27 กันยายน 2557 09:19 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ฝนฉ่ำร่ำสายจากปลายหน
หล้าหม่นมืดมัวสลัวแสง
ดวงวันมืดดำเคยสำแดง
กลับแฝงม่านหม่นอนธการ
เพียงหยาดหยดรินทุกถิ่นด้าว
ฝนพราวท่ามวันมิผันผ่าน
ใจเจ็บเหน็บหนาวอยู่ยาวนาน
มิผ่านพ้นช่วงสิ่งลวงใจ
เก็บกำคำถามทุกยามเคลื่อน
วันเดือนล่วงละผ่านสมัย
กุมกักรักก่อนที่ซ่อนนัย
ลึกห้วงทรวงในทำไมกัน??
ภาพลวงล่ามคาทุกคราตื่น
มายาหยิบยื่นสะอื้นฝัน
งดงามพันธะรักอนันต์
คล้อยวันผ่านคืนเพียงขื่นครอง
ดื่มด่ำช้ำชอกที่ยอกอก
ใจรกรูปเงาอันเศร้าหมอง
ปล่อยเหงารายรุมเข้าสุมกอง
เนืองนองดั่งฝนท่วมล้นธาร
ดื่มด่ำช้ำชอกที่ยอกย้อน
ใจซ่อนซากรักถูกหักหาญ
มืดบอดกอดฝันของวันวาน
ลืมวารลืมวันที่ผันวน
ฝนซาฟ้าสางสว่างฟ้า
ดวงตาเห็นแจ้งทุกแหล่งหน
ใจกลับมืดมิดสนิทจน-
มืดมนใบ้บอดตลอดกาล๚ะ๛
21 สิงหาคม 2557 14:46 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ฤๅบรรพ์บาปสาปสั่งเมื่อครั้งก่อน
จึ่งอาวรณ์อาลัยจนใจหมอง
แม้ยากเกินเดินฝ่าไขว่คว้าครอง
กลับหมายปองครวญคร่ำอยู่ร่ำไร
เฝ้าเหนี่ยวรั้งยังรักอันปรักป่น
ที่ลอยวนคลุ้งคละทุกสมัย
แม้คืนวันผันผ่านล่วงการณ์ไกล
ยังค้นนัยแก่นกลวงที่ลวงตา
กาลยาวยืดมืดดำอยู่ซ้ำซาก
แสนวิบากทิศทางย่ำย่างหา
ดั่งสรวงบีบตีบตันในมรรคา
เกินด้นฝ่าขวากขวางที่พรางกล
ฤๅเลิกคิดทิศทางที่ย่างย่ำ
ทนจองจำทัณฑ์แถนนับแสนหน
ฤๅมิกล้าท้าพังล่มวังวน
จึงจำนนคำสาปของบาปบรรพ์
ดั่งโซ่ตรวนมัดตรึงประหนึ่งว่า
ต้องล่ามคาสุดกาลที่ผ่านผัน
ตราบโลกล่มจมดิ่งทุกสิ่งอัน
จักคลายฝั้นเพรงกรรมที่จำแลง
แม้บาปบรรพ์ทัณฑ์แถนเข้าแทนทด
บริบทอาทรอันรอนแสง
หากกล้าข้ามยามช้ำที่สำแดง
ใจย่อมแกร่งเกินกว่าศิลาใด
ปล่อยเพรงกรรมดำรงตามวงวาสน์
ด้วยมิอาจรอนทัณฑ์แม้วันไหน
แต่บาศบ่วงห่วงหาและอาลัย
จงตัดใจสะบั้นตรวนอย่าหวนคืน๚ะ๛
12 กรกฎาคม 2557 08:44 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เปลวเพลิงโหมโลมกายสลายร่าง
ถ้วนทุกอย่างเกิดดับเลือนลับหาย
ดิน น้ำ ลม ไฟ สร้างเป็นร่างกาย
แล้วสลายคืนหล้าเป็นสากล
เพียงน้ำตาปลดเปลื้องคนเบื้องหลัง
ให้โศกหลั่งละลายกับสายฝน
หลากคำลากึกก้องลั่นท้องชล
อาบเถ้าป่นครอบขันธ์ในวันลา
เหลือเพียงความทรงจำให้ย้ำจิต
ช่วงชีวิตเจ้าเพียงวัยเดียงสา
ภาพเด็กน้อยงดงามจักล่ามคา
ในอุราสุดห้วงของดวงมาน
เปลวเพลิงโหมโลมกายสลายสิ้น
คืนสู่ดินตามวงแห่งสงสาร
สิ่งสุดทัายที่ยังเพียงอังคาร
ให้สายธารโอบอุ้มได้ชุ่มเย็น๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ ๑๑/๐๗/๒๕๕๗
ข้าพเจ้าขออุทิศงานเขียนชิ้นนี้และงานเขียนก่อนหน้านี้
