6 ธันวาคม 2548 12:50 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เจ้าหลงทางหรือไรหนอสายฝน
ถึงร่วงหล่นท่ามคืนอันเหน็บหนาว
ฟ้าที่เคยงามเด่นเห็นเดือนดาว
เจ้ากลับพราวเกลื่อนกลบลบแสงนวล
ฤๅน้อยเนื้อต่ำใจหลากหลายสิ่ง
ฤๅความจริงเจ็บลึกยามนึกหวน
ฤๅอัดอั้นดวงจิตคราคิดทวน
จึงคร่ำครวญโศกศัลย์เกินบรรยาย
หากน้ำตาไหลหลั่งล้างความเจ็บ
จงอย่าเก็บเถิดรินจนสิ้นสาย
เผื่อความเศร้าขื่นขมล่มละลาย
ล้างโศกหายเพื่ออยู่ดูโลกงาม
คงโอบปลอบเจ้าได้เพียงเท่านี้
เพราะฤดีข้านั้นก็หวั่นหวาม
มีบางเรื่องซับซ้อนดั่งซ่อนความ
ให้โศกลามเทียบไปคล้ายคล้ายกัน๚ะ๛
1 ธันวาคม 2548 09:22 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ญาณิศา.......
หญิงแกร่งกล้าจากแดนไทย
สบหวังดั่งตั้งใจ....
เหรียญทองนี้ไซร้ต้องจารึกไว้....ในแผ่นดิน.....
ญาณิศา......
หยาดน้ำตา...ที่หลั่งริน
เพราะหัวใจ...ที่ขาดวิ้น
ด้วยสูญสิ้น....บิดา...
ญาณิศา.....
ขอจงเข้มแข็ง......
ก้าวต่อไปด้วยแรงแห่งรักของบิดา
พรุ่งนี้ยังมีค่า....ให้เจ้าแก้วตาต่อสู้ต่อไป
ญาณิศา....
เถิด...ร้องไห้ให้หมดหัวใจ
เพราะน้ำตาที่ไหล....มันมาจากหัวใจและความรัก
***************************************************
อัลมิตรา
ค ล้ า ย วั น พ่ อ เ วี ย น ว น อี ก ห น ห นึ่ ง
แ ต่ เ ร า ซึ่ ง กำ พ ร้ า นั่ ง ห น้ า ห ม อ ง
แ ล ค น อื่ น ชื่ น สุ ข ทุ ก ค รั้ง ม อ ง
น้ำ ต า น อ ง เ มื่ อ เ ป รี ย บ เ ที ย บ กั บ ต น
พ่ อ เ ร า จ า ก ไ ป ไ ก ล ช่ า ง ไ ก ล แ ส น
ยั ง ดิ น แ ด น เ กิ น ต า ม ข้ า ม ทุ ก ห น
อ า จ จ ะ อ ยู่ ณ ส ว ร ร ค์ ชั้ น เ บื้ อ ง บ น
ก็ อั บ จ น เ กิ น ก ล่ า ว เ รื่ อ ง ร า ว ใ ด
ลู ก กำ พ ร้ า ค ร า นี้ ฤ ทั ย เ ศ ร้ า
ด้ ว ย ป ว ด ร้ า ว บ า ด เ จ็ บ เ กิ น เ ก็ บ ไ ห ว
อี ก สี่ วั น วั น พ่ อ ท้ อ เ ห ลื อ ใ จ
เ ร า จ ะ ทำ อ ย่ า ง ไ ร ใ ห้ พ่ อ คื น
เ ขี ย น ก ล อ น อื่ น แ ส น ง่ า ย ไ ม่ ลำ บ า ก
แ ต่ ค รั้ ง นี้ สุ ด ย า ก จั ก ต้ อ ง ฝื น
จำ เ ก็ บ ก ลั้ น อ า ร ม ณ์ ข่ ม เ ต็ ม ก ลื น
ส อ ง แ ก้ ม ชื้ น อ า ลั ย ใ น บิ ด า
หน้าส่วนตัว
1782
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
