6 ตุลาคม 2548 15:03 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หลากเรื่องราวคละเคล้า...................ชีวา
ดุจดั่งพรางมายา................................ดักแร้ว
สุขสันต์ใฝ่เพลินหา............................กกกอด
ยามจ่อมทุกข์มิแคล้ว.........................เอ่ยอ้างชะตาฯ
๏ มากมายหลายหมู่ล้อม.....................กายตน
เสริมแต่งแข่งริษยาจน.......................เร่าร้อน
บ้างเบียดบีฑาคน................................ลับร่วง
หลากความสลับซับซ้อน.......... ............มนุษย์นี้ปนเปฯ
๏ ขอจรลาจากแล้ว..............................บินไกล
บทบาทอีกความนัย.............................ซ่อนซ้อน
หลากเรื่องปลดปลงไป.........................จากจิต
ล่องล่วงจักมิย้อน.................................เกลือกกลั้วมายาฯ
๏ โดดเดี่ยวในไพรกว้าง.....................เดียวดาย
ไร้เล่ห์เพทุบาย........... .......................สุขล้น
คราคืนค่ำเอนกาย...............................พักผ่อน
ยามรุ่งมุ่งบินพ้น...................................สู่ห้วงฟ้าไกล๚ะ๛
4 ตุลาคม 2548 09:36 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ฟ้าร้างดาวคราวฝนหล่นอาบหล้า
มวลเมฆามืดหม่นบนแดนสรวง
อสนีบาตก้องร้องลั่นทรวง
เพ็ญเด่นดวงแรมลับดับแสงเพ็ญ
คืนอ้างว้างคลี่คลุมกุมหัวอก
แสนวิตกทรวงในใครจักเห็น
ล้านห่วงใยเคยมอบปลอบเช้าเย็น
กลับถูกเร้นลืมเลือนบิดเบือนไป
หากอาทรก่อนเก่าที่เฝ้าปลอบ
ไออุ่นมอบเอื้อกันคราหวั่นไหว
เพียงละครซ่อนปมระทมใจ
ขอได้ไหมส่งกลับมาอย่ารอรี
แม้นความรักด้อยค่าราคาต่ำ
อย่าเหยียบย่ำหัวใจให้หมองศรี
หากสัมพันธ์มั่นรักภักดิ์ฤดี
อยากหน่ายหนีขอเอื้อนบอกจักขอบใจ
ฟ้าร้างดาวคราวฝนหล่นอาบหล้า
ม่านน้ำตาก่อร่างหยาดบางใส
รินรินหลั่งท่วมท้นล้นทรวงใน
อาบหัวใจที่ทดท้อทรมาน๚ะ๛