11 เมษายน 2549 10:45 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ สูงตระหง่านหาญกล้าท้าลมฝน
อีกเบื้องบนทานสุรีย์ที่แผดเผา
แม้นคืนวันผันผ่านกาลนานเนา
ยังทอดเงาทาบทามิลาไกล
ในความแกร่งแฝงอ่อนซุกซ่อนอยู่
เพื่อมวลหมู่พฤกษาได้อาศัย
มวลไม้พรรณไม้ดอกออกกิ่งใบ
พรั่งไสวเบ่งบานบนลานดอย
กี่ดอกดวงร่วงหล่นบนพื้นหล้า
กี่ต้นลาล้มร่างอย่างเหงาหงอย
กี่เม็ดพันธุ์เพาะตนอดทนคอย
เป็นไม้สูงสุดสอยบนดอยเดิม
สูงตระหง่านหาญกล้าท้าลมฝน
พบผจญเกิด-ดับ-ลา-ลับ-เริ่ม
เพียงสิ่งเดียวมิล่วงพ้นกลับท้นเติม
คือโดดเดี่ยวเฝ้าพูนเพิ่มเสริมหัวใจ๚ะ๛
6 เมษายน 2549 06:46 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แม้นเพียงเศษความฝันที่ปันเผื่อ
แค่เสี้ยวรักจุนเจือโอบเอื้อหวัง
แค่หนึ่งน้อยห่วงหามาประทัง
แต่ก็ยังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งใด
เธอ..ดุจแสงทองส่องหล้าครารุ่งเริ่ม
ทาบแต่งเติมความฝันวันสดใส
คืนเหน็บหนาวโศกศัลย์ก็ผันไกล
ทุกห้องใจอบอุ่นไร้ขุ่นตรม
เธอ..ดุจสายน้ำฉ่ำเย็นร้อนเร้นหาย
คราทุกข์กรายคอนหามยามขื่นขม
ก็พัดพาคราบเศร้าร้าวระทม
ให้ลับล่มลอยหายในสายชล
เธอ..ดุจสายลมล่องลอยคอยพริ้วพัด
แผ่วสัมผัสอ่อนนุ่มทั่วขุมขน
แม้นไร้รูปร้างรอยให้คอยยล
แต่กมลสัมผัสได้ในอณู
แม้นเพียงเสี้ยวความฝันที่ปันเผื่อ
เศษรักเจือจารจุนหนุนมาสู่
เพียงหนึ่งน้อยห่วงหามาแลดู
โปรดรับรู้ว่ายิ่งใหญ่กว่าใครปวง๚ะ๛
3 เมษายน 2549 11:05 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แม้นต่างศาสน์ชาติเผ่าเราคือไทย
ทั้งเหนือใต้เกี่ยวพันฉันท์น้องพี่
อย่าแยกแบ่งหักหาญรานราวี
อย่าให้ใครมาบ่งชี้แยกสีพรรณ
แม้นภาษาสำเนียงเสียงสาส์นสื่อ
ล้านนาหรือปักษ์ใต้คล้ายแผกผัน
แต่สิ่งเดียวในใจไม่ต่างกัน
สมานฉันท์รักชาติกษัตริย์ไทย
ร้อยหัวใจแดนดินถิ่นใต้เหนือ
จงจุนเจือไมตรีที่ยิ่งใหญ่
เอื้ออารีย์โอบอ้อมน้อมอภัย
หากสิ่งใดขุ่นเคืองมีเรื่องราว
แม้นต่างศาสน์ชาติเผ่าเราคือเพื่อน
ยังต้อนรับสู่เรือนเยือนถิ่นหนาว
มวลดอกไม้สายธารสะพานดาว
รอหนุ่มสาวเมืองใต้ด้วยไมตรี๚ะ๛
30 มีนาคม 2549 08:45 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เฝ้าคำนึงครุ่นคิดจนจิตหวั่น
ยิ่งผ่านวันเลือนลับกับสมัย
ประสบการณ์ดูเหมือนเริ่มเตือนใจ
ยิ่งห่างกันตัวไกลให้ตรึกตรอง
ความอาลัยอาทรตอนแรกเริ่ม
คอยพูนเพิ่มเติมใจในเราสอง
เคยมากล้นล้ำค่ามาก่ายกอง
ตอนนี้พร่องเหมือนผันวันเวลา
ฤๅหัวใจดวงนี้มีค่าน้อย
ไร้คนคอยปกปักษ์แลรักษา
ฤๅใครอื่นหมายปองน้องแก้วตา
จึงลืมคนปลายฟ้ามาหมางกัน
ขอให้เจ้าส่งข่าวบอกกล่าวบ้าง
หากรักร้างห่างหายไกลเธอ-ฉัน
ก็จะขอผละไปในเร็ววัน
ยอมจบฝันจบหวังอย่างเดียวดาย๚ะ๛
28 มีนาคม 2549 14:33 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คล้ายบางสิ่งซ่อนพรางบนทางฝัน
เนิ่นนานวันร่องรอยค่อยแย้มร่าง
จากรางเลือนบางเบาดุจเงาจาง
พลันสว่างเผยนัยให้ใคร่ครวญ
ครารูปรอยมองเห็นจนเด่นชัด
จิตกระหวัดบางตอนให้ย้อนหวน
หลากเรื่องราวเมื่อผ่านการทบทวน
ทุกสิ่งล้วนประจักษ์แจ้งแห่งความจริง
เคยเก็บความสงสัยไว้ในอก
แม้นวิตกหวั่นไหวหลากหลายสิ่ง
กลัวรักร้าวล่มร้างยังพักพิง
เฝ้าทนนิ่งมิถามไถ่ความใด
ต้องทำใจฝืนตนบนความเจ็บ
ทนกดเก็บความช้ำมิร่ำไห้
เพราะเลือกเองจักโกรธฤๅโทษใคร
โอ้นกไพรกรรมลิขิตชีวิตรัก๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1339
