19 ธันวาคม 2548 10:52 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ พลิ้วลมหนาวเยือนมาอีกคราแล้ว
หยาดน้ำค้างดั่งเก็จแก้ววับแววใส
สายหมอกขาวครอบคลุมดั่งกุมใจ
หนาวคราวนี้เทียบครั้งไหนก็คล้ายกัน
เพียงเสื้อเก่าหม่นบางห่มร่างน้อย
ทุกคืนคอยผิงไฟคลายโศกศัลย์
เห็นคนอื่นสวมผ้าใหม่ใส่ทุกวัน
ส่วนตัวฉันเพียงผืนนี้เหมือนปีกลาย
รอสายธารน้ำใจจากน้องพี่
แบ่งอุ่นไอไมตรีให้หนาวหาย
แม้เพียงนิดผืนน้อยมิมากมาย
คงอุ่นกายกว่าห่มฟ้าคราหนาวเยือน
พลิ้วลมหนาวพัดมาอีกคราแล้ว
คงมิแคล้วหนาวกายใครจักเหมือน
ท่ามหมอกขาวน้ำค้างกลางดาวเดือน
อย่าลืมเลือนน้องน้อยบนดอยเดิม๚ะ๛
16 ธันวาคม 2548 14:44 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หนึ่งหัวใจดวงนี้พลีให้แล้ว
เถิดน้องแก้วขวัญตาอย่าสงสัย
ทั้งชีวิตมอบวางอย่างเต็มใจ
จะเชิดชูและห่วงใยไปชั่วกาล
หนึ่งหัวใจอาจมอบตอบแทนรัก
ด้วยตระหนักว่าล้ำกว่าคำขาน
รักงดงามควรเป็นเช่นตำนาน
ไม่ใช่ผ่านชั่วคราวให้เขาลือ
จะร่วมใจฟันฝ่าอุปสรรค
ถึงเหนื่อยหนักเท่าใดไม่ยึดถือ
รักอาจไม่เด่นดังอย่างระบือ
ขอเพียงซื่อต่อกันเท่านั้นพอ
หวังรักแท้จากใจไม่สูญสิ้น
หากพลิกลิ้นกลับคำคงช้ำหนอ
อย่าทำให้อัลมิตราน้ำตาคลอ
ด้วยหลงรอเรื่อยไปในคำลวง ๚ะ๛
๏ นางใดแม้นชื่อนั้น.......อัลมิตรา
เราจักมั่นสิเหน่หา..........ห่อนร้าง
ทวยเทพทั่วโลกา...........ฟังสัตย์ เราเทอญ
อุบัติจักปรารถน์อ้าง......ชื่นด้วยเยาวมาลย์ ๚ะ๛
14 ธันวาคม 2548 09:48 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หนึ่งความรักล่วงลับดับสังขาร
เหลือตำนานเก่าก่อนเกินย้อนหวน
ภาพแห่งฝันงดงามยามทบทวน
ทุกสิ่งล้วนกระจ่างใสไร้มายา
อีกรักหนึ่งล่มร้างอย่างซ่อนเงื่อน
ฝันปนเปื้อนลมลวงบ่วงเสน่หา
เขาซุกซ่อนบางใครในแววตา
แล้วบอกลาเลิกกันมิหันมอง
และอีกครั้งหัวใจได้พบรัก
เกินจะหักปรามจิตคิดสนอง
มอบความหมายรักแท้แน่วแน่ปอง
เพียรก่อกองศรัทธาค่าอนันต์
แม้โดยลึกหวาดหวั่นในบางสิ่ง
กลัวถูกทิ้งรักร้างเหินห่างฝัน
เราก็คงปีกล้าคราจาบัลย์
หากจอมขวัญจากไกลมิไยดี๚ะ๛
12 ธันวาคม 2548 11:32 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คิดจะโยกอยากจะย้ายซ้ายไปขวา
หันกลับหัวกลับหางอย่างสับสน
ของอยู่ล่างพลิกฟื้นขึ้นข้างบน
มิยินยลเสียงติติงทำนิ่งใบ้
เพียรลองถูกลองผิดเหมือนคิดเล่น
เช้าจรดเย็นกล่าวอ้างว่ายังไหว
หากไม่ดีก็กลับปรับแก้ไป
แล้ววนใช้แบบเดิมดั่งเริ่มต้น
แล้วจะคิดทำไมให้ปวดเศียร
คนเขาเอียนเกินรับอีกสับสน
วันนี้ปรับพรุ่งนี้เปลี่ยนกันเวียนวน
อีกกี่หนจะสำเร็จเบ็ดเสร็จงาน
น่าเห็นใจเพื่อนพ้องและน้องพี่
ต้องทู่ซี้ข่มอุราน่าสงสาร
สารพัดท่านทำกำกับการ
งบประมาณใช่ของตัวช่างหัวมัน
อยากจะปรับคิดจะเปลี่ยนเวียนขวาซ้าย
อยากจะยื้อคิดจะย้ายตามใจฉัน
นึกสนุกปลุกนโยบายใช้รายวัน
เพราะท่านนั้นมีคาถา..นานาจิตตู๚ะ๛
9 ธันวาคม 2548 12:02 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ทวนคำกล่าวครั้งก่อนตอนตัดรัก
ย้ำแน่นหนักเยื่อใยไม่คิดหวน
ความทรงจำขอกลบไม่ทบทวน
ทุกสิ่งล้วนมิอาลัยเสียดายมัน
เจ้าเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอาทรจิต
ทั้งที่พิษรักทวงตามลวงฝัน
ข่มสะอื้นซ่อนเศร้าเนานานวัน
น้ำตาอั้นกลบตาทุกคราคืน
เท่าที่เห็นวันนี้คนดีเจ้า
ยังคงเฝ้าอาลัยไม่แข็งขืน
ปล่อยหัวใจเวิ้งว้างหว่างจุดยืน
แกล้งหน้าชื่นยิ้มพร่างอำพรางตน
ฤๅเจ้านั้นหัวใจแหว่งวิ่นแล้ว
ไร้วี่แววที่บางใครทำให้สน
อันคำรักที่พร่ำปลอบมอบนฤมล
เทียบแค่คนผ่านทางหรืออย่างไร
ขอทวนคำครั้งก่อนตอนโอบเอื้อ
ทุกถ้อยเจือรักจริงแสนยิ่งใหญ่
จันทร์เจ้าเราวาดหวังยังหัวใจ
เฝ้าหลงใหลรูปเงาเศร้าลำพัง๚ะ๛