มันคืออดีต

คนเจ้าอารมณ์

ฉันค้นพบเรื่องราวความรักของตนเอง
จากหนังสือเล่มหนึ่ง
ชื่อว่า "สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยๆ" โดย นิ้วกลม
เขาบอกฉันว่า
"การได้พบกันเป็นเรื่องของฟ้า
สิ่งต่อมา
เป็นเรื่องของเราสองคน"
เขาบอกฉันว่า
"ดวงตาของบางคน มีผลต่อการเต้นของหัวใจ"
เขาบอกฉันว่า
"มีคนหนึ่งคน รบกวนสมาธิของฉันเสมอ"
เขาบอกฉันว่า
"เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด แปลว่า เราเริ่มหลงรักสิ่งนั้น"
เขาบอกฉันว่า
"แม้เธอจะไม่ใช่สิ่งจำเป็น แต่เธอก็เป็นสิ่งสำคัญ"
เขาบอกฉันว่า
"ไม่รักษาสัญญาไม่เป็นไร แต่กรุณารักษาใจของคนที่เธอเคยให้สัญญา"
เขาบอกฉันว่า
"ยิ่งรู้ว่าจักรวาลกว้างใหญ่แค่ไหน
ยิ่งรู้สึกว่ามันช่างมหัศจรรย์เพียงใดที่เราได้เดินมาเจอกัน"
เขาบอกฉันว่า
"เสียงของบ้างคนมีผลต่อการเต้นของหัวใจ"
เขาบอกฉันว่า
"ความคิดถึงไม่ใช่ความคิด มันเป็นความรู้สึก"
เขาบอกฉันว่า
"ความคิดถึงทำให้ช่องว่างระหว่างการจากกับการเจอ
ของคนสองคนไม่ว่างเปล่าจนเกินไป"
เขาบอกฉันว่า
"เรามักจะรอได้ตราบสิ่งที่รอยังมีคุณค่ามากพอ"
เขาบอกฉันมามากมาย
สุดท้ายฉันอยากบอกเขาคนนั้นบ้างจังว่า
"เธอหนึ่งคน หนึ่งใจ หนึ่งความคิด
ฉันคนเดียว หนึ่งจิต หนึ่งความฝัน
แต่เมื่อเรา สองคน ได้เจอกัน
เธอกับฉัน สองดวงใจ หนึ่งรักเดียว
ไม่ว่าวัน เวลา จะเคลื่อนผ่าน
จะเนิ่นนาน เพียงใด ไม่แปรผัน
แม้มีบ้าง ทะเลาะ งอนง้อกัน
แต่เธอฉัน ก็คงมั่น ในรักเดียว"