19 มีนาคม 2548 15:21 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
สิบแปดถึงยี่สิบห้าคราสาวน้อย
หนุ่มหนุ่มคอยแก่งแย่งเข้าแข่งขัน
เหมือนฟุตบอลผู้เล่นเข้าโรมรัน
ยี่สิบกว่าคนนั้นฝันครอบครอง (ยี่สิบกว่าคนหวังแย่งลูกยิงประตู)
ยี่สิบหกถึงช่วงสามสิบห้า
เปรียบกีฬารักบี้มาที่สอง
ฝั่งละเจ็ดมั่นหมายชายตามอง
หวังจับจองใจสาวคราวเบ่งบาน (สิบสี่คนหวังได้ลูกไปวางทรัย)
สามสิบหกล่วงไปใกล้สี่สิบ
ต่างกันลิบผู้เล่นกลับถูกหาร
เหลือเพียงสองตบปิงปองให้แหลกราน
ไม่ประสานใครรับได้เอาไปเลย (สองคนโต้กันไปมาไม่รับซักคน)
เกินสี่สิบผ่านไปรู้ไหมนั่น
กีฬาอันยอดฮิตมิ่งมิตรเอ๋ย
กอล์ฟนั่นไงใครไม่รู้ถือว่าเชย
ยิ่งหากเคยโฮลอินวันยิ่งมันมือ (ตีลูกยิ่งไกลตัวยิ่งดี หรือตีครั้งเดียวลงหลุมไปเลย)
อย่าหมั่นไส้ผมเลยนะสาวสาว
เพียงเรื่องราวเปรียบไปอย่าได้ถือ
ทั้งปืนผาหน้าไม้ให้หารือ
ก่อนจะรื้อบ้านนี้ที่อุ่นนอน
***Hole in One ..ตีครั้งเดียวลงหลุมไปเลยไม่สนว่าหลุมนั้น
จะพาร์ 3 หรือ 4 หรือ 5
18 มีนาคม 2548 12:41 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ด้วยเคยช้ำกล้ำกลืนสะอื้นร่ำ
ใจถูกย่ำย้ำเจ็บจนเหน็บหนาว
ติดบ่วงรักหล่มฝันอันยืดยาว
ชีวิตร้าวรันทดเหมือนหมดทาง
จมวังวนความเศร้าดั่งเขลาขลาด
มิกล้าวาดจุดหมายให้ถากถาง
แบกคอนทุกข์รุกใจไม่เว้นวาง
จนเริ่มห่างความจริงสู่สิ่งลวง
เฝ้าฟูมฟายเพ้อพร่ำร่ำร้องหา
ขอรักมาเหมือนก่อนตอนห่วงหวง
แต่ที่ได้เพียงภาพหลอนสะท้อนทรวง
ฝันลับล่วงพร้อมเขาตอนกล่าวลา
วันคืนผ่านพ้นไปได้ประจักษ์
อันความรักห่วงใยในเสน่หา
ที่เคยเห็นกลับเป็นภาพลวงตา
เพียงมายาหลอนทรวงกลางห้วงฝัน
ตราบวันนี้ยังกลัวในภาพหลอน
เข้ามาคลอนโยกไหวให้โศกศัลย์
ด้วยมีรักห่วงใยสายสัมพันธ์
เกรงภาพฝันก่อนเก่าเข้าย้อนรอย
17 มีนาคม 2548 14:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
โอ้เงาใจใต้เงาจันทร์วันฟ้าหม่น
ห่วงหวงคนอยู่ไกลฤทัยเหงา
แสนอ้างว้างโดดเดี่ยวเปลี่ยวอกเรา
จมความเศร้าคิดถึงซึ่งกัลยา
เจ้ามองจันทร์คืนนี้เหมือนพี่ไหม
หากเห็นในแสงมัวทั่วเวหา
นั่นคือใจที่เศร้านะแก้วตา
เพียรทาบทาส่องไปให้ได้ยล
โปรดรับรู้ความเหงาเข้าล้อมจิต
ไร้แรงฤทธิ์ก้าวไปในทุกหน
ภวังค์รักยังร่ำหาแม่หน้ามล
จงช่วยดลเศร้าหายจากใจที
โอ้เงาใจใต้เงาจันทร์วันฟ้าหม่น
ดูโศกจนตรมหมองไม่ผ่องศรี
วอนโสมส่องล่องฟ้าหาคนดี
ส่งข่าวพี่ถึงคนไกลในอาวรณ์
16 มีนาคม 2548 12:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
พรหมลิขิตวางเกณฑ์ขีดเส้นไว้
หรือเพราะใบบุญเก่าเข้าส่งเสริม
หรือเพราะกรรมปางก่อนมาย้อนเติม
เราจึงเริ่มรู้จักและรักกัน
ทั้งที่อยู่ไกลห่างต่างฟากฟ้า
กลับกลายมาอยู่ใกล้หาใช่ฝัน
ถักทอทางสร้างรักในทุกวัน
ลิขิตอันสวรรค์ส่งลงให้เรา
หรือบุพเพสันนิวาสประกาศก้อง
สองใจคล้องครองใจไม่อับเฉา
แม้วันคืนห่างไกลต้องได้เนาว์
เพียงรอเฝ้าเวลานำพาไป
สวรรค์-พรหม-บุญกรรมที่นำแต่ง
คงสู่แรงแห่งฝันนั้นไม่ไหว
ยิ่งพลังของรักจากหัวใจ
ถึงแม้นไร้วาสนายังกล้าครอง
14 มีนาคม 2548 13:00 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
จากวันนี้ขอเธอจงกล้าแกร่ง
อยู่ด้วยแรงแห่งฝันเราฝันใฝ่
แม้ตอนนี้ระยะทางเหมือนห่างไกล
แต่หัวใจยังเคียงเยี่ยงเคยครอง
กำลังใจมากมายไม่ย่อท้อ
เพียรถักทอสายใยใจเราสอง
รักเฉิดฉายประกายฝันอันเรืองรอง
ดุจแสงส่องยามเช้าพราวตะวัน
หากท้อแท้อ่อนล้าอย่าคิดถอย
มีคนคอยห่วงใยจำให้มั่น
เราจะมีความรักให้ต่อกัน
อย่าไหวหวั่นจงสู้อยู่ต่อไป
ขอสายรุ้งนำพาความคิดถึง
ข้ามขอบฟ้าด้วยรักหนึ่งซึ่งสดใส
อีกดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราอำไพ
บอกคนไกลจงรับรู้ว่าอยู่คอย