9 พฤษภาคม 2548 14:10 น.

ปลอบขวัญ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

เอนกายลงตรงนี้เถิดที่รัก
นอนหนุนตักพักใจที่สับสน
ร้อยเรื่องราวสุมทุมรุมเวียนวน
มากมายคนมากมายเล่ห์เพทุบาย

หลับตาลงเถิดคนดีพี่จะกล่อม
ให้เศร้าตรอมตรมโศกวิโยคหาย
อีกความล้าอ่อนแรงที่แฝงกาย
จะมลายสูญดับกับนิทรา

อ้อมกอดพี่จะกอดเจ้าคราหนาวเนื้อ
อุ่นใอเจือความคิดถึงคะนึงหา
คำปลอบขวัญแว่วหวานให้กานดา
สองดวงตาคอยเฝ้ามองคุ้มครองภัย

อย่ากังวลจิตใจให้เศร้าหมอง
อย่าเก็บดองคำคนที่พ่นใส่
ปล่อยมันผ่านดั่งลมพรมพริ้วไป
เริ่มวันใหม่อย่างสดชื่นคราตื่นนอน

2210

love

comment

5 พฤษภาคม 2548 14:29 น.

ฟ้าสูง...ดินต่ำ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ดวงดาวพร่างพราวฟ้า..................ดั่งมายาแกล้งให้ยล
ไขว่คว้าสักที่หน............................หาได้ผลดั่งตั้งใจ
เพียงดินที่ต้อยต่ำ........................บังอาจทำคิดการใหญ่
ฟ้าสูงเกินกว่าไป...........................ดึงมาไว้ในครอบครอง
ดั่งกาผู้อาภัพ...............................คงได้รับเพียงความหมอง
หงส์สูงเกินใฝ่ปอง........................คิดจับจองช่างน่าอาย
ดอกฟ้าผู้สูงศักดิ์..........................ฤาจะภักดิ์ภิรมย์หมาย
หมาวัดผู้เดียวดาย.........................ยังมิวายเห่าหอนหา
ดั่งจันทร์อันกระจ่าง.......................ส่องนำทางอร่ามตา
กระต่ายน้อยคอยจันทรา..................จะร่วงมา ณ คราใด
ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ............................ขอให้จำไว้ในใจ
ไขว่คว้าสักปานไหน.........................สิ่งที่ได้เพียงเศษดิน

4687

love

comment

3 พฤษภาคม 2548 21:03 น.