแก้วมณีนิลเป็นสินทรัพย์
คณานับค่าล้ำเกินจำไหว
แต่กำเนิดเพริศแพร้วแสงแววไว
มาจากดินทรายหรือไม่ใคร่ถามดู
สังคมคนมากมายหลากหลายพวก
ทั้งหูหนวกบ้าใบ้ให้อดสู
หรือเลิศล้ำค้ำฟ้าอัตตากู
เกิดตายอยู่เพียงโลกนี้ที่เดียวกัน
6 มิถุนายน 2548 07:44 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
หากวันนี้คือสุดท้ายของปลายกาล
แล้วใครจักเล่าวันวานให้ขานไข
อนาคตนั้นมืดดับลับลาไป
พรุ่งนี้ไม่มาเยือนเหมือนดั่งเคย
อีกตำนานเรื่องราวอันเก่าก่อน
คงถูกซ่อนซุกไปมิได้เผย
สิ่งถูกผิดย้อนแก้ไขมิได้เลย
ยากเอื้อนเอ่ยเพราะไร้วันให้บรรยาย
หากพรุ่งนี้มืดดับลับจากห้วง
วันนี้ล่วงแสงสุรีย์เริ่มเลือนหาย
สรรพสิ่งเงียบสงบซบผืนทราย
รอละลายพร้อมกับกาลบนลาน...เวลา
4 มิถุนายน 2548 08:40 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
แม้นจะเจ็บซ้ำรอยเกินร้อยครั้ง
จมหล่มหวังพันหนสู้ทนฝืน
อาบความเหงาต่างน้ำอย่างกล้ำกลืน
ยังคงยืนยันรักและภักดี
ด้วยหัวใจมอบไว้ให้ที่รัก
เกินห้ามหักห่างหายฤทัยหนี
แม้ชีวิตยอมตายถวายพลี
ขอจำนนน้องนี้มิคลายคลอน
เศษเสี้ยวรักมอบมามีค่าล้ำ
เกินเอ่ยคำถ้อยใดในอักษร
เพชรน้ำหนึ่งฤาครึ่งซึ่งบังอร
แพรอาภรณ์นางฟ้ายังล้างาม
ตราบชีพนี้เพียงน้องเกี่ยวข้องจิต
หากมีฤทธิ์ท่องไปในโลกสาม
แม้นวายปราณเพียงเถ้าจะเฝ้าตาม
ขอนงรามอย่าผลักไสใจนี้เลย
2 มิถุนายน 2548 10:14 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ที่ละเมอเพ้อพร่ำย้ำว่ารัก
หวงห่วงนักคนไกลในห้วงฝัน
ความคิดถึงคะนึงหาทุกคราวัน
สายสัมพันธ์มั่นคงมิหลงใคร
ยามบอบช้ำเหนื่อยล้ามารุมเร้า
ปลอบขวัญเจ้าจงมั่นอย่าหวั่นไหว
คราท้อแท้สิ้นหวังกำลังใจ
ห่มอุ่นไออาทรมิคลอนคลาย
สายลมรักพัดผ่านรานดวงจิต
ฝันลิขิตทางฝันที่มั่นหมาย
หวังครองคู่อยู่ข้างทั้งใจกาย
แต่รอยลายร้างลาคล้ายมาเยือน
ความอาทรห่วงหาทุกคราค่ำ
ดั่งหลุมดำแฝงพรางบนทางเหมือน-
หลอกหัวใจจมหวังอันรางเลือน
ดุจรอเดือนลงบ่อขุดล่อคอย
ทุกเรื่องราวเพ้อไปให้สมเพช
เกินขอบเขตของใจไกลเกินสอย
แท้ความรักทางฝันอันเลื่อนลอย
แม้นเพียงน้อยมิกรายมาอาบทาใจ
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1262
