แม่คุณ กุลสตรี ศรีสมร อรชร อ้อนแอ้น น่าแหนหวง เป็นที่ปอง ที่หมาย ชายทั้งปวง ชวนให้ห่วง ให้หลง ปลงฤทัย เธอโสภา สามารถ ฉลาดเฉลียว เสียหน่อยเดียว ที่ตดเหม็น เป็นนิสัย ประเดี๋ยวปู้ด ประเดี๋ยวป้าด ขาดอนามัย ดมแล้วไม่ บรรลัย คงใกล้เคียง ฉันต้องใช้ ความกล้า มหาศาล มาสร้างภูมิ ต้านทาน ด้านกลิ่น,เสียง เร่งบังคับ ปรับตน จนพร้อมเพรียง เพื่อร่วมเรียง เคียงหมอน ตอนวิวาห์ ชีวิตคู่ อยู่ได้ ไม่นานนัก ใจฉันชัก ขยาด หวาดผวา สามเมื้อ หลังอาหาร ต้องทานยา คอยรักษา โรคจมูก ซึ่งคุกคาม รักแท้ แพ้กลิ่นต