20 กุมภาพันธ์ 2549 09:05 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หลงตัวเองเก่งกาจอำนาจเปี่ยม
ชั้นเชิงเหลี่ยมแพรวพราวยากสาวไส้
กลยุทธหลากวีธีที่เลือกใช้
เพื่อสร้างความยิ่งใหญ่ให้วงศ์วาร
คนเคยดีติดดินพลันสิ้นค่า
เมื่อเงินตราง้างแงะเซาะแซะฐาน
เคยแน่วแน่มั่นคงอุดมการณ์
ปณิธานเพียงเศษซากขากถ่มไป
ฤๅกรุงศรีร้างแล้วคนแกล้วกล้า
ปล่อยคนชั่วตีตรานคราใหญ่
ทั้งปล้นชิงทรัพย์สินแผ่นดินไทย
ย่ำเหยียบใจหยามหมิ่นถิ่นขวานทอง
ดวงวิญญานบรรพชนคงท้นทุกข์
ลูกหลานซุกความชั่วสิ่งมัวหมอง
คดในข้องอกระดูกผูกเลวครอง
ผิดครรลองพุทธชนคนมีธรรม
หลงตัวเองเก่งกาจอำนาจล้น
อัตตาตนอวดกล้าช่างน่าขำ
ถึงคราวตายบุญหมดพึงจดจำ
รวย-เก่งล้ำเกินคนหาพ้นมัน
วอนฟ้าดินเป็นพยาน ณ กาลนี้
ขอฤทธีพุทธองค์ทรงอรหันต์
เผาชนชั่วมอดม้วยด้วยเพลิงกัลป์
แผ่นดินพลันจะสูงส่งคงความดี๚ะ๛
18 กุมภาพันธ์ 2549 12:45 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ม่านราตรีคลี่คลุมกุมเวหา
เพียงดาราวับแวมแต้มห้วงหาว
จันทร์เจ้าเอ๋ยเคยสว่างกลางหมู่ดาว
เร้นแสงพราวอยู่แห่งหนตำบลใด
หรือเมฆหมอกบดบังกักขังเดือน
ขุนเขาเคลื่อนทาบทับดับแสงใส
ฤาเจ้าเองเร้นหลบซบอกใคร
อยู่หนไหนขอเอื้อนเอ่ยเผยวจี
อย่าปล่อยให้เราคอยละห้อยหา
เจ้าจันทราจงรีบเร่งเปล่งรัศมี
คนเหว่หว้าขื่นขมตรมฤดี
จักดับสิ้นชีวีแล้วจันทร์เอย
เฝ้าตามจันทร์ในใจให้คืนกลับ
อย่าลาลับลืมคำทำนิ่งเฉย
สัญญารักแว่วหวานอย่าผ่านเลย
เรามิเคยมีสักครั้งจะชังจันทร์๚ะ๛
17 กุมภาพันธ์ 2549 14:15 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หลากเรื่องราวมากมายในชีวิต
มากถูกผิดปะปนให้ค้นหา
ทั้งเรื่องจริง-สิ่งลวงบ่วงมายา
ประดังมาคละเคล้าคลุกเข้ากัน
จงใช้จิตตรึกตรองมองให้ถ้วน
ทุกสิ่งล้วนความสัตย์จงคัดสรร
อย่าเพียงหลงอัตตาค่าสามัญ
ขีดกรอบกั้นวกวนครอบตนตัว
ปัญญาคนล้ำเลิศประเสริฐนัก
หากรู้จักกลั่นกรองตรองดี-ชั่ว
ทุกประเด็นนอก-ในไม่พันพัว
แม้นเมามัวเปรียบได้ไร้ปัญญา
อันคนเราชั่วก็มี-ดีก็มาก
ช่างลำบากแบ่งแยกจำแนกหา
พิศภาพลักษณ์เพียงนอกอาจหลอกตา
ใช้ปัญญาตรองดูคงรู้ความ๚ะ๛
14 กุมภาพันธ์ 2549 07:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ วันแห่งรักเวียนมาอีกคราหนึ่ง
หลากคู่รักหวานซึ้งถึงความหมาย
มอบความฝันปันความสุขทุกใจกาย
รักเฉิดฉายภิรมย์ชื่นระรื่นกัน
คงมีเพียงตัวเราผู้เศร้าสร้อย
ด้วยรักลอยเลื่อนลับพร้อมกับฝัน
ความหวังเคยจรัสแจ้งแข่งตะวัน
แล้วก็พลันลาหายมิกรายคืน
มองคนอื่นชื่นบานสราญสุข
เรากลับทุกข์หัวใจไม่อาจขืน
เขาอิงแอบสุขสมภิรมย์ชื่น
เราแอบยืนเก็บกดหยดน้ำตา
ฤๅความรักหมดไปหายจากโลก
เหลือเพียงโศกคละคลุมกุมเวหา
แม้นกาลผันผ่านหายไปกี่ครา
อย่าหวังว่าความรักเข้าทักทาย๚ะ๛
10 กุมภาพันธ์ 2549 09:38 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คืนเดือนจ้าดาวจางที่กลางไพร
น้ำค้างใสแต่งแต้มแซมบุปผา
ยามลมหนาวพัดเอื่อยระเรื่อยมา
สุขอุรายามคนึงถึงเจ้าจันทร์
ค่ำคืนก่อนเดือนดับลาลับห้วง
ใจหนึ่งดวงดูหม่นปนโศกศัลย์
ร่ายกลอนพ้อพรรณนาว่าจาบัลย์
บทรำพันกลั่นจากใจคล้ายละเมอ
คืนนี้จันทร์ฉายฉานสู่ลานหล้า
เปรียบสัญญาให้ตระหนักว่ารักเสมอ
จะกี่คืนกี่วันที่ผันเจอ
คงไม่เก้อดั่งกระต่ายที่หมายตา
แม้นแสงนวลมิสว่างกระจ่างแจ้ง
มิอาจแข่งสุรีย์ที่เจิดจ้า
แต่ค่ำคืนยามไร้แสงแห่งทิวา
เจ้าจันทราก็งามเด่นเฉกเช่นกัน
แม้นจันทร์สูงเกินสอยมาห้อยคล้อง
จนยากปองคิดคว้ามาเคียงฝัน
จะอยู่ห่างเพียงใดใจผูกพัน
สัญญามั่นจะคงภักดิ์และรักเดือน๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1153
