27 กุมภาพันธ์ 2546 15:28 น.
บัวน้ำเงิน
แม้ท้องฟ้าในวันนี้จะมืดมิด
แม้ชีวิตในวันนี้ไม่สดใส
แม้จะไม่มีใครเป็นกำลังใจ
แม้เธอจะจากไปก็ช่างเธอ
ถึงจะมีน้ำตาไหลมามากมาย
ถึงจะบายแต่ฉันฉันยังจำเสมอ
ถึงจะมีเพียงความทรงจำแต่ฉันยังรักเธอ
ถึงจะเพ้อข้างเดียวก็ช่างมัน
25 กุมภาพันธ์ 2546 13:13 น.
บัวน้ำเงิน
กุหลาบแดง...ส่องแสง...แสดงรัก
ขาวสลัก...ปักดวงใจ...ให้สมหวัง
เหลืองรักแรก...มลายแหลก...แตกภวังค์
ม่วงมิชัง...ฝังจิต...มิตรสัมพันธ์
ดอกทิวลิป...ขลิปรอยร้าว...พราวพร่างใจ
ขอโทษใคร...ให้ดอก...คาร์เนชั่น
ลาเวนเดอร์...Sorry...เราดีกัน
ทานตะวัน...ปันแสง...แห่งดวงใจ
25 กุมภาพันธ์ 2546 12:54 น.
บัวน้ำเงิน
เธอ..........คือคนที่ฉันรัก
เธอ..........มาชักจูงจิตใจให้อ่อนไหว
เธอ..........คนนั้นมาจากฉันไป
เธอ..........ทำได้อย่างอย่างไรกัน
...คนดี...
2 ตุลาคม 2545 11:46 น.
บัวน้ำเงิน
กลิ่นหอมของดอกไม้ . .
อาจคล้ายกับกลิ่นไอของความรัก
ไม่อยากจากหากได้รู้จัก
เรื่องราวของความรัก คือความสุขใจ
แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน
เหมือนดอกไม้ที่หอมผ่านสายลมไหว
เมื่อความรักพัดผ่าน เมื่อความหวานจางไป
กลิ่นหอมของหัวใจ . . เก็บไว้ได้
แค่ ความทรงจำ
2 ตุลาคม 2545 11:40 น.
บัวน้ำเงิน
อยากให้เธอเป็นแค่ดวงดาวบนท้องฟ้า
ถึงจะไกลสายตา--แต่ก็ยังมองเห็น
แม้จะจับต้องไม่ได้--แต่ก็ไม่ต้องเจอสายตาที่ชาเย็น
แล้วดาวบนฟ้าก็ไม่ได้เป็นของคนหนึ่งคนใด
เพราะยังไงก็คงได้แค่มองเธอ
ได้แค่ฝันละเมอ..ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเธออยู่ใกล้
ถ้าเธอเป็นดาวบนฟ้า ฉันจะได้มองเวลาที่เหงาใจ
โดยไม่ต้องกังวลว่าจะเจ็บช้ำกับการไม่ใส่ใจ
หรือการเห็นใครข้าง ๆ เธอ