ให้กับดวงวิญญาณของ น้องแก้ม ขอให้น้องไปสู่ภพภูมิ
ที่ดี ด้วยจิตบริสุทธิ์ของข้าพเจ้า
9 กรกฎาคม 2557 08:14 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หวนมาบรรจบแล้ว........อีกครา
วันที่เก้ากรกฎา...............ศกแก้ว
เชิญมิตรร่วมรจนา...........สาส์นส่ง
มอบแด่ผู้เพริศแพร้ว......ชื่อนั้นอัลมิตรา ๚
๏ น้อมจิตบริสุทธิ์ตั้ง..........อวยชัย
พุทธองค์ผู้เกริกไกร...........ปกป้อง
พระธรรมสถิตย์ใจ..............เสมออยู่ แม่นา
คุณพระสงฆ์ครอบคล้อง...จิตให้วัฒนา ๚
๏ มวลพรหมเทพแห่งฟ้า.....เมืองแมน
ดุสิตสวรรค์แดน................เหล่าไท้
โปรดจงร่วมสวดแสน........บริบท พรเอย
พิสุทธิ์มงคลให้................แม่เนื้อนาบุญ ๚
๏ จงมากทรัพย์เปี่ยมล้น....บารมี
ลาภเพิ่มพูนทวี.................ยิ่งล้ำ
ฐานะพรั่งพร้อมศรี...........เกียรติก่อ
ยศศักดิ์ดำรงค้ำ..............เหล่าพ้องวงศ์วาร ๚
๏ มีกายใจเปี่ยมล้น........สดใส
ปราศสิ่งโรคาภัย...........ห่มห้อม
มาดหวังมุ่งการใด..........สมดั่ง จินต์เอย
สุขเกษมสันต์พร้อม.......ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛
14 มิถุนายน 2557 11:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แสนอ้างว้างเดียวดายกลางสายฝน
เจ็บปวดจนสาหัสเกินขัดขืน
แม้นดวงมนปลอบปลุกให้ลุกยืน
ก็ยากฝืนท้าโลกที่โศกตรม
ปล่อยความเงียบแอบอำในสำนึก
แม้รู้สึกเต้นตื่นด้วยขื่นขม
หวิวหวีดเสียงพัดกรายของสายลม
ยิ่งทุกข์ถมโจมจับเกินดับลง
ราชพฤกษ์หล่นคว้างลงกลางหล้า
รอเวลาเปื่อยยุ่ยเป็นผุยผง
เฉกรักเอยหวานล้ำมิดำรง
ด้วยเริงหลงถ้อยพจน์อันปดลวง
คราสิ้นรสอ้อยตาลก็รานค่า
เหลือมายาทดแทนความแหนหวง
เข้ากุมกันฝั้นเกลียวรัดเหนี่ยวทรวง
ตกบาศบ่วงเล่ห์รักเกินหักใจ
**โดดเดี่ยวในโลกร้างเวิ้งว้างนั้น
เพียงภาพฝันปั้นแต่งมองแห่งไหน
ล้วนรูปเงาเปล่าร้างกลวงข้างใน
เต้นยั่วหยอกหลอกให้หลงไขว่คว้า**
เพราะไว้เนื้อเชื่อในน้ำใจเขา
แสร้งรักเราทุกครั้งมิกังขา
แท้พรางเงาเร้นลวงในดวงตา
กว่ารู้สาก็สายสิ้นปลายทาง
คืนฝนฉ่ำร่ำสายเข้าหมายเถื่อน
ฟ้าไร้เดือนแต่งปรุงจวบรุ่งสาง
สิ้นแล้วแสงแวววาวของดาวจาง
ที่ลับห่างเลือนหนซ่อนบนวาร
คืนฝนฉ่ำร่ำสายลงหมายหล้า
หยาดน้ำตาอาบลงในสงสาร
ภาพงดงามแห่งรักที่หักราน
อีกกี่นานจักเลือนมิเปื้อนใจ๚ะ๛
**ปล..เพื่อนๆทั้งหลาย ณ บัดนาวข้าพข้อยก็ยังเม้นท์ไม่ได้
ต้องขอโทษด้วยนะที่ไม่สามารถตอบเม้นท์ได้ ถ้าจะแอดเฟส
ก็...บินเดี่ยวหมื่นลี้ กวีซีอิ๊ว เด้อพี่น้อง
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
3849
