...กลอนเก้าคำจำไว้ด้อยไพเราะ เขียนให้เหมาะแปดคำเพชรน้ำหนึ่ง แต่ละวรรคหนักแน่นดุจแกนกลึง กลอนจะซึ้งติดใจและให้คุณ คำสุดท้ายวรรคแรกแยกพิเศษ สามัญเขตหวงห้ามตามเกื้อหนุน ท้ายวรรคสองต้องรู้อยู่เป็นทุน เอก-โทจุนจัต-วาประพนธ์ ท้ายวรรคสามวรรคสี่นี้จำมั่น เสียงสามัญ-ตรีใช้ได้ทุกหน สัมผัสซ้ำจำจดงดปะปน จงคิดค้นถ้อยคำที่จำเป็น ไม้ไต่คู้ใช้กับไม้ไต่คู้ เมื่อฟังดูเด่นดีทั่งที่เห็น เสียงสั้นยาวก้าวก่ายหลายประเด็น อย่าบำเพ็ญพ้องกันนิรันดร อย่าเขียนให้ใจความตามเพ้อนึก จงตรองตรึกตระหนักเรื่องอักษร คติธรรมนำใส่ให้สังวร รวมสุนทรถ้อยไว้ให้งดงาม จุดจบก็ขอให้กินใจหน่อย