๏.. ลำนำ รัศมีดาว ..๏

กิ่งโศก

ในช่วงฤดูฝน เป็นช่วงสายน้ำจากฟากฟ้าหลั่งชโลมผืนดินเพื่อสร้างความชุ่มฉ่ำและหล่อเลี้ยงแมกไม้ใบหญ้า จึงเป็นฤดูกาลแห่งความมีชีวิตชีวายิ่ง   แต่บางครั้งพระพิรุณก็หล่นเพลิน จนทำให้เกิดอุทกภัยเดือดร้อน กันไปทุกหย่อม  และฤดูถัดไปคือฤดูหนาว ถือได้ว่าเป็นช่วงเก็บเกี่ยว อารมณ์สุข สดชื่น  เพราะช่วงนั้นพลังชีวิตกำลังฉายฉาน บานเบ่งไปทั่ว ภาวะความเย็นดูจะเป็นสิ่งมีชีวิตมักจะชอบกว่าความร้อน (ไม่ใช่อุ่น) 

          ลานผืนป่าขจรขจีด้วยบุปผาชาติ นานาพันธุ์ แมลง สัตว์ทั้งทวิบาท จตุบาทเริงร่า ภมรภู่ผีเสื้อร่อนฟ้าชมผกา แลสบไปท้องฟ้าพบแต่ความสดใส เมฆขาว ฟ้าสีคราม พอทอดต้องสนธยา แดงเรื่อเจือสีแห่งแสงตะวันที่เริ่มยอ...
ค่ำคืน เวิ้งฟ้าประดับประดาไปด้วยหมู่ดาริการะยิบ  ยิ่งคืนเดือนแรมหมู่ดาวจะจำรัสยิ่งเชียวละครับ

	ในห้วงเวลาดึกดื่นสำหรับผู้ที่ดื่มด่ำในภวังค์ ก็จะบรรจงวาดวิมานอันวิจิตร ให้แจ่มชัดในมโน...แลอารมณ์บรรเจิดเพริดพลิ้วให้ทำนองไปกับคีต ดีดคลอกล่อม มนตราดนตรีไพร แก่เหล่าผู้คนให้สู่นิทรารมณ์ พร้อมระเริงร่ำในห้วงฝัน

	ยามค่ำคืนเช่นนี้ วัยเด็ก ของกิ่งโศก พร้อมด้วยพี่น้อง พ่อแม่ญาติๆ จะร่วมพูดคุยกันหลังอาหารเย็น เด็กน้อยที่มักจะคอยฟังผู้ใหญ่เล่า พูดคุยกัน พร้อมกับนอนหนุนตักแม่ อยู่กลางชานบ้านที่เป็นพื้นโล่งโปร่ง เวลาลมกลางคืนพัดผ่าน นำพาความเย็นชื่นแล้วยังนำพากลิ่นหอมระรื่นแห่งดอกไม้ราตรี หูฟังผู้ใหญ่พุดคุย จมูกสูดสัมผัสกลิ่นหอมมาลัย  ดวงตามองเบิ่งไปบนท้องฟ้า ชวนชมดูดวงดาวกลุ่มนั้นกลุ่มนี้   เอ..ดวงดาวหรือจะเป็นดาวแห่งชะตาของแต่ละคน ?....

	เราๆ พี่ๆ น้องๆช่วยกันชี้ ว่าดาวอะไร ใช่ดาวไถ ไหม ใช่ดาวศุกร์ไหม ..นั่นกลุ่มดาวลุกไก่ คำถามมักจะถูกตอบจากผู้ใหญ่เสมอ พร้อมตำนานต่างๆ  ที่บางทีผุกเรื่องเล่า ...คลุกเคล้าไปด้วยฤทธีแห่งผู้อยู่ฝ่ายดี และฝ่ายร้าย และสุดท้ายก็จะสรุปบน ธรรมะชนะอธรรม  คนรุ่นเก่ามักเพาะบ่ม ความเชื่อศรัทธา ที่อยู่ในครรลองธรรมแก่บุตรหลานเสมอ 

	ครั้นเมื่อมาใช้ชีวิตแบบคนเมืองร่วมยี่สิบรอบของวงชีวิต แสงนวลแห่งดวงดาวบนท้องฟ้าในเมืองกรุงกลับถุกปิดกั้นด้วยแสงประดิษฐ์... แสงจากไฟฟ้า ที่เวลาตอนเราแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าทีไรมักจะแยงดวงตาให้พร่า ทุกที ท้องฟ้ามักจะหม่นหมองด้วยหมอกควัน หมู่ดาวมักจะถุกกลบ  จึงยากนักที่จะเห็น ยกเว้น พระจันทร์ และพระอาทิตย์ ที่ยังคงสถิตย์ลอยวนให้พอได้เห็นว่าเป็นกลางวันกลางคืนอยู่เช่นเดิม

