23 พฤษภาคม 2550 15:24 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เมื่อเหตุการณ์ย้อนรอยต้องคอยดู
ใครจักชูถ้วยใหญ่ในคืนนี้
ผีแดงดำช้ำใจมาหลายปี
ฤๅถึงทีลบรอยแค้นอัดแน่นใจ
แต่หงส์แดงแกร่งกล้ากองหน้าเด็ด
แต่ละเม็ดย้ำชัดขนาดไหน
ตามสามศูนย์ตีสามสามงามปะไร
ท้ายคว้าชัยถีบส่งผีลงหลุม
ผีกาก้าหน้ามนชนเจอร์ราด
หากใครพลาดเพียงน้อยต้องพลอยกลุ้ม
อยู่ที่กึ๋น-จังหวะเข้ากะกุม
มิใช่รุมเตะกันมันส์อย่างเดียว
ลบรอยช้ำฤๅใครย้ำรอยแค้น?
อยู่ที่แดนหน้า-หลัง-กลางใครเหนียว
ใครจะร่วงใครจะรำย้ำจริงเชียว
อย่าได้เที่ยวเล่นพนันมันไม่ดี๚ะ๛
18 พฤษภาคม 2550 06:03 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เจ้าก่อร่างสร้างฝันอันยิ่งใหญ่
ด้วยหัวใจกล้าแกร่งแห่งไฟฝัน
แม้นบาดเจ็บเหน็บหนาวเข้าโรมรัน
อย่าคิดบั่นทอนหวังจงย่างเดิน
บนหนทางแห่งตนคนกล้าแกร่ง
จงใช้แรงปัญญาอย่าเคอะเขิน
แม้นร้อยพันปัญหามาเผชิญ
ให้จำเริญสติมั่นอย่าหวั่นกลัว
เราจะเดินด้วยกันตราบวันลับ
แม้นสูรย์ดับเพียงราตรีที่สลัว
ท่ามทิศทางกลางเขาใต้เงามัว
เจ้าอย่ากลัวจักเคียงข้างมิห่างกาย
จงก่อร่างสร้างฝันอันใหญ่ยิ่ง
อย่าหยุดนิ่งทิ้งขว้างความมุ่งหมาย
ตราบชีพดับลับสิ้นชีวินวาย
ความดีจักกำจายสุดปลายกาล๚ะ๛
7 พฤษภาคม 2550 14:00 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ย้อนทวนอ่านเรื่องราวครั้งคราวก่อน
ความเหงาซ่อนในกานท์นับล้านหน
เพียรค้นหาอักษรทุกกลอนกล
ก็อับจนหฤหรรษมาบรรยาย
ฤๅเสี้ยวใจดวงนี้ที่เหลืออยู่
แสนหดหู่จาบัลย์จนขวัญหาย
ยามถักถ้อยร้อยเที่ยวก็เปลี่ยวดาย
มิเว้นวายว่ายวนกลน้ำตา
ร้อยทิวาพันราตรีที่ผันผ่าน
อีกกี่นานสุขสันต์เราฝันหา
จักปรากฏรูปรอยพลอยปรีดา
หวังสักคราได้ภิรมย์สุขสมใจ
ย้อนทวนอ่านเรื่องราวครั้งคราวก่อน
ความเหงาซ่อนในกานท์สะท้านไหว
ทนบาดเจ็บเหน็บหนาวร้าวฤทัย
จึ่งเขียนนัยโศกหนักบนอักษรา๚ะ๛
23 เมษายน 2550 14:52 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ " แลแสงโศกกระพริบระยิบฟ้า
ส่งล่องมาผ่านดาวพราวเวหน
ถ้อยคำขานรวดร้าวเศร้ากมล
ตรมตรอมจนเกินพ้อทดท้อทรวง
เมียงมองเดือนเลือนลับดับสูญหาย
หลบเร้นกายแฝงตนบนแดนสรวง
เคยส่องแสงอาบฝันของจันทร์ดวง
กลับผันล่วงจากไปไม่กลับมา "
โอ้ดวงมาลย์จันทร์นี้หาลี้ลับ
มิได้ดับซ่อนตนบนเวหา
ยังล่องเลื่อนเคลื่อนยลพสุธา
เจ้าแก้วตาอย่าน้อยใจให้ร้าวราน
ด้วยเมฆหมอกบดบังยังรังสี
เหลี่ยมคีรีทอดทับดับแสงฉาน
อีกทางเดินยาวไกลจากปลายกาล
แม้เนิ่นนานยังหมายมั่นในกัญญา
ขอกลอยใจอย่าท้อจะรอพบ
ขอเศร้าลบสบฝันอันหรรษา
จะทอแสงเฉิดฉันตระการตา
อาบทาบทาลานละออที่รอจันทร์๚ะ๛
20 เมษายน 2550 03:51 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ข้าฯเดินทางกลางเถื่อนท่ามเดือนฉาย
ความเดียวดายเพียงภวังค์เหนี่ยวรั้งฝัน
ยามคิดถึงบางใครที่ไกลกัน
ภวังค์นั้นพลันหายมิกรายคืน
ยามเดินทางกลางเมืองที่เรืองรุ่ง
หลากเฟื่องฟุ้ง-ศิวิไล-อบายรื่น
มากมวลชนบนทางที่ย่างยืน
บ้างแข็งขืนบ้างยอมกลั้วด้วยมัวเมา
แต่ข้าฯกลับอ้างว้างกลางเมืองใหญ่
ด้วยหัวใจหวาดหวาดและขลาดเขลา
ฤๅข้าฯนี้กระโหลกหนาปัญญาเบา
จึ่งมิเข้าใจเมืองที่เฟื่องฟู
ข้าฯขอเดินกลางเถื่อนตราบเดือน-สูรย์-
ยังจำรูญแสงรัศมีอยู่
ท่ามเขาสูงเสียดฟ้าข้าฯเฝ้าดู
ความอดสู-โสมมสังคมเมือง๚ะ๛