บ้านเอ่ยบ้านน้อย แม้จะด้อยราคาที่อาศัย หากเป็นที่รักรวมร่วมใจ เหนื่อยจากไหนมาถึงบ้านสราญรมยื พ่อแม่ห้อมล้อมกันพร้อมหน้า จำนรรจาเริงรื่นไม่ขื่นขม ถึงจนยากหากประจักษ์ชื่นชม บ้านนั้นสมเป็นสถานวิมานเอย
เสียงลือเสียงเล่า อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น รือพี่ สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผื่อ