27 มีนาคม 2549 14:10 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ โดนพาดพิงว่าหวานน้ำตาลพุ่ง
ดีกรีฟุ้งเกินพิกัดวัดไม่ไหว
แถมลิงน้อยยัดข้อหามาทันใด
บอกเจ้าชู้เกินใครในบ้านกลอน
ขอแก้ตัวแก้ต่างอย่างองอาจ
ใช่สามารถถอดใจหมายไถ่ถอน
พจน์ใดหวานหยาดหยดมด-ภมร
ขอบังอรยกตัวอย่างดังอ้างความ
เรื่องเจ้าชู้หนักหนาแสนสาหัส
อย่าเพียงยัดจับใส่โดยไม่ถาม
อันดับห้าเจ้าชู้ผู้เรืองนาม
โถคนงามอัลมิตรามาว่ากัน
อันปากหวานแสนกว่าจะสามารถ
ยิ่งเจ้าชู้ฤๅอาจเพราะหวาดหวั่น
จำได้ไหมใครเอ่ยคำยามก่อนนั้น
หากทิ้งกันแม่จะเจี๋ยนจนเหี้ยนตอ๚ะ๛
25 มีนาคม 2549 09:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ผ่านคืนวันเหน็บหนาวคราวใจเจ็บ
ต้องกักเก็บความช้ำแอบร่ำไห้
น้อยคนนักจะทักถามความห่วงใย
เพียงผ่านมาแล้วจากไปแล้งไมตรี
ทนเดียวดายกับทุกข์ที่รุกฆาต
รอยแผลบาดกมลเลือดล้นปรี่
สองตาชื้นรื้นน้ำใสไหลทวี
คล้ายชาตินี้จักปวดร้าวเศร้าลำพัง
คราพบพานบางใครในวันนั้น
ยังนึกหวั่นพรั่นพรึงถึงความหลัง
เพราะรอยเจ็บรอยใจยังคงยัง-
ฉุดเหนี่ยวรั้งเกินกล้าท้าข้ามไป
เมื่อคืนผ่านวารผันกาลลับล่วง
ทุกห้องห้วงความฝันพลันสดใส
ความห่วงหาอาทรเริ่มคลอนใจ
ความห่วงใยเริ่มทอถักความรักเรา
เธอ..นั้นคือความจริงสิ่งสวยงาม
ทุกโมงยามผ่านผันกลบวันเหงา
คือหนึ่งมิตรชิดใกล้คล้ายเป็นเงา
คือ" ผู้เข้าใจ "กันทุกวันคืน
แม้นอยู่ไกลห่างกันขอสัญญา
ตราบสิ้นฟ้าสิ้นดินมิเป็นอื่น
หากผิดสัตย์ขอม้วยด้วยหอก-ปืน
หากมั่นคง..รักจงยืนยงนิรันดร์๚ะ๛
19 มีนาคม 2549 21:54 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ จันทรกานต์..ขานรับกับคำมั่น
เมื่อเจ้าจันทร์เผยนัยให้ประจักษ์
ว่าห่างกันเพียงใดใจยังภักดิ์
คิดถึงรัก ณ ถิ่นอินทนนท์
จะรอคอยกลอยใจมิไหวหวั่น
กันและกันคืนรักประจักษ์ผล
แม้นกายห่างแสนไกลเกินได้ยล
แต่สุขล้นเพราะใจเราใกล้กัน
แม้นร้อน-หนาว-พราวฝนจะพ้นผ่าน
จันทรกานต์...มิรวนเรฤๅเหหัน
ยังคงภักดิ์มั่นคงซื่อตรงจันทร์
ขอผูกพันทุกชาติภพยามจบปราณ๚ะ๛
17 มีนาคม 2549 04:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ลมเหมันต์ลาดินและถิ่นทุ่ง
ยามย่ำรุ่งขานขับรับคิมหันต์
น้ำค้างเคยพราวพร่างกลางแสงจันทร์
ก็ผ่านผันดั่งล่วงเปลี่ยนช่วงกาล
เหลือเพียงความทรงจำมาย้ำจิต
คนเคยชิดสนิทใกล้ได้ขับขาน
ร้อยลำนำพร่ำวจีกวีกานต์
สร้างตำนานแห่งรักและภักดี
ขออย่าเลือนลืมถิ่นแผ่นดินเก่า
ข้าฯคงเฝ้าพานพบมิหลบหนี
อีกมินานคราครบจบขวบปี
ดวงฤดีจงหวนมาอย่าลังเล
ลมเหมันต์ลาดินและถิ่นทุ่ง
สู่โค้งรุ้งขอบฟ้าอย่าหันเห
หัวใจรักของคนไพรไม่เกเร
ยังรอเห่ขับกล่อมสู่อ้อมทรวง๚ะ๛
13 มีนาคม 2549 10:34 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ กอดความเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา
เจ้าแก้วตาป่านนี้อยู่ที่ไหน
เคยเคียงคู่อยู่ข้างมาร้างไกล
ปล่อยบางใครเหว่ว้าน้ำตาคลอ
หรือลืมเลือนรอยคำที่ย้ำบอก
หรือแกล้งหลอกให้ช้ำระกำหนอ
หรือมีใครเคียงเจ้าเฝ้าพนอ
ปล่อยเราพ้อพร่ำเพ้อละเมอครวญ
โปรดเอ็นดูสงสารอย่าหาญหัก
ในความรักหวานล้ำยามนึกหวน
หัวใจนี้มิซ่อนเล่ห์หรือเรรวน
ทุกสิ่งล้วนจริงหมดมิปดคำ
กอดความเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา
จากปลายฟ้าแสนไกลใจเพ้อพร่ำ
เฝ้าขับขานกานต์กลอนอ้อนลำนำ
เพื่อตอกย้ำว่ายังรอพนอนาง๚ะ๛