อรัมภบท

Noi

ตอนเขียนเรื่องนี้ได้มาอยู่รัฐนี้ก็สองเดือนเต็มพอดี

หลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย รวมทั้งหลากหลายความรู้สึกในแต่ละวัน

นานมากแล้วที่ไม่ได้เล่าเรื่องราวของตัวเราเอง

บางทีเศร้ามากมาย บางทีเหงาที่สุด ร้องไห้ตาบวมแป่ง

บางทีดีใจที่สุด ยิ้มจนแก้มแทบแตก

บางทีโกรธที่สุด ทำไมต้องเป็นกูว่ะ

ทำไมแมร่งเป็นคนแบบนี้ยัยคนนี้นิ อี่พายแหม่ะ กูก่าย กูเบื่อ ฯลฯ

ท้ายที่สุดก็คิดได้ นี่แหล่ะชีวิต นี่แหล่ะฉัน นี่แหล่ะอรวรรณ์!!

รอฟังเรื่องราวที่จะเล่าต่อไป..

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน