30 มิถุนายน 2546 22:04 น.
บวบหอม
ในคืนฟ้ามืดมน ใครบ้างคนยืนซึมเศร้า
เดียวดายใต้แสงเงา หัวใจเฝ้าคอยย้ำเตือน
รักเอยจากไปแล้ว แสบหัวใจคล้ายถูกเฉือน
ชาตินี้ไม่ลืมเลือน เธอชื่อเดือน ดาราราย
จะคอยอยู่อย่างนี้ สักกี่ปีมีความหมาย
รักเธอไม่รู้คลาย แม้ชีพวายไม่ร้างรา
หวังไว้ว่าวันหนึ่ง เธอทำซึ้งเข้ามาหา
เจื้อยแจ้วจำนรรจา มาจ๊ะจ๋าหายอาลัย
ขอเดือนโปรดเมตตา นำเธอมาหาไวไว
โปรดเถิดช่วยได้ไหม เอาอะไรให้ทันที
จงบอกเธอด้วยว่า ณ เวลา ณ ที่นี้
ยังคอยเจ้าคนดี มาคลุกคลีเหมือนเช่นเคย
8 กุมภาพันธ์ 2546 20:09 น.
บวบหอม
บทกลอนไทย
เธอผู้ทำให้ชีวิตฉันเจ็บปวด
เธอผู้ทำให้ฉันต้องนอนร้องไห้
เธอผู้ที่ไม่เคยปราณีใคร
เธอผู้ที่ใครได้สัมผัสต้องเจ็บปวดทรมาน
เธอทำไมใจร้ายเหลือเกิน
บาดแผลที่เธอฝากไว้ครั้งนี้
ฉันจะจำไปจนวันตาย
เธอ...เจ้าริดสีดวง..
13 มกราคม 2546 17:26 น.
บวบหอม
ถึงตีสองหมองใจใครเทียมเท่า
เมื่อรักเราร้างราพาขื่นขม
สุดที่รักแหนงหน่ายใจระทม
จำต้องก้มหน้าฝืนกลืนน้ำตา
รอเวลาครั้งก่อนอาจย้อนกลับ
จนตะวันลับจากไปให้แลหา
เห็นแต่เพียงตัวเราเศร้าโศกา
คอยเธอมาเมื่อไหร่ใจเบิกบาน
12 มกราคม 2546 15:45 น.
บวบหอม
นั่งทรุดกายกอดเข่าแสนเศร้านัก
เมื่อคนรักจากไปไม่ห่วงหา
ต่อแต่นี้ต่อไปหรือคือน้ำตา
ที่ไหลมาจากข้างในใจระทม
เขาไม่มาหาเราเหมือนเก่าก่อน
สุดจะถอนถอดใจให้ขื่นขม
เมื่อความรักลอยไปในสายลม
ต้องนั่งตรมเดียวดายไร้เงาเธอบทกลอนไทย
หน้าส่วนตัว
667
