26 พฤศจิกายน 2547 21:59 น.
บอกอกูรู
...๏น้ำโขงเย็นฉ่ำหล้า...........เหือดปลา
ตาข่ายโดนสลัดพา................เชี่ยวแท้
ไหลจุ่งสบัดวนลา..................ขุ่นสลับ
ทำไมสกัดยากกั้นแม้............เร่งหาฯ......
...๏ผู้ชายเพียรจับได้............บึกปลา
ร้องเรียกพวกพ้องมา...........ช่วยบ้าง
ได้หนึ่งใหญ่สองวา..............สรุปเปรียบ
ฤานี่สุดท้ายค้าง..................หมดโขงฯ......
อยากกินปลาบึกฮะคร้าบ ใครเคยเห็นบ้างมั้ยน้า
ตัวเป็นๆ ตั้งแต่จีนสร้างเขื่อนจะมีเหลืออีกมั้ยน้า!!
16 พฤศจิกายน 2547 22:32 น.
บอกอกูรู
เด็กดอย
...๏แม้น!!ถวิลถวัลย์แลสั่นอก
ฤ สะทกสะท้านแลพล่านโหย
ขอเดี่ยวดายเดี่ยวโดดมิโอดโอย
เพราะแรงโรยแรงรอนจึ่งซ่อนกาย
...๏ไย!!สะอางสะอ้านจึ่งขานร่ำ
ช่างซัดคำซัดคมเพื่อข่มหมาย
เอ้อ!!กล่าวติกล่าวเตียนอิดเอียนชาย
แม๋!!ช่างร้ายช่างรัดมาตัดรอนฯ....
...๏โถ!!เปรียบเรียมเปรียบรานเป็นพรานป่า
คอยดักล่าดักแร้วตามแนวขอน
แล้วข้ามเทือกข้ามถิ่นเจ้ากินนร
เพื่อต่อกรซ่อนบ่วงจะลวงนางฯ....
...๏เอ้อ!!พรานบุญพรานบาปเป็นภาพโฉด
ก็ดูโหดดูเหี้ยมทัดเทียมสาง
เห็นสำเนาสำนวนจึ่งครวญคราง
ว่าเรียมพ่างเรียมพุ่มแค่หนุ่มดอยฯ....
...๏เรียมไร้พิษไร้ภัยต่อใครนั่น
อย่าประหวั่นประหวัดและซัดฝอย
เหมือนฝากคมฝากคำและย้ำรอย
ให้เด็กดอยเด็กดีบัดสีพลันฯ....
...๏ปราบพยศพยัคฆ์ ฤ ดักพิษ
บ่กล้าคิดกล้าเกยจะเผยฝัน
เอ้อ!!คิดล่วงคิดลามผิดครามครัน
นางสวรรค์นั่นรู้มิคู่ควรฯ....
...๏จักเจียมตนเจียมตัวเพราะกลัวเร่า
ขอจับเจ่าจับจิตอยู่ติดสวน
คอยเก็บผักเก็บปลามิกล้ากวน
แล้วนั่งพรวนนั่งพรอดขอกอดดินฯ....
โผะ เอา แคะ เราะ มา ฝะ
ยะ ให เธอะ ได กิ ..........
15 พฤศจิกายน 2547 19:53 น.
บอกอกูรู
อีทิสฉันท์ ๒๐
ยอม
...๏ยอม!!และพร้อมเสมอเพราะเธอจะยอม
ดนัยถวิลและจินตน์ถนอม
ประนอมนางฯ....
...๏หมาง!!ฤหม่นบ่สนจะปรนละหมาง
ผจงแถลงสมานคละคราง
ขจ่างจารฯ....
...๏หวาน!!วะหวามละลามจิตาจะหวาน
ผลิแหววและแพรวประพจน์จะดาล
ผสานดวงฯ....
...๏ทรวง!!จะแหลก ฤ ยับประทับ ณ ทรวง
เผยอชะเง้อเพราะห่วงและหวง
จะหน่วงแดฯ....
...๏แปร!!ฤทัยไฉนผกาจะแปร
ผวาสวาทขยาด ฤ แข
ตริแผ่กรายฯ....
...๏หมาย!!และมั่นถวัลย์ก็รั้นเพราะหมาย
ขมองประหวัดประพัทธ์มิคลาย
ขจายเชิงฯ....
...๏เพลิง!!จะท้น ฤ ลนอุราเพราะเพลิง
บ่หวั่นถลันถลาเพราะเหลิง
เถกิงกานต์ฯ....
...๏ยอม!!พระเพลิงคุทรวงเพราะบ่วงระราน
สะอางจะหมางฤแปรละหวาน
บ่คร้านหมายฯ....
...................................อะไรก็ยอมเธอ อิอิอิ..........................
14 พฤศจิกายน 2547 13:39 น.
บอกอกูรู
@-สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ -@
000110101112
00102...........13
~พ่ายสิริโพยม~
...๏ง่า!!หวาดหวั่นภวนั่นผจัญอคนิผลาญ
ท้นร้อนและกร่อนปราณ
ฤทัยฯ....
...๏เหตุหม่นหมองเพราะผยองจะครองรุจิพิไล
ยืนหยัดและกวัดไกว
ผจญฯ....
...๏แผ่เล่ห์กราดก็ประกาศผงาดกละกมล
เสกเอมจะเปรมปรน
ประโลมฯ....
...๏ล่วงกาลล้าเพราะถลาจะคว้าสิริโพยม
ห่อนเจียมจะเทียมโสม
ประไพฯ....
...๏ล้วนมากปมพิษขมระบมดุจไศล
หนักอึ้งและตรึงนัย
กบาลฯ....
...๏เหือดมาดหมายผงะพ่ายสลายหทัยหาญ
แค่นรมย์และซมซาน
เผชิญฯ....
...๏ไหลหยาดรื้นจะมิฝืน ฤ ขวางฤดิจะเมิน
มอดเดชเทวษเกิน
ผจัญฯ....
...๏แผลลึกแสบอุระแปลบเพราะคมพิษฉกรรจ์
เพลิงสมถล่มพลัน
ขจายฯ....
...๏ยามยลจันทร์มนะครั่นประหวั่นรตะสลาย
แสงส่องบ่ผ่องพราย
สลัวฯ....
...๏กริ่งเกรงฟ้าก็ผวาสงัดมิติขมัว
คงขลาดสวาทรัว
ระรานฯ....
...๏จึ่งซ่อนจิตบ่พิชิตสนิทรติสะคราญ
เอมลดและปลดหวาน
ผจงฯ....
สวัสดีตรับทุกๆท่าน อิอิ ไม่ค่อยได้แวะเวียนมาที่นี่เลยนะเนี่ย
อืมๆ