25 กรกฎาคม 2551 00:06 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ มรสุมรุมเร้าเข้าทางฝัน
เนิ่นนานวันอ่อนล้าน่าใจหาย
เคยแกร่งกล้าล้าแรงเริ่มแฝงกาย
เคยมั่นหมายไยหวาดหวั่นท่ามวันคืน
หวนย้อนดูรอยเท้าที่ก้าวย่าง
ทุกเส้นทางมืดมนสู้ทนฝืน
คมเวลาบาดบากจนยากยืน
ทนขมขื่นกลืนกล้ำความช้ำใจ
หันมองดูจุดหมายคล้ายห่างแสน
ดุจต่างแดนต่างด้าวเกินก้าวไหว
ฤๅต่างภพรอจบสิ้นชีวินไป
จึ่งได้ชัยในฝันนั้นมาครอง
มรสุมรุมล้อมตรมตรอมจิต
ช่วงชีวิตปวดร้าวจนเศร้าหมอง
มีบ้างไหม? วันข้างหน้าฟ้าเรืองรอง
เฝ้าเมียงมองชะตาตน...คนอ่อนแอ ๚ะ๛
24 กรกฎาคม 2551 00:36 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ คืนดึกดื่นฝนพรำด้วยน้ำฝน
อาบหัวใจบางคน...ล้นหม่นหมอง
ล้างความเจ็บ...ความเหงา...ที่เข้าครอง
ล้างความหมอง...ความหม่น...ที่ก่นตา...
คืนดึกดื่น..ยืนทำไม?..ท่ามสายฝน
ฤๅ...เป็นคนไร้รู้สึก...คิด..นึก...หา
ฤๅ...เป็นคน..น่าอดสู...ดูเวทนา...
ฤๅ...ไร้ค่า..เกินกว่าใคร..มาใยดี
ถาม...คำถาม...ออกไป..ใคร???..จะเฉลย
ฟ้าฝนเอยวอนให้เห็นเป็นสักขี
ด้วยรักหนึ่ง..ซึ่งสัตย์...ว่าบัดพลี
ตราบวันนี้...ยังคงมั่น..ในสัญญา...
คืนดึกดื่นฝนพรำด้วยน้ำฝน
เปรียบหัวใจใครบางคน..เกินค้นหา
จักฉ่ำฝน - ฤๅ - แล้งแล้ว..ในแววตา
มีเพียงฟ้า...คงตอบถ้อย...หนึ่งรอยคำ..๚ะ๛
8 กรกฎาคม 2551 23:34 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ อยากเรียงร้อยถ้อยคำจำนรรจ์พจน์
วจีหมดโลกหล้ามหาศาล
ยากเอื้อนเอ่ยให้เจ้าเยาวมาลย์
ในสื่อสารจากห้วงของดวงใจ
มีเพียงคำอวยพรบทกลอนนี้
อีกวจีแสนเชยเคยคุ้นไหม??
