++ เลือดกวี ที่ Thaipoem++

บุษราคัม

เลือดกวี สีเดียวกัน รังสรรค์กลอน
ฝากปรัชญา อุทาหรณ์ กลอนสร้างสรรค์
ร่วมฝันแห่ง แหล่งกวี ที่จำนรรจ์
ร่วมสร้างฝัน บนหนทาง สร้างเมธี
ร่วมชื่นชม ในโคลงกลอน อันอ่อนหวาน
ร่วมสราญ เบิกบานใจ ให้สุขศรี
ร่วมส่งแรง กำลังใจ ให้เพื่อนกวี
ร่วมเลือดสี เดียวกัน มั่นอุรา
ร่วมก้าวเดิน บนหนทาง อันกว้างใหญ่
กวีไทย ร่วมฝากไว้ ให้รักษา
อันโคลงกลอน สุนทรพจน์ รจนา
ร้อยภาษา เรียงถ้อยคำ ล้ำจิตใจ
จะเป็นเพื่อน เตือนเธอ เมื่อเผลอผิด
จะล้อมจิต รวมใจ ให้ยิ่งใหญ่
จะเป็นหนึ่ง ซึ่งหล่อหลอม พร้อมสู้ไป
เป็นกำลัง ใจให้แก่ เพื่อน กวี
---------------------------------------------------
ขอบคุณ ปีกฟ้า และ เพื่อนกวี ทุกๆท่าน ที่ร่วมกันสร้างสรรค์ งานกลอนดีๆ ที่บ้าน Thaipoem แห่ง นี้นะคะ ด้วยใจนับถือฝีมือ และ บทงานของทุกๆท่าน ค่ะ				
comments powered by Disqus
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    23 กันยายน 2545 21:39 น. - comment id 4833

    เพราะมากครับ  ใช้ถ้อยคำที่เยี่ยมดีมากครับ
    ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
    
       จากดวงใจ    ลงลักษณ์  เป็นอักษร
    จึงร้อยกลอน  วอนย้ำ     เพียงจำมั่น
    สรรค์คำหมื่น  ร้อยพัน   ความสำคัญ
    ฝากกลอนนั้น  ฝังจิต     นิจกาล...................
    
                    ด้วยความหวังดี
               ก.ประแสร์  ( ศิษยาพร )  
               ก.นพดล  รักษ์กระแส
  • โคลอน

    24 กันยายน 2545 07:26 น. - comment id 4839

    (o*^___^o*)
  • นิติ

    24 กันยายน 2545 14:53 น. - comment id 4841

    เห็นด้วยครับ
  • พรระวี

    25 กันยายน 2545 05:43 น. - comment id 4843

    ผมก้อเห็นด้วย
  • Pheem

    25 กันยายน 2545 15:44 น. - comment id 4848

    นับถือทุก ๆ คน  อย่าลืมบุษราคัมด้วย
  • เจรนัย

    2 ตุลาคม 2545 13:53 น. - comment id 4875

    เป็นเหมือนบ้านเหมือนสวนสาธารณะ
    ที่เราจะร่วมสร้างทางสร้างสรรค์
    บทกลอนมาหล่อหล่อมน้อมจิตกัน
    เหมือนเพื่อนบ้านเจอกันทุกวันเลย
    
    เพราะมากเลยครับบุษ
    
    
  • รินทรัฏฐ์

    5 ตุลาคม 2545 17:37 น. - comment id 4892

    เห็นด้วยครับ
  • kit

    17 กรกฎาคม 2554 21:20 น. - comment id 34164

    ขอโทดน่ะอ่านแล้ว อย่าหยุด เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว…. อ่านต่อเลย เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้น กับเด็กคนนึงใน จ. พิษณุโลก เด็กคน นี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนัก เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็น วันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะ สอบ ซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็น สิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดิน เข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่อง ใส่ กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าใน นั้นมีอะไร แต่เขา ก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้ง และ เพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขา อยากรู้ว่า ในกล่องนั้น มีอะไรซ่อนอยู่ ตก กลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เตะ เล่น และเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมี กระดาษสีดำ เขียนอยู่ หนึ่งแผ่น ใน กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เรา ชื่อ”เปลว เทียน” เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและ ค่าหมก อยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มี แม้ แต่เสียงหายใจ ของมนุษย์ เรา พยายามร้องให้ คนมาช่วยแต่ก้อ ไม่มีใคร มา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมา อยู่ เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่ อยากให้เราลาก เทอมาอยู่ เป็นเพื่อนกับ เรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้ เท อก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่อ อะไรก้อได้ เป็นจำนวน 20 coppy แต่ ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะ ไป ตามเทอมาอยู่เป็นเพื่อน * หลังจาก ที่นิ้งได้อ่านนั้น เท อก้อไม่เชื่อ และคิดว่า มีคนมาแกล้งเป็น เพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้ง และเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ **** เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอ และตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็ก เหล่านั้นตายได้เช่นไร _ ตอนนี้พวกเท อได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบ เหมือน กันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 20copy แต่ ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง.. . (ม่ะอยากทัมเรย แต่ก่ะหวั่นๆยุ่วน่ะ). ส่งต่อไป..... ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ ((โทษนะโดน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน