27 กันยายน 2547 13:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ปานประหนึ่ง คมมีด กรีดลงร่าง
เจ็บไม่จาง ห่างหาย ในรอยแผล
เพราะสายตา คู่นั้น เมินไม่แล
แม้เพียงแต่ ปลายตา ไม่มากราย
ดั่งลิ่มตอก กลางใจ เลือดไหลอาบ
หลั่งทาทาบ ให้เห็น เป็นเส้นสาย
ด้วยคำพูด ที่หมางเมิน เกินทำใจ
ทำเหมือนไม่ เคยรู้จัก เคยรักกัน
ดั่งไฟเผา มอดไหม้ สลายเถ้า
ร้อนปวดผ่าว เข้าเนื้อใน ให้แสบสันต์
ด้วยเห็นเธอ กับเขา หยอกเย้ากัน
ทำเหมือนฉัน ไร้ตัวตน บนโลกา
24 กันยายน 2547 15:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ก่อนเรื่องราว จะลามลุก หยุดไม่ได้
ก่อนหัวใจ จะพ่ายแพ้ แก้ไม่ไหว
ก่อนบาดแผล ของความเศร้า เฝ้ากินใจ
ก่อนสายใย แห่งความรัก หักยับลง
หยุดตรงนี้ ก่อนที่ มันจะสาย
หยุดหัวใจ หยุดฝัน อันไหลหลง
หยุดอาทร ที่ทำให้ ใจพะวง
ให้จบลง ตรงนี้ ณ ที่เดิม
เหมือนไฟลาม ตามเชื้อไฟ ก่อนไหม้หมด
พึงจำจด รีบดับตอน ก่อนลมเสริม
ยิ่งลมแรง ยิ่งโหมไหม้ ในเชื้อเพลิง
แม้นไม่เติม เชื้อใดใด ในไฟฟอน
จำตัดใจ ตัดไฟ ก่อนไหม้จิต
จำหยุดคิด หยุดฝัน กลัววันหลอน
หลอกเพลิงโหม ไหม้ใจ ให้ราญรอน
ก่อนเกินย้อน แก้ไข ในความรัก
23 กันยายน 2547 09:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เพียงบทหนึ่ง ที่ได้รับ ประดับฉาก
ไม่ได้มาก บทแสดง แห่งความฝัน
เพียงแค่เดิน มาพานพบ ประสบกัน
แล้วก็พลัน จบบทลง ตรงฉากนั้น
เหมือนดารา ดวงน้อย คอยแย้มแสง
ส่องสู้แรง แสงจันทร์ อันเฉิดฉันท์
ประกายนิด หรือจะคิด เทียมแสงจันทร์
ดาวน้อยพลัน หล่นร่วง จากห้วงฟ้า
เหมือนดอกหญ้า ไร้ค่า ราคาถูก
คนไม่ปลูก หรือดอมดม ชมดอกหญ้า
เทียบไม่ได้ กับไม้อื่น ดูชื่นตา
เมินดอกหญ้า ที่สะพรั่ง อยู่ข้างแปลง
เหมือนเธอฉัน พานพบ ประสบพักตร์
เริ่มรู้จัก แล้วรัก แล้วหน่ายแหน่ง
เป็นไปตาม บทบาท การแสดง
เพราะถูกแซง ด้วยตัวเอก เฉกเช่นกัน
20 กันยายน 2547 10:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
กอดแต่รูป จูบแต่เงา เฝ้าคิดถึง
รำพันพึง ถึงกาล เมื่อวานก่อน
เสน่หา อาลัย ไม่คลายคลอน
ตื่นหรือนอน สนิทข้าง ไม่ร้างไกล
สุขร่วมสร้าง ร้างทุกข์ ในทุกที่
คิดถึงมี ทุกครั้ง ยามห่างหาย
ประโลมปลอบ ขวัญตา คราทุกข์ใจ
ไม่เลือนไป หรือลาลับ ความรักเรา
แต่เวลา แปรเปลี่ยน เลื่อนทุกสิ่ง
เปลี่ยนความจริง เปลี่ยนฝัน สู่วันเหงา
รักที่เห็น แท้เป็น เพียงแค่เงา
จมปลักเศร้า เมื่อเขาอ้าง คำร้างลา
เหลือเพียงซาก ความรัก ที่หนักอึ้ง
ความคำนึง บอบช้ำ เกินรักษา
ใจสลาย แตกยับ เกินเยียวยา
ทนก้มหน้า กอดแต่รูป จูบแต่เงา
18 กันยายน 2547 16:02 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ความแตกต่าง ระหว่างเรา กับเขานั้น
ดูไกลกัน ลิบลับ นับไม่ไหว
ทั้งฐานะ เกียรติยศ ปรากฏไกล
ยิ่งการงาน เขาได้ หลายช่วงตัว
เขาเสนอ เธอทุกอย่าง ที่อยากได้
ไม่ว่าไกล หรือไกล พาไปทั่ว
ทั้งความสุข เงินทอง กองท่วมตัว
สบายชั่ว ชีพนี้ ที่มีเขา
เราคนนี้ มีเพียงใจ ที่ไร้ค่า
ไร้ราคา ไร้เกียรติ เมื่อเปรียบเขา
รักอย่างเดียว กินไม่ได้ ไร้รูปเงา
จึงต้องเศร้า เพราะความต่าง ระหว่างกัน
คงได้แต่ ยินดี ที่เธอเขา
พร้อมกันก้าว เสริมสร้าง สู่ฝั่งฝัน
ขอให้สุข สมหวัง ทุกคืนวัน
ไม่ต้องจำ อีกคนนั้น ที่รักเธอ
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1566
