28 พฤศจิกายน 2548 10:18 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ยามรักร้างเลือนหายสลายแหลก
ความฝันแตกเสี้ยวยับเกินนับไหว
น้ำตารินอาบแก้มเศร้าแกมใจ
กล้ำกลืนในขมขื่นจำฝืนทน
สะอื้นอั้นกลั้นจิตพิษความรัก
ข่มเค้นหักหัวใจหลากหลายหน
เฝ้าปลดเปลื้องเศร้าหมองครองกมล
เพียรหยัดตนพ้นสาหัสที่กัดกิน
แม้นแข็งใจฝืนตนบนความล้า
แต่เจ็บนี้แกร่งกว่าดั่งผาหิน
เกินทลายสลายลับดับจากจินต์
เรี่ยวแรงสิ้นพ่ายแพ้แก่ชะตา
เถิดความช้ำโถมมาอย่าได้หยุด
เถิดความเจ็บเชิญยื้อยุดไม่ถือสา
เถิดความเศร้าซัดให้ล่มจมพสุธา
เถิดน้ำตาจงหลั่งรินตราบสิ้นลม๚ะ๛
25 พฤศจิกายน 2548 08:13 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ มิตรภาพแห่งหัวใจไม่เคยตาย
มิลับหายตามกาลหรือวารไหน
ยังคงฉายแสงงามทุกยามไป
ยังสดใสเจิดจรัสแจ่มชัดทรวง
บางคนมองความหมายมิตรไร้ค่า
จึงซ่อนซ้อนพรางมายาอันใหญ่หลวง
หวังบางสิ่งบนสัมพันธ์อันหลอกลวง
ปดทั้งปวงเพราะจริตที่บิดเบือน
หากต้องการมิตรภาพตราบฟ้าสิ้น
อย่าปล้อนปลิ้นเอาศรัทธามาเชือดเฉือน
ความจริงใจคือหนึ่งพึงย้ำเตือน
ก่อนร้างเพื่อนไร้มิตรเพราะคิดพาล
มิตรภาพแห่งหัวใจค่าใหญ่ยิ่ง
สร้างทุกสิ่งจากศรัทธามหาศาล
จักดำรงคงมั่นนิรันกาล
ตราบชั่วนานมิล่มลับหรือดับไป๚ะ๛
24 พฤศจิกายน 2548 09:45 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ไร้ปราสาทราชวังยังอาศัย
เพียงกระท่อมกลางไพรให้ซุกหัว
ไร้ทรัพย์สินเงินทองกองท่วมตัว
เพียงผ้ามัวเก่าหม่นห่มร่างกาย
มิเปี่ยมล้นลาภยศวาสนา
แค่คนป่าคนดงที่คงหมาย-
หาเลี้ยงชีพยังตนจนวางวาย
ทนขวานขวายกลางไพรไม่ลำเค็ญ
หาเด่นดังชื่อเสียงเยี่ยงผู้อื่น
ทุกวันคืนอยู่ไพรใครจักเห็น
สุขหรือทุกข์เพียงเราเท่าที่เป็น
ร้อนหรือเย็นสัมผัสได้หัวใจตน
อันลาภยศสรรเสริญคนเพลินใฝ่
จนจิตใจเสื่อมหายในมรรคผล
เฝ้ายื้อแย่งแข่งขันหาญผจญ
เพียงเพื่อตนเป็นสุขทุกโมงยาม
อันเงินตรา-ผ้าหมองห่มครองสวม
ลาภยศรวมสรรเสริญที่เพลินหาม
คราหมดลมล่วงลับดับสิ้นนาม
สลายตามตัวตนบนกองฟอน๚ะ๛
22 พฤศจิกายน 2548 08:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หนึ่งหัวใจท้อแท้ดั่งแพ้พ่าย
ความกล้าแกร่งสูญหายสลายฝัน
ทนกลั้นเก็บน้ำตาทุกคราวัน
ร่ำรำพันทุกข์ท้อรอวันตาย
ปณิธานแห่งหัวใจในคราก่อน
เจ้าซุกซ่อนปลดลงหรือหลงหาย
ทิ้งจุดยืนหนีปัญหาที่ท้าทาย
มิทลายทุบกรอบที่ครอบกัน
ลองปลดตรวนโซ่ตรึงที่ขึงมัด
แล้วสลัดกฏกรอบครอบมหันต์
กล้าเผชิญคำพิพากหลากโจษจัน
ก้าวสู่วันแห่งตนคนกล้าดี
หนึ่งหัวใจมากค่าอย่าล่าถอย
มีคนคอยคู่ข้างมิร้างหนี
คงเฝ้าปลอบมอบรักภักดิ์ฤดี
ด้วยเจ้านี้คือหนึ่งนั้นอัลมิตรา๚ะ๛
18 พฤศจิกายน 2548 13:14 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ พิจภาพลักษณ์นอกกายคล้ายทองแท้
สั่งสอนแต่บุญกรรมธรรมกุศล
สร้างศรัทธาปกปิดจริตตน
หลอกผู้คนหลงเชื่อเพื่อยกตัว
เปลือกนอกใสแก่นในทรามห่ามจริต
เคียดแค้นคิดเกาะกุมซุกสุมหัว
พยาบาทอาฆาตคนจนเมามัว
เผยด้านชั่วตัวจริงมารสิงใจ
ดั่งมะเดื่อพรรณงามยามพิจเพ่ง
ผิวนอกเปล่งปลั่งงามอร่ามใส
ยามปอกเปลือกได้เห็นสิ่งเร้นใน
แมงหวี่ไซร้ซอกซอนอีกหนอนกิน
เปรียบเหมือนคนชั่วช้าคราสร้างภาพ
เปลือกนอกฉาบวจีคมอารมณ์ศิลป์
แต่แก่นแท้รากเหง้าเคล้ามลทิน
เฉกมีลิ้นสองแฉกคอยแหกตา๚ะ๛