" จงพบสุขไร้เศร้าแลเหงาใจ
ตลอดไปพานพบสพโชคดี
คิดและหวังการใดทั้งใหญ่น้อย
จงเรียบร้อยสมปองมิหมองศรี
อุปสรรคภัยพาลหาญราวี
ขอความดีชนะผ่านมารผจญ "
ขอพระพุทธพระธรรมหนุนนำจิต
ไฟชีวิตสว่างแจ้งทุกแห่งหน
เป็นแสงงามสาดส่องมวลผองชน
มิขัดสนคนศรัทธาแม้นคราใด
เพียงถ้อยคำธรรมดานำมากล่าว
มิงดงามพร่างพราวดุจดาวไสว
นั่นคือสิ่งกลั่นกรองจากห้องใจ
หมายมอบไว้แด่นามนั้น " อัลมิตรา " ๚ะ๛
๏ หวนมาบรรจบแล้ว.................อีกครา
วันที่เก้ากรกฏา.........................ศกแก้ว
เชิญมิตรร่วมรจนา....................สาส์นส่ง
มอบแด่ผู้เพริศแพร้ว.................ชื่อนั้นอัลมิตรา๚
๏ น้อมจิตบริสุทธิ์ตั้ง...................อวยชัย
พุทธองค์ผู้เกริกไกร..................ปกป้อง
พระธรรมสถิตย์ใจ.................... เสมออยู่ แม่เอย
คุณพระสงฆ์ครอบคล้อง..............จิตให้วัฒนา๚
๏ มวลพรหมเทพแห่งฟ้า.............เมืองแมน
ดุสิตสวรรค์แดน..........................เหล่าไท้
โปรดจงร่วมสวดแสน..................บริบท พรเอย
พิสุทธิ์มงคลให้............................แม่เนื้อนาบุญ๚
๏ จงมากทรัพย์เปี่ยมล้น..............บารมี
ลาภเพิ่มพูนทวี............................ยิ่งล้ำ
ฐานะพรั่งพร้อมศรี......................เกียรติก่อ
ยศศักดิ์ดำรงค้ำ..........................เหล่าพ้องวงศ์วาร๚
๏ มีกายใจเปี่ยมล้น.....................สดใส
ปราศสิ่งโรคาภัย.........................ห่มห้อม
มาดหวังมุ่งการใด.......................สมดั่ง จินต์เอย
สุขเกษมสันต์พร้อม.....................ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛
.....สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดครับ..
16 มิถุนายน 2551 22:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เขาคงลืมเถื่อนถิ่นหมดสิ้นแล้ว
จึ่งไร้แววห่วงใยมาไถ่ถาม
สุขฤๅเศร้าเพียงใดมิไต่ความ
ทุกโมงยามร้อน - เย็นเป็นเช่นไร?
ฤๅเพราะห่างเกินห่วงของช่วงฝัน
พอคืนวันเคลื่อนคล้อยพลอยหวั่นไหว
จากห่วงหาอาทรทุกตอนไป
กลับจางใจจางจากมิอยากเจอ
หากหมดเยื่อขาดใยรักไม่เหลือ
ฝันไม่เอื้อเติมหวังใช่พลั้งเผลอ
ความทรงจำครานั้น " ฉันรักเธอ "
คงละเมอเพ้อพร่ำเพียงคำลวง
คงลืมเลือนเถื่อนถิ่นหมดสิ้นแล้ว
จึ่งไร้แววปรารถนามาห่วงหวง
บอกหัวใจลืมให้หมดปดทั้งปวง
เราเหนี่ยวหน่วง-เขาแหนงหน่าย..มิคล้ายกัน๚ะ๛
19 พฤษภาคม 2551 17:08 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ นานแล้วหนอจากกันเมื่อวันนั้น
ความผูกพันเลือนรางลงบ้างไหม..?
ฤๅยังคงฝังแน่นแก่นหทัย
ขอบางใคร - ตอบบางคนพ้นระแวง
กลัวคืนวันผันผ่านสายกาลล่วง
ความหวงห่วงกลับกลายเป็นหน่ายแหนง
จากรู้ใจ - ไม่รู้จัก...รักเปลี่ยนแปลง
ด้วยหนแห่งนั้นห่างเกินย่างเยือน
กลัวสัมพันธ์แห่งเราจักเศร้าสร้อย
กลัวรูปรอยรวดร้าวเข้าเชือดเฉือน
กลัวความรักจืดจางฝันรางเลือน
กลัวแก้มเปื้อนน้ำตาท่ามราตรี
นานแล้วหนอจากกันเมื่อวันนั้น
ยังคงมั่นใจ-กาย - ฤๅหน่ายหนี
ตอบคำถามจากกมล...นะคนดี
เอื้อนวจีจากฟ้าฝั่ง....มาสั่งใจ ๚ะ๛