24 สิงหาคม 2547 17:04 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ความเป็นไป ในโลก ใบโศกนี้
มี - ไม่มี ใครกำหนด จดจารสั่ง
โชคชะตา หรือฟ้า มีกำลัง
บงการสั่ง ให้เห็น ความเป็นไป
หรือกรรมเก่า บุญก่อน ย้อนให้เห็น
ทุกข์ลำเค็ญ เข็ญยาก ลำบากไฉน
สุขสมหวัง อิ่มเอม เปรมกายใจ
เป็นสิ่งใด ที่กำหนด บทชีวี
จะชะตา หรือฟ้า ที่กล้าสั่ง
แม้บุญเก่า กรรมที่บัง ยังไม่หนี
จะไม่ขอ อ่อนข้อ ให้ราวี
แม้ชีพนี้ แดดิ้น ตราบสิ้นปราณ
จะหยัดกาย ยืนมั่น ไม่หวั่นไหว
สุขทุกข์ใด พร้อมสู้ ดูใจหาญ
จะซบกาย กับดิน เมื่อสิ้นกาล
เมื่อลมปราณ แตกดับ ลับลาไป
21 สิงหาคม 2547 14:53 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ครึ้มเมฆฝน ก่อร่าง กลางวสันต์
ไร้แสงจันทร์ แสงดาว พราวแสงใส
เหมือนลางบอก เรื่องราว ความเป็นไป
ว่าคงไม่ สดใส ในคืนวัน
ฟ้าใสสด ใยกลับ ลับเลือนมืด
ดาวหลบหลืบ ซอกไหน ในห้องฝัน
เดือนหลบหลีก ไม่พราว ขาวแสงจันทร์
เมฆฝนกั้น ดาวเดือน เลือนลบไป
ขออย่าให้ รักเรา เป็นเช่นนั้น
ขอจงให้ ความฝัน นั้นสดใส
ไร้เมฆหมอก บดบัง ทั้งกายใจ
สกาวใส เหมือนจันทร์ คืนวันเพ็ญ
17 สิงหาคม 2547 10:29 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ลมหนาวพัด ลูบไล้ สายหมอกขาว
คล้ายจะบอก เรื่องราว ที่ผ่านผัน
ดอกหญ้าพริ้ว สายลม อวดโฉมบาน
เหมือนกระซิบ เล่าขาน เรื่องผ่านมา
หมอกเคี่ยวร่าง เป็นน้ำค้าง เกาะยอดหญ้า
คล้ายกับว่า อยากพัก เหนื่อยนักหนา
หลายเรื่องราว ลมหนาว ได้บอกมา
ทั้งดอกหญ้า กระซิบผ่าน ร้าวรานใจ
รอแสงทอง ส่องสาด เมื่อรุ่งสาง
จะกลายร่าง ลับหาย เป็นไอใส
ให้เรื่องราว ทั้งหลาย มลายไป
เหลือทิ้งไว้ เพียงร่องรอย ความทรงจำ
14 สิงหาคม 2547 10:01 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ตะวันลับ ขอบฟ้า เวลา พลบ
แสงทองหลบ ลี้หาย ในชายเขา
ความมืดแผ่ คลุมครอบ รอบตัวเรา
เพลงความเหงา เริ่มดัง ท่ามกลางคืน
ลมหนาวพริ้ว พัดไหว ใบไม้ร่วง
หวั่นในทรวง หวั่นไหว โอ้ใจฝืน
ความรู้สึก อ้างว้าง ยามค่ำคืน
กลัวถูกลืม ปลิวคว้าง ดั่งใบไม้
เหงาจับจิต เมื่อคิด ถึงคนรัก
ป่านนี้จัก หลับฝัน ถึงฉันไหม
คงเพียงเรา ที่เฝ้าฝัน ทั้งกายใจ
เขาหลับไป คงไม่ฝัน ทุกวันคืน
10 สิงหาคม 2547 11:21 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
อันไออุ่น หมื่นแสน ในแดนหล้า
จะอุ่นเท่า อกมารดา หามีไม่
อันอาสน์องค์ อัมรินทร์ นุ่มนวลใย
หาเทียบได้ นุ่มตักแม่ แค่เพียงน้อย
ร้อยล้านรัก ฤ จัก เท่ารักแม่
รักที่ไม่ เปลี่ยนแปร และถดถอย
รักที่มั่น แกร่งกล้า ดั่งผาดอย
รักที่คอย พันธ์ผูก ลูกทุกวัน
ก้มลงกราบ แนบเนาว์ ตรงเท้าแม่
ชีวิตลูก มีแต่ รักแม่มั่น
คุณล้นฟ้า หาไม่ได้ ในอนันต์
แทนไม่หมด ทดไม่ทัน ในพระคุณ
****เขียนให้แม่***จากลูก