	ชีวิตการทำงานในเมืองหหลวง บางครั้งต้องมีผ่อนคลายอารมณ์ บ่อยๆ ยิ่งกิ่งโศกมีเจ้านายเป็นคนต่างชาติ คือญี่ป่น (แล้วมันเกี่ยวกับเรื่องราวที่เราเพ้อมาได้ไหม ฮ่าๆๆ ใกล้แล้วขอรับ)  เจ้านายชอบร้องเพลงคาราโอเกะมาก ส่วนมากก็เป็นเพลงสากล ปะกิต และเพลงคุณยุ่น และทุกครั้งต้องมีเพลงเอกของคนญี่ปุ่น คือเพลง  ซาบุรุ...เวลาจะไปทานอาหารช่วงเย็นกัน จะโทรสอบถามก่อนว่าที่ร้านมีเพลงนี้ไหม หากไม่มีช่วยหาให้ด้วย  จากที่เคยฟังผ่านๆ มาฟังบ่อยๆ จนคุ้นหู หากใครยังไม่รู้จัก ก็ลองฟังเพลงที่นำมาร้องเป็นภาษาไทย โดย แมวเก้าชีวิต ดอน สอนระเบียบ ( น่าสงสัยว่าคุณดอนไปสอนเจ๊เบียบแต่มะไหร่ 55)  เพลงที่ขึ้นต้นว่า เหม่อ มองฟ้าคืนนี้แสงดาวริบหร่สวยเด่น...ทำนองเย็นๆๆ

 	ซาบุรุ ก็ทำนองบทเพลงเดียวกัน ( คุณดอนเอามาร้องทีหลัง) ยิ่งเดี๋ยวนี้มีคำร้องทับศัพท์ ทั้ง อังกฤษ ทั้งไทยเลย  เพลงนี้หากฟัง ในตอนกลางคืนกำลังมองดูดาวด้วยแล้ว ผมว่าเราจะเคลิ้ม ยันเช้าเลยละครับ  ไม่เชื่อลองฟังดูนะครับ เดี๋ยวผมใส่เสียง พร้อมเนื้อร้อง แบบทับศัพท์ เลยครับ

subaru. (Japan song)
me o to ji te na ni mo mi e zu
ka na shi ku te me o a ke re ba
ko u ya ni mu ka u mi chi yo ri
ho ka ni mi e ru mo no wa na chi
aa.. ku da ke chi ru
sa da me no ho shi da chi yo
se me te hi so ya ka ni
ko no mi o te ra se yo
wa re wa i ku
a o ji ro ki ho ho no ma ma de
wa re wa i ku
sa ra ba [su ba ru] yo
i ki o su re ba mu ne no naka
ko ga ra shi wa na ki tsu zu ke ru
sa re do wa go mu ne wa a tsu ku
yu me o o i tsu zu ke ru na ri
aa...san za me ku
na mo na ki ho shi ta chi yo
se me te a za ya ka ni
so no mi o o wa re yo
wa re mo i ku
ko ko ro no me i zu ru ma ma ni
wa re mo i ku
sa ra ba [su ba ru] yo
aa...i tsu no hi ka
da re ka ga ko no mi chi o
aa...i tsu no hi ka
da re ka ga ko no mi chi o
wa re wa i ku
a o ji ro ki ho ho no ma ma de
wa re wa i ku
sa ra ba [su ba ru] yo
wa re wa i ku
sa ra ba [su ba ru] yo

๏ เกลื่อนด้าวดาริกา   ระดะฟ้าไล้ด่ำดื่น
ระยิบระยับยืน  .   ยิ่งทอแย้มเกินบรรยาย ๚ะ


๏ เกลื่อนด้าวระดื่นฟ้า  .. ดาวราย
เฉกยั่วกลั้วยิ้มฉาย  .    หยาดชี้-
แสงระบัดระบาย   	เรื่อบ่ม ไล้เนอ
แลชื่นรื่นระรี้  . ปริ่มล้ำหวำไหว ๚ะ
๏ แยงวูบเส้นวิ่งเวิ้ง    วาบเห็น
ชนเก่าเล่าบอกเป็น  ..  ปากยั้ง
ดาวตกตริกระเด็น  ..  จุติ  ชีพนา
ใครทักจักหยุดรั้ง-    .  แกว่งเร้าเกิดรอน ๚ะ
 
๏ ปริศนาห่อนใบ้   	บทโหร ทายเฮย
เผยใช่ประจักโชน  ..   	ชัดถ้อย
เพียงเปรียบเทียบอย่าโพน- .  ทะนาสรรพ  สิ่งนอ
ใคร่คิดจิตจ่างร้อย   ..   รับแจ้งพิจารณ์ ๚ะ
๏ กี่คืนกี่ค่ำเคล้า     ..   คะนึง
ถอยร่นก่นความถึง     อดีดครั้ง-
ลำดับนับอื้อึง    .   อวดแย่ง ชี้แล
นี่นั่นพันหมื่นตั้ง  ..     มากแต้มแซมหาว ๚ะ
๏ อยากเติมปั้นแต่งฟ้า  ..    เต็มฝัน
ตรึงภาพขับข่มจันทร์  ..     จ่างคล้อย
งดงามอร่ามงัน   ................     อยู่นิ่ง ชมนา
แม้นบ่วงพ่วงดึงร้อย  .........   อยู่ยั้งฝังแฝง ๚ะ
๏ ไขแสงแข่งขับด้วย  ........   ดับแข
พึงปลั่งพลางฉายแปร ..........  เปล่งซ้อน
จันทร์เสี้ยวส่องกระแส .......  ลับซอก เมฆเฮย
ฉานทอดเรื่อสะท้อน ..........  ทั่วท้องผ่องสรร ๚ะ
๏ เกลื่อนด้าวระดื่นฟ้า  .......   ครู่เเดียว
สางลุอุษาเหลียว ................   รุ่งเช้า
 จิตคืนตื่นรู้เจียว   ..............   ปัจจุ-   สมัยนา
จึ่งราบภาพรุกเร้า    ...........   หลบใต้นัยหลอน ๚ะ
                   
                + กิ่งโศก +