สุดคลองบางกอกน้อย...
พายเรือตามหาบัวลอย จนเหงื่อพี่ย้อยโซมกาย
ปากพี่ตะโกนกู่ ถึงยอดชู้ เพื่อนร่วมกาย
ไม่รู้ว่าเจ้าจมหาย ลอยไปแห่งใดเล่าหนา
ใจพี่แทบขาดแล้ว...
มือคงยังจ้ำยังแจว ตามหานางแก้วดวงตา
ศพน้องเจ้าลอยล่อง อยู่ใต้ท้องสุธารา
หรือว่าลอยออกนอกเจ้าพระยา จึงค้นหาไม่พบศพบัวลอย
โถ เจ้าว่ายน้ำไม่เป็น
ยังลงว่ายเล่น เพียงเห็นชื่นเย็นนิดหน่อย
น้ำเชี่ยวยิ่งเหลือ เจ้าจึงเป็นเหยื่อ คลองบางกอกน้อย
จิตใจพี่ให้เศร้าสร้อย ถึงบัวลอย แม่จอมขวัญ
สุดหล้าสุดฟ้าเขียว...
เธอเป็นแม่พระองค์เดียว ที่เหนี่ยวใจรักคงมั่น
เจ้าสิ้นใจต่อหน้า ด้วยพี่คว้าเจ้าไม่ทัน
เหมือนพี่พิฆาตเด็ดดวงชี
3187
9
0
หน้าส่วนตัว
