19 ตุลาคม 2552 13:40 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ลาลับแล้วเด่นดวงแห่งช่วงวัน
จากเคยผันผายร่างอยู่กลางหาว
นับแต่นี้คืนมืดจักยืดยาว
ท่ามแสงดาวพรายพร่างระหว่างวาร
ปล่อยแขไขขับแสงเข้าแต่งคาบ
แสงนวลอาบห้อมฟ้ามหาศาล
ลมหนาวเอยเคยลับไปนับนาน
เริ่มพัดผ่านหยอกฟ้าท่ามราตรี
ค่ำคืนแห่งน้ำค้างก่อสร้างรูป
บรรจงจูบดอกไม้หลากหลายสี
หลังอำลาตามกาลไปนานปี
ต่อจากนี้จักเคียงข้างมิห่างไกล
รอคอยมาเนิ่นนานท่ามกาลล่วง
รักหวงห่วงเกินซ่อนความอ่อนไหว
พันดารารายล้อมโอบอ้อมใจ
มิเทียมในหนึ่งน้อยรอยอาวรณ์
ราตรีนี้...ยังเยาว์
มีเรื่องเล่ามากมายซุกใต้หมอน
ยังคงยังจำจดทุกบทตอน
ไว้ยามนอนจักไขคำมิอำพราง
จากกันเมื่อวารก่อนช่างอ่อนล้า
หว่างเวลากั้นใจแสนไกลห่าง
หวั่นเอยหวั่นรักเราจักเบาบาง
สุดอ้างว้างชอกช้ำเกินรำพัน
จักลืมเลือนลืมได้อย่างไรเล่า
ห่างรูปเงาเพียงน้อยใจคอยหวั่น
เฝ้ารอคอยมองฟ้านับตาวัน
ให้รีบผันลับลาทิวาไป
บรรจงจูบดอกไม้ท่ามไอหมอก
กระซิบบอกต่อกันอย่าหวั่นไหว
ก่อนรุ่งรางกางกั้นผันเราไกล
ขอแนบใจสนิทเนื้อเอื้ออาทร๚ะ๛
2 กันยายน 2552 08:58 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้น
อ้อมกอดอุ่นท่ามคืนอันเหน็บหนาว
ฟืนสุมไฟโชนแดงแข่งแสงดาว
ดุจบอกเล่าเรื่องราวกันและกัน
เคยคุ้น ฤๅ คุ้นเคย...?
ยามเอื้อนเอ่ยพจน์พากย์ถึงฝากฝัน
ตราบสูญสิ้นจันทราแลตาวัน
จักมิหันเหกลับนับรอยเท้า
คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้น...?
กลิ่นดินกรุ่นเบาบางท่ามกลางเขา
ดอกไม้ป่าเบ่งบานนับนานเนา
คล้ายรอเฝ้าบางอย่าง ฤๅ บางใคร
เคยคุ้น ฤๅ คุ้นเคย...?
แค่เพียงเอ่ยตามลมที่พัดไหว
คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้นมีค่าใด ?
หากหัวใจสิ้นแล้ว...แววอาทร๚ะ๛
31 สิงหาคม 2552 10:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ภาพฝันอันเลือนราง
แสนอ้างว้างทุกอณูความรู้สึก
เย็นยะเยียบกลางทรวงสู่ห้วงลึก
ในสำนึกอ่อนล้าท่ามราตรี
จันทร์เลื่อนจากห้วงหาว
เคยสกาวโลมดินทุกถิ่นที่
ดั่งภาฟฝันเราเอยที่เคยมี
กลับหลบลี้เลือนหายกับสายกาล
หมอกบาง...น้ำค้างใส
ก็ร้างไร้เรื่องราวให้กล่าวขาน
ดอกไม้ร่วงแล้วเอยก่อนเคยบาน
อีกมินานคงผังผุเป็นธุลี
ภาพฝันอันเลือนราง
ทิ้งทุกอย่างจบลง ณ ตรงนี้
แม้นรู้สึกหวั่นไหวอยู่ในที
ผ่านขวบปีคงลืมหมด...มิจดจำ๚ะ๛
9 กรกฎาคม 2552 08:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ขอคุณพระคุ้มขวัญทุกวันคืน
อายุยืนปรากฏความสดใส
ปราศทุกข์โศกโรคานานาภัย
เจริญวัยเจริญสุขไปทุกกาล
พรวันเกิด " อัลมิตรา " ในครานี้
คงเหมือนปีก่อนเก่าเคยกล่าวขาน
แม้นวันคืนล่องหายกับสายธาร
ห้วงดวงมานยังคงช่วยอำนวยพร
จงมากมิตรเมธีผู้ดีเลิศ
ชนประเสริฐน้อมนำมอบคำสอน
ปราศทุรชนภัยพาลเข้ารานรอน
เคราะห์กรรมผ่อนบรรเทาจนเบาบาง
ขอคุณพระคุ้มขวัญ " อัลมิตรา "
ทุกเวลาคืนค่ำย่ำรุ่งสาง
โชคอนันต์บุญเกื้อมิเจือจาง
ถ้วนทุกอย่างสมประสงค์ดำรงเทอญ๚ะ๛
9 มิถุนายน 2552 08:58 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้
เนิ่นนานปีอ้างว้างบนทางฝัน
หลากทุกข์ สุข - โศกเศร้าคละเคล้ากัน
ผ่านคืนวันแห่งวัฎระบัดไกว
หวังพักพิงเรือนใจบางใครบ้าง
ช่างเลือนรางมืดมนแม้นหนไหน
อยากอิงอุ่นหนุนตักบอกรักใคร
ก็หวั่นในเพรงกรรมเข้าซ้ำรอย
ด้วยเคยเจ็บแพ้พ่ายมาหลายครั้ง
ดวงใจยังโศกเศร้าและเหงาหงอย
หวังวันหนึ่งก้าวผ่านการรอคอย
ลบเลือนรอยทรงจำไร้ตำนาน
ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้
หลากวลี - เรื่องราวให้กล่าวขาน
หลากพจน์พากย์มากบทร่ำจดจาร
หลายเรื่องราวปล่อยผ่าน...บนลานเวลา๚ะ๛
...............................................................
ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้
ดวงฤดีสับสนการค้นหา-
ในนิยาม " ความรัก " / "การจากลา "
เป็นมายาระหว่างใจของใครกัน
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1382
