การที่เรากำลังจะสูญเสียใครสักคนหรือสูญเสียไปแล้วนั้นคงเป็นเรื่องเศร้าสำหรับทุกคนแต่นั้นคือธรรมชาติ เราเคยพูดปลอบใจผู้ที่เคยสูญเสียมาแล้วไม่รู้จะกี่ครั้งแต่ไม่เคยจะคิดเลยว่าในวันที่เราต้องพบกับความสูญเสียเรากลับทำตัวไม่ถูกและดูเหมือนว่าจะรับมันไม่ไหวคงจะต้องปล่อยให้เวลาเป็นตัวรักษาแม่จะคอยพูดอยู่เสมอว่าการที่ใครสักคนจากเราไปเขาจะยังอยู่กับเรา ในเวลาที่เรานึกถึงตอนแรกที่ได้ฟังก็ยังคงมีคำถามว่าคนที่จากเราไปแล้วเค้าจะอยู่กับเราได้อย่างไรแต่ในวันนี้คำตอบก็คือ เขายังคงติดอยู่ในสมองและหัวใจของเราเสมอ