15 มีนาคม 2547 09:55 น.
บินหลา
คนที่ได้เป็นใหญ่ในวันนี้
ถ้าไม่มีความหนักแน่นคงหมดท่า
หูก็เบา ปากก็เบา เปล่าปัญญา
ดูเป็นนายที่ไร้ค่าน่าอับอาย
15 มีนาคม 2547 09:44 น.
บินหลา
คิดอย่างไร จึงขายไฟ และขายน้ำ
คิดจะทำ ตามอย่าง ต่างชาติหรือ
พอขายแล้ว ผู้เดือดร้อนนั้นก็คือ
ประชาชนหน้าซื่อ ทั่วแผ่นดิน
ขายแล้วใคร ได้อะไรกันไปบ้าง
แล้วทิ้งขว้างในชาวบ้านต้องแดดิ้น
ไฟน้ำแพง อาหารแพง ไม่มีกิน
โอ้แผ่นดินของไทย ใครช่วยที
2 สิงหาคม 2546 11:03 น.
บินหลา
คือผู้ให้ ไม่เคยเป็นผู้รับ
คณานับ น้ำใจให้ล้นเหลือ
ให้อาหาร ให้ความรัก ความจุนเจือ
มีเหลือเฟือ มอบให้ด้วยใจจริง
มอบความรักยิ่งใหญ่ในหล้าโลก
ปัดเป่าโศก แสนช้ำที่กำสรวล
คอยปลอบใจให้หายคลายคร่ำครวญ
มอบรักล้วนน้ำใสและใจจริง
คือผู้ที่ยิ่งใหญ่ในหล้าโลก
สองมือแม่ประคองโอบด้วยความรัก
รักของแม่ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน
แล้ววันนี้ คุณ รักแม่บ้างหรือไม่
30 กรกฎาคม 2546 15:51 น.
บินหลา
ยามบุญมา กาไก่ กลายเป็นหงส์
เมื่อบุญหลง หงส์เป็นกาน่าฉงน
ยามบุญมา หมู หมา กลายเป็นคน
เมื่ออับจน คนเป็นหมา น่าอัศจรรย์
18 กรกฎาคม 2546 16:21 น.
บินหลา
โอ้อนาถ...
วาสนาของ ปลาแดก
ไหแตก ปลาแดก เน่าในไห
แมลงวันมาตอมแล้วบินไป
ทิ้งเพียงไข่ไว้ให้เป็นหนอน
โอ้คน...
จะมีหรือจะจน
มันก็คนเหมือนกัน
เหตุใด....
ยังไม่ ยิ่งใหญ่ จึงอยาก ใหญ่
แต่พอ ใหญ่ แล้ว ทำไม
ไม่ดำรงไว้แต่ความดี