27 ตุลาคม 2547 15:10 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
อย่าสุมเพลิง ในเชื้อไฟ ที่มอดไหม้
อย่าสานใจ ให้ฟื้น ดั่งคืนหวาน
อย่าหวนห่วง อาลัย ในวันวาน
ปล่อยให้มัน ดับมอด ตลอดไป
เมื่อสัมพันธ์ สายสวาท ขาดสะบั้น
ให้เลิกแล้ว ต่อกัน อย่าหวั่นไหว
เมื่อเลือกแล้ว ก็ต่าง ตามทางใคร
ตามแต่ใจ แล้วแต่จิต จะคิดกัน
ให้เหลือเพียง คนคุ้นเคย ที่เคยก่อ
เคยร่วมหอ ลงโรง โยงสายฝัน
เคยใกล้ชิด สนิทแนบ แอบอิงกัน
นับจากนั้น ต่อจากนี้ ไม่มีเรา
เหมือนไฟมอด มืดดับ ลับลาเชื้อ
เศษที่เหลือ เพียงเถ้าถ่าน ผ่านการเผา
จะสุมไฟ น้อยหรือมาก หนักหรือเบา
ก็ไม่เข้า ติดเชื้อไฟ ให้ลุกลาม
26 ตุลาคม 2547 13:25 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
คืนไร้รัก ในคืนร้าง ทางสายเปลี่ยว
เฝ้าแลเหลียว รอบกาย ใจหวั่นไหว
ไร้สุ้มเสียง สำเนียง กวัดแกว่งไกว
ไร้สายใย สายรัก ถักทอทาง
คืนอ้างว้าง กลางจันทร์ อันนวลผ่อง
แสงสาดส่อง ล่องไพร ใจถากถาง
ให้ค้นทิศ คิดค้น หาหนทาง
ดูเลือนลาง ทิศถนน ค้นไม่เจอ
แว่วสำเนียง เสียงใจ ให้รู้สึก
ว่าให้นึก ถึงทาง ก่อนพลั้งเผลอ
ขอบฟ้ากว้าง หนทางไกล หาให้เจอ
แต่อย่าเผลอ ทับทางใคร ให้ระวัง
คืนไร้รัก ในคืนร้าง ทางสายเปลี่ยว
ยังโดดเดี่ยว เดินทาง อย่างมุ่งหวัง
สร้างทางใหม่ ของใจ ที่คงยัง
มีพลัง แม้ไร้รัก ถักทอทาง
21 ตุลาคม 2547 11:07 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ขอกลับรัง คืนคอน อันก่อนเก่า
เพื่อบรรเทา หัวใจ ให้คลายเหงา
เผื่อความทุกข์ ที่แน่นหนา ได้บางเบา
เพื่อพ้นเศร้า ได้มีแรง แห่งตัวเรา
จากมานาน ถิ่นฐาน ของบ้านเกิด
ที่กำเนิด บินเดี่ยว ผู้เปลี่ยวเหงา
ผ่านเรื่องราว มากมาย ในใจเรา
ขอหลบเข้า รวงรัง ที่ยังรอ
ไม่หนีหน้า หลบหาย ไปหมื่นลี้
ไม่หลีกหนี หลบไป กับใครหนอ
ขอเวลา พักใจ ให้เพียงพอ
แล้วจะขอ บินอีกครั้ง อย่างทรนง
บินเดี่ยวหมื่นลี้ขอหายหน้าจากเพื่อน ๆ สมาชิกซัก 3 - 4 วัน
แล้วจะกลับมานะครับ(ปิ๊กเจียงฮายเน้อ)
18 ตุลาคม 2547 14:42 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ไม่ถือโทษ โกรธเคือง เรื่องที่ผ่าน
ปล่อยมันเป็น ตำนาน ไว้ขานไข
ว่าครั้งหนึ่ง เคยรัก และห่วงใย
จากนี้ไป ลาล่วง ห่วงหวงกัน
ไม่คิดแค้น โทษใคร ให้ใจเจ็บ
ไม่แนมเหน็บ ส่อเสียด เกลียดเธอฉัน
ให้ทุกอย่าง เลือนหาย ในทุกวัน
จบฉากอัน ขื่นขม จมลับใจ
ให้อภัย ทุกเรื่อง ไม่เคืองขุ่น
สำนึกคุณ ทุกอย่าง อย่าสงสัย
ไม่ต้องกลัว ว่าจะหวน มากวนใจ
จะลาไป ไกลแสน ของแดนดิน
15 ตุลาคม 2547 13:38 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ยังวนเวียน เวียนว่าย ในวังวน
เหงาเศร้าปน วนเวียน ไม่เปลี่ยนหาย
คิดจะว่าย แหวกวน ให้พ้นไป
ก็ไม่วาย วนว่าย ในวงกลม
รักยังวน เวียนใกล้ ให้รู้สึก
เหงาลึกลึก แหวกว่าย ให้ขื่นขม
สุขเล็กน้อย พลอยให้ ใจหายตรม
เศร้ายังถม หล่มใจ ไม่เคยรา
วันคืนเวียน เปลี่ยนผัน กาลลับล่วง
ยังติดบ่วง รักลวง และห่วงหา
ยิ่งดิ้นรน ยิ่งรัดตึง ถึงอุรา
เจ็บนักหนา บ่วงรัก ที่ถักทอ
คงสักวัน หลุดบ่วง และห่วงคล้อง
หลุดจำจอง บ่วงใจ จะไม่ขอ
กลับคืนสู่ บ่วงเล่ห์ เสน่ห์รอ
แต่จะขอ ว่ายพ้น จากวนวัง
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